ഈ ലേഖയില്‍‍ തിരയുക

പരിശുദ്ധ ബസേലിയോസ്‌ മാര്‍ത്തോമാ ദിതിമോസ് പ്രഥമന്‍


114-ആമത്തെ പൗരസ്ത്യ കാതോലിക്കോസ്


ഓര്‍ത്തഡോക്സ് പൗരസ്ത്യ സഭയുടെ പരമാചാര്യനായ(സുപ്രീം പോന്തിഫ്) പൗരസ്ത്യ കാതോലിക്കോസും ഓര്‍ത്തഡോക്സ് പൗരസ്ത്യ സഭയുടെ ഭാഗമായ മലങ്കര സഭയുടെ മഹാപ്രധാനാചാര്യനായ മലങ്കര മെത്രാപ്പോലീത്തയുമാണു് പരിശുദ്ധ ബസേലിയോസ്‌ മാര്‍ത്തോമാ ദിതിമോസ് പ്രഥമന്‍ ബാവ. പൗരസ്ത്യ കാതോലിക്കോസ് എന്ന നിലയില്‍ അദ്ദേഹം ഓറിയന്റല്‍ ഓര്‍ത്തഡോക്സ് സഭയുടെ പരമ പാത്രിയര്‍ക്കീസു്മാരില്‍ ഒരാളാണു്.

മുന്‍ഗാമിയായ പരിശുദ്ധ ബസേലിയോസ്‌ മാര്‍ത്തോമാ മാത്യൂസ് ദ്വിതീയന്‍ സ്ഥാനത്യാഗം ചെയ്തതിനെ തുടര്‍ന്നു് 2005 ഒക്ടോബര്‍ 29-ആം തീയതി അദ്ദേഹം മലങ്കര മെത്രാപ്പോലീത്താസ്ഥാനം ഏറ്റെടുക്കുകയും 31-ആം തീയതി ബസേലിയോസ്‌ മാര്‍ത്തോമാ ദിതിമോസ് പ്രഥമന്‍ എന്ന പേരില്‍ പൗരസ്ത്യ കാതോലിക്കോസായി വാഴിയ്ക്കപ്പെടുകയും ചെയ്തു. തോമസ് മാര്‍ തീമോത്തിയോസ് എന്ന നാമധേയത്തില്‍ 1966 മുതല്‍ മലബാര്‍ ഭദ്രാസന മെത്രാപ്പോലീത്തയായിരുന്ന അദ്ദേഹത്തെ 1992 സെ 10-ആം തീയതി കൂടിയ മലങ്കര സുറിയാനി ക്രിസ്ത്യാനി അസോസിയേഷനായിരുന്നു പരിശുദ്ധ ബസേലിയോസ്‌ മാര്‍ത്തോമാ മാത്യൂസ് ദ്വിതീയന്റെ പിന്‍ഗാമിയായി പൗരസ്ത്യ കാതോലിക്കോസിന്റെയും മലങ്കര മെത്രാപ്പോലീത്തയുടെയും സ്ഥാനത്തേയ്ക്കു് തെരഞ്ഞെടുത്തതു്.


1921-ഒക്ടോ 29-ആം തീയതി കേരളത്തിലെ മാവേലിക്കരയില്‍ ജനിച്ച അദ്ദേഹത്തിനു് മാതാപിതാക്കളിട്ട പേരു് സി റ്റി തോമസ് എന്നായിരുന്നു.


തോമാ ശ്ലീഹാതൊട്ടുള്ള 114-ആമത്തെ പൗരസ്ത്യ കാതോലിക്കോസും മലങ്കര സഭയുടെ ജാതിയ്ക്കു് കര്‍ത്തവ്യനായ പൊതുഭാര ശുശ്രൂഷകന്റെ(അര്‍ക്കദിയാക്കോന്‍) തുടര്‍ച്ചയായ 20-ആമത്തെ മലങ്കര മെത്രാപ്പോലീത്തയുമാണു് ഈ പരിശുദ്ധ ബാവ.

മാര്‍ സേവേറിയോസ് മൂശ ഗോര്‍ഗുന്‍ യൂറോപ്യന്‍ സുറിയാനി ഓര്‍ത്തഡോക്സ് സഭയുടെ മെത്രാപ്പോലീത്ത



പാമ്പാക്കുട: യൂറോപ്യന്‍ സുറിയാനി ഓര്‍ത്തഡോക്സ് വിശ്വാസികള്‍‍‍ പൌരസ്ത്യ (മലങ്കര) ഓര്‍ത്തഡോക്സ് സുറിയാനി സഭയോടു് അപേക്ഷിച്ചതു് പ്രകാരം സ്വയംഭരണാവകാശമുള്ള സുറിയാനി ഓര്‍ത്തഡോക്സ് യൂറോപ്യന്‍ ആര്‍ച്ച് ഡയോസിസിന്റെ മെത്രാപ്പോലീത്തയായി ജര്‍‍മനിയിലെ മോശ ഗോര്‍ഗുന്‍ റമ്പാനെ മാര്‍ സേവേറിയോസ് മോശ ഗോര്‍ഗുന്‍ എന്ന പേരില്‍‍ അഭിഷേകം ചെയ്തു് നിയമനപത്രം നല്കിയയച്ചു . തിരികെ ജര്‍മനിയിലെത്തിയ മാര്‍ സേവേറിയോസ് മോശ ഗോര്‍ഗുന്‍ മെത്രാപ്പോലീത്ത സ്ഥാനത്തിനടുത്ത ശുശ്രൂഷകള്‍ നിര്‍വഹിച്ചുകൊണ്ടിരിയ്ക്കുകയാണു് എന്നു് സഭാവൃത്തങ്ങള്‍ അറിയിച്ചു.

പൌരസ്ത്യ ഓര്‍ത്തഡോക്സ് സുറിയാനി സഭയുടെ മെത്രാപ്പോലീത്തമാരായ കണ്ടനാടു് -കിഴക്കിന്റെ ഡോ.തോമസ് മാര്‍ അത്താനാസിയോസിന്റെയും തൃശൂരിന്റെ യൂഹാനോന്‍ മാര്‍ മിലിത്തോസിന്റെയും മുഖ്യ കാര്‍മികത്വത്തില്‍ റമ്പാന്മാരുടെയും കശീശ്ശമാരുടെയുംസഹകരണത്തോടെ 2007 നവംബര്‍ 21 ബുധനാഴ്ച തശ്ശൂര്‍‍ഭദ്രാസന ആസ്ഥാന അരമനപ്പള്ളിയില്‍ വച്ചാണു് അഭിഷേക ശുശ്രൂഷ നടന്നതു്. കഴിഞ്ഞ ഓഗസ്റ്റില്‍ ചേര്‍ന്ന പൌരസ്ത്യ ഓര്‍ത്തഡോക്സ് സുറിയാനി സഭയുടെ എപ്പിസ്കോപ്പല്‍ സുന്നഹദോസാണു് യൂറോപ്യന്‍ സുറിയാനി ഓര്‍ത്തഡോക്സ് വിശ്വാസികള്‍‍‍ക്കു് മെത്രാപ്പോലീത്തയെ വാഴിച്ചു് നല്കാനുള്ള

തീരുമാനമെടുത്തതു്. ഇതു് നടപ്പിലാക്കുന്നതിനായി മെത്രാപ്പോലീത്തമാരുടെ അഞ്ചംഗ ഉപസമിമിതിയെ നിശ്ചയിയ്ക്കുകയും ചെയ്തു. അഞ്ചംഗ ഉപസമിമിതിയിലെ മറ്റ് അംഗങ്ങള്‍‍ക്കു് വ്യത്യസ്ഥങ്ങളായ കാരണങ്ങള്‍‍ കൊണ്ടു് മെത്രാഭിഷേകശുശ്രൂഷയില്‍ പങ്കെടുക്കാന്‍‍‍ കഴിഞ്ഞില്ല. സ്വയംഭരണാവകാശമുള്ള സുറിയാനി ഓര്‍ത്തഡോക്സ് യൂറോപ്യന്‍ ആര്‍ച്ച് ഡയോസിസ് അംഗീകരിച്ചു് മെത്രാപ്പോലീത്തയെ വാഴിച്ചതിനെ 2007 ഡിസംബര്‍‍ 6-നു് ചേര്‍ന്ന എപ്പിസ്കോപ്പല്‍‍ സുന്നഹദോസ് ശരിവച്ചു.


തുര്‍ക്കി, ഇറാക്കു് എന്നിവിടങ്ങളില്‍ നിന്നും കുടിയേറിയ യൂറോപ്പിലെ അസ്സീറിയരും അറബികളുമായ ചിതറിക്കഴിയുന്ന സുറിയാനി ഓര്‍ത്തഡോക്സ് വിശ്വാസികള്‍‍‍ക്കു്വേണ്ടിയുള്ള പ്രേഷിത ഇടവകയാണീ സ്വതന്ത്ര ഭദ്രാസനം.

മലങ്കര ഓര്‍ത്തഡോക്സ് സുറിയാനി സഭയുടെ അപ്പോസ്തലിക ദൌത്യ നിര്‍‍വഹണത്തിന്റെ ഭാഗമായാണു് സഹോദരീസഭയ്ക്കുവേണ്ടി ഈ മെത്രാഭിഷേക ശുശ്രൂഷനടത്തിയതെന്നു് കണ്ടനാടു് (കിഴക്കു് ) ഭദ്രാസന ചാന്‍‍സലര്‍‍ അബ്രാഹം കാരാമേല്‍‍‍ കത്തനാര്‍‍ വിശദീകരിച്ചു.




പുഞ്ചക്കര ജോസഫും കണ്ണായിക്കാട്ടു് ബാബുവും വടകരപ്പള്ളി കൈക്കാരന്മാര്‍

വടകര: മലങ്കര ഓര്‍ത്തഡോക്സു് സുറിയാനി സഭയുടെ കണ്ടനാടു്-ഈസ്റ്റു് ഭദ്രാസനത്തിന്‍റെ കീഴില്‍‍പെട്ട വടകര സെന്‍റ് ജോണ്‍സ് ഓര്‍ത്തഡോക്സു് സുറിയാനി പള്ളി ഇടവകയുടെ കൈക്കാരന്‍മാരായി പി എം ജോസഫ്(പുഞ്ചക്കര) ബാബുതോമസ്(കണ്ണായിക്കാട്ടു്)എന്നിവരെയും സെക്രട്ടറിയായി എം സി ജോയി മുകളത്തു് പുത്തന്‍പുരയെയും ഭരണ സമിതിയംഗങ്ങളായി പതിനഞ്ചു് പേരെയും തെരഞ്ഞെടുത്തു.

റ്റി യു മത്തായി , റ്റി ജെ പോള്‍ ‍, സി ജെ ജോണ്‍, റ്റി എ ബാബു, സിജു ഏലിയാസ്, സാജു ജോര്‍ജ് , സാബു ജോണ്‍, കെ എ ചെറിയാന്‍, പിഎം ജോര്‍ജ്, രാജു എന്‍ ജേക്കബ്, കെ വി യോഹന്നാന്‍,ബേബി മര്‍ക്കോസ്, പി റ്റി ജോയി, അവരാച്ചന്‍ മറ്റത്തില്‍, ജോണ്‍ വറുഗീസ്എന്നിവരാണു് ഭരണ സമിതിയംഗങ്ങള്‍.

നവംബര്‍ 25 ഞായറാഴ്ചയും ഡിസംബര്‍ 2 ഞായറാഴ്ചയും പരസ്യപ്പെടുത്തിയിരുന്നതു് പ്രകാരം ഡിസംബര്‍ 2 ഞായറാഴ്ച ഉച്ചകഴിഞ്ഞു് വടകര പള്ളിയങ്കണത്തില്‍ വികാരി ഫാ. പി സി ജോയി കടുകുംമാക്കിലിന്റെ അദ്ധ്യക്ഷതയില്‍ മലങ്കര ഓര്‍ത്തഡോക്സു് സുറിയാനി സഭാഭരണഘടനയനുസരിച്ചു്കൂടിയ ഇടവക യോഗമാണു് ഭരണസമിതി തെരഞ്ഞെടുപ്പു് നടത്തിയതു്. നമസ്കാരത്തിനു് ശേഷം പരേതനായമുന്‍‍കൈക്കാരന്‍ അബ്രാഹം മത്തച്ചനു് ആദരാഞ്ജലികളര്‍പ്പിച്ചുകൊണ്ടാണു് ഇടവകയോഗം തുടങ്ങിയതു്. സഹവൈദീകരായ ഫാ.മാത്യു അബ്രാഹം, ഫാ.ജോണ്‍ വി ജോണ്‍ എന്നിവരും സന്നിഹിതരായിരുന്നു.

AN OPEN LETTER TO HIS HOLINESS PATRIARCH MOR IGNATIUS ZAKA I IWAS FROM CHOREPISCOPUS JOSEPH TARZI, PH. D.




ST. JAMES SYRIAN ORTHODOX CHURCH OF AMERICA
P.O.Box 3254, Burbank, California 91508-3254
Tel. (818)563-1857. Fax (818) 563-1403.



.................................................................................
"Have no fear of them; for there is nothing covered that shall not be revealed, and hidden that shall not be known.." (Matt. 10:26)

AN OPEN LETTER TO HIS HOLINESS PATRIARCH MOR IGNATIUS ZAKA I IWAS

FROM CHOREPISCOPUS JOSEPH TARZI, PH. D.

YOUR HOLINESS: WHAT DO YOU WANT FROM ME?

INTRODUCTION

As I write to you, Your Holiness, I know you do not read what people send to you. It is Bishop Elia Bahi, the Patriarchal Assistant in name, but the Patriarch in actuality, who reads your mail and verbally presents to you a distorted version according to his liking.

At the outset, I would like to thank Your Holiness for bestowing upon me the High Order
of Merit, that is, stripping me of Priesthood and excommunicating me. This is great a honor to me, indeed, because first, it is an unjust, inimical, tyrannical, and vengeful measure and not for any wrongful deed that I committed; and second, it comes from you, insistently requested by Bishop Eugene Kaplan with the support and participation of the two “much-loved” Bishops, Elia Bahi and Hazael Soumi. These three Bishops, together with you, Your Holiness, constitute a quartet that artfully exemplifies tyranny and oppression in the Church

Your Holiness: what you have done to me is nothing but a clear vengeance, and an act to
satisfy the wicked fancies of your beloved sadistic Bishop, Eugene Kaplan. This Bishop has
been burning with anger. He has lost his mind as a result of his failure, his people’s turning away from him, and the deterioration of his cathedral, especially after his scandal was uncovered. He disappeared for seven and a half months, deceived the Syriac (Syrian) people, embezzled millions of dollars from them and from the Church institutions around the world, and dealt with Nigerian crime organizations. He did all this with your knowledge, approval, and guidance, as he himself told a close friend of his, who in turn informed me. I am not going to mention his name to protect him against your strike. You and your Synod of September 11-15, 2007 acknowledged the heavy debts of the St. Ephraim Monastery in Holland, accumulated as a result of embezzlement of its moneys by Bishop Kaplan. In the minutes of the said Synod, it is written, “As for the situation of the Archdiocese of Holland, especially the Monastery of St Ephraim, which is sinking under the burden of huge financial debts… and the difficult financial reality it is passing through…” We have irrefutable documents provided to us by the late Bishop Issa Cicek that prove beyond any doubt the fact that Bishop Kaplan embezzled about 2 million Euros from the monastery resources in addition to 3 more million dollars embezzled from the Syriac people
around the world. This, Your Holiness, was and still is the basic problem in the Diocese of California. The problem is NOT Khouri Joseph Tarzi as you and Bishop Kaplan have been striving to make the simple ones among the Syriac people to believe, thinking that those people consider your words to have come down from heaven!

After the commencement of the opposition movement against Bishop Kaplan’s administration in October 2002, I kept ministering in St. Ephraim Church for the period of one whole year, that is until September 30, 2003. This means that the faithful of the Diocese did not revolt against the Bishop in defense of me, or in protestation to any injustice inflicted upon me because I had not been suspended yet. The congregation started its reformative movement because of Bishop Kaplan’s transgressions and wrongdoings. So, it is enough, Your Holiness, for misleading the people and trying to make them believe your untrue claim that I, Khoury Joseph Tarzi, am the problem in Los Angeles. For the last five years, you have been claiming that the dissenting people and I did this and that, but intentionally failing to tell the reasons for our actions. Your Holiness, it is also enough for covering up the disgraceful scandals of your Vicar, Bishop Kaplan. It is high time that you told the Syriac people the truth, which they deserve to know

And so the popularity of Bishop Kaplan has sagged, and the situation of his cathedral has deteriorated. This has resulted from inflicting injustice upon me and upon the people, and striking us with your own sword. You have supported and still are supporting him with all your weight. You have sacrificed hundreds of families, and slaughtered me on the altar of injustice and enmity so that you may reinstate and consolidate his position. You and he have spared no means to separate my people from me and isolate me from them, but you have failed. Truth about the number of people (350 families) who walked away from you has come to light. You finally realized that it was not only a few families, as you have been claiming all along. You lost the bet that they would break up and dissolve. And so, Bishop Kaplan was left with only one arrow, the arrow of excommunication, and he shot it with your hand. Ask your conscience, Your Holiness, is Bishop Kaplan, who has been wallowing in the slime of sin, and who violated the Constitution of the Church, especially Article 74; Sections (f) and (g), Article 75; Section (b), Article 72; Article 73; and Section (b), Article 70, in a position to demand that I, the innocent, be excommunicated? Is he whose house is built of glass in a position to throw stones at the house of someone whose house is built of solid stones on rocks?

Bravo, Your Holiness! You have satisfied the vengeful fancies of Bishop Kaplan and his two partners in plotting and conspiring, Bishops Elia Bahi and Hazail Soumi, and fired the last shot from your gun; all this for my refusal to submit to your will of servility and humiliation, and in disobeying the ordinances of God. Your Holiness: obedience to God comes first, and life is a stand of honor. Man’s honor is too precious to be abused no matter how severe and painful the injustices inflicted on him may be. The injustices you brought upon me and upon thousands of honest and honorable people are matchless in the history of our Church, even in the darkest ages; and thus it is right to say that the history of the Syriac Church has never known a patriarch who is more tyrannical than Patriarch Zaka Iwas. You have surpassed Patriarch Ismail of Mardin in cruelty, tyranny, and harshness. Patriarch Ismail was swift in excommunicating Bishop Sawa, the innocent, without any investigation and scrutiny. This led to the splitting of Tur Abdin from the Patriarchate of Antioch and the establishment of a second Patriarchate. This is exactly what you have been doing ever since you assumed the leadership of the Church. You listen to the rumors originating from tendentious and malicious informers, and then quickly take harsh arbitrary and disciplinary actions without careful consideration or investigation. You never hold any trial, and thus you deny the victims of your injustice their basic right of self defense.

Now that we are comparing you with some other patriarchs, we mention Patriarch Elias
III, who traveled to India to settle differences that had evolved there among the faithful at a time when travel to far-away countries was horrendous. Patriarch Elias sacrificed himself to bring peace to the Church. As for you, you turned down the request and pleas of the masses to come to Los Angeles to try and solve the crisis which erupted because of the transgression of your Vicar Bishop Kaplan. You did this despite the fact that you had involvement in the development of the crisis, and despite the ease of traveling in this modern age of flying on fast jets. Not only did you do this, but you also held more tenaciously to your guilty vicar.

You demonstrated power and strength over me, the weak priest, because I did not have a clan or a group of influential people to back me up, as is the case with most of our priests. More importantly, I did not have money to redeem myself. The strongest proof to this is the fact that you dared not punish those who planned to split from you in Europe. Those people had called for the meeting and made contacts with the independent Orthodox Syrian Church of India. Nevertheless, you could not do anything to them simply because they have tens of thousands of their clans backing them up. You were afraid they would separate from your administration or cut your source of income. In addition, you gave in to their pressure, and their threats to walk away from you, and thus you reversed your decision to divide their archdiocese in the last minutes before the conclusion of your Synod meetings. Furthermore, you put the blame on me and wrongfully claimed that I called for the meeting in Germany. The truth is the reverse, as I will show below. This has been your way always; you gather strength only when it comes to polite, well-mannered, educated, peaceful, dedicated, faithful, honest and upright priests, and strike them mercilessly making them examples for others. The Syriac people everywhere know about the Syriac priest who was convicted of raping minors in Germany and was imprisoned. You reinstated him in the same Church where he committed the shameful acts in exchange for a large sum of money, as it is said. But when it came to me, the innocent, you excommunicated me and around 350 families for upholding truth. For you, anyone who differs in opinion or goes against your will is immediately branded as a stray and misleader, and thus deserves the harshest punishment, as I said earlier.

I cannot but thank my beloved and magnanimous congregation, who stood by me in the darkest hours of my life. They embraced me and supported me in upholding the truth. May the blessing and the grace of God be with them, always and forever.


REFUTATION OF THE CHARGES LEVELED IN THE SUPPLEMENTAL
ENCYCLICAL


Your Holiness: allow me now to respond to your encyclical of excommunication, and start saying:

The reasons you gave for my excommunication in your supplemental encyclical were:

• “Violations and even transgressions against the Church Doctrine and its Traditions.”
• “Rebellion against the highest authority of the Church.”
• “Formation of a new group outside the Church.”
• “Contacting one of the bishops who broke away from our Church in India and joined those whom the Holy Synod of 1975 in Damascus had excommunicated.”

By all means, the excommunication you pronounced does not move a hair on us, let alone the fact that it is surely and totally void and null, not only for one reason, but for a host of reasons. These reasons are summarized below:

1. Thank God I and my congregation are not of your followers, and you have no jurisdiction over us whatsoever. It was not you who expelled us, although you pushed us to leave by continuously persecuting us. It was certainly your wish that we go. Despite all this, it was our people who voted by their free will to distance themselves from you and your tyrannical and destructive administration. A religious leader cannot excommunicate people who belong to another Church. Therefore, your excommunication is void and meaningless. It is an action that indicates recklessness resulting from desperation.

2. Your excommunication is baseless. It is not sanctioned or prescribed by any law, be it heavenly or earthly. You know very well that there are only few cases where excommunication could be justified in Christianity. These are unbelief, infidelity, atheism, blasphemy, doctrine distortion, and proclaiming a gospel that is contrary to what the Apostles proclaimed (Galatians 1:8). Otherwise, excommunication is a heresy in Christianity introduced by the clergy to intimidate simple people and subjugate them. All civilized Christian churches, including the Roman Catholic Church, have abolished excommunication because it lacks any evangelical basis. My congregation and I adhere to the faith of the Syrian Orthodox Church of Antioch, to its doctrine, liturgy, and traditions more than you do, your Holiness, and we have never proclaimed a gospel that is contrary to what the Apostles proclaimed. For this very reason, we have joined the Syrian Orthodox Church of India and not other churches, to preserve these sacred principles.

We have not formed a “new group outside the Church,” as you claimed. Rather, we have formed a legitimate and legally-operated genuine Syrian Orthodox Church under the name of the great Syrian Orthodox Church father, the Malphan (The Doctor) St. James (Jacob) of Srough. This church is affiliated with a legitimate and genuine religious authority, which is the Syrian Orthodox Church of India. It gives us pleasure to introduce this church to our readers here:

3. The Autonomous Syrian Orthodox Church of India is identical to the Syrian Orthodox Church of Antioch. You know this very well, your Holiness. You yourself ordained the Bishop who takes care of our spiritual needs, and he was very close to you. You expelled him together with 3 other Bishops because they wanted to work for the peace and unity of the Church in India under YOUR spiritual leadership. He is a messenger of peace, not a herald of division like you.

The autonomous Syrian Orthodox Church of India, that you claim has been excommunicated with its people and clergy since 1975, is a legitimate Apostolic Church recognized by all Christian Churches in the world, be it apostolic or non-apostolic. This includes the non-Chalcedonian Oriental Churches that are in full fellowship with us, such as the Coptic Orthodox Church, the Armenian Orthodox Church, and the Ethiopian Church. It has a lawful head, who is the Catholicos of the East, whose priesthood was received in succession from the fathers of the Syrian Orthodox Church of Antioch. It has 22 prelates, 1600 parishes, and over 25 million followers. It recognizes the Patriarch of Antioch as its honorary spiritual Head and mentions his name in the Holy Mass. The excommunication issued by Patriarch Jacob III in 1975 is, therefore, void and null, because administrative autonomy, with strict preservation of faith, doctrine, liturgy, and tradition, has never been a cause for excommunication. When the Orthodox Church of Sudan, which was under the Patriarchate of Alexandria, became autonomous, the Pope of Alexandria did not excommunicate it. Rather, he helped it. This also was the case with the Antiochian Orthodox Church (The Arabic branch of the Greek Orthodox Church), which was under the direct administration of the Greek Orthodox Patriarchate inDamascus. This Church became independent of the administration of the Patriarch in Damascus. The Patriarch in Damascus never excommunicated them. Rather, he cooperated with them. I remember when the Autonomous Catholicos of India came to Canada, the Coptic Church received him with honor. The late Mor Athanasius Yeshou Samuel complained to the pastor of the Coptic Church that honored the Catholicos about the fact that the Catholicos and his Church were excommunicated by Patriarch Yacoub III. The Coptic pastor contacted Pope Shenouda for advice. The Pope responded saying, “Receive the Catholicos with all due respect and honor offered to a head of a church, for their separation from the Syrian Church of Antioch is administrative only and not doctrinal.”

Your Holiness: Your excommunication of us because of our relationship with the Indian
Syrian Orthodox Church is clear hypocrisy. You claim that this church is excommunicated with its people and clergy, and yet your bishops talk to them in ecumenical gatherings and attend their Holy Masses. Clergy from both sides participate in joint spiritual services such as weddings, funerals, and the like. After all this, you excommunicate me because I “dared to contact one of their seceding bishops in India…!!” Why are you not excommunicating your bishops, who continuously and up to this day dare to contact the “excommunicated Bishops” in India?

Speaking of “excommunicated” bishops of India, it is quite shameful for Bishop Kaplan to spread rumors, and laughable and deplorable falsities products of his distorted mind among people that Bishop Meletius Yuhanon re-ordained me Chorepiscopus, after he, himself, had ordained me 8 years ago. He claims that he has a video tape to prove that. Why do you not produce that alleged video, “your Grace” and show us the truth? I am sure you saw a picture of me wearing the “Shadoyo,” that is, the shoulder cloak that Bishop Meletius brought to me as a gift from India, for he knew I was already ordained as Chorepiscopus. Or else, you may have seen the picture of him attiring me with it and thus your imagination revealed to you that he reordained me as Chorepiscopus. Think about this, my dear readers, and take it as an example of how Bishop Kaplan fabricated all his accusations against me. They are all the product of his hateful and malice-loving imagination, or built on rumors, fabricated stories, talebearing, idle talk and backbiting with no investigation, or deliberation, or scrutiny

Let me ask your Holiness: Did the Patriarch of Antioch excommunicate the people and
the clergy in Tur Abdin when they split from the See of Antioch and established the Patriarchate of Tur Abdin? If he did so, all the Syriac people and clergy who lived in Tur Abdin between the years 1293 and 1839 (546 years) lived and died in excommunication! If he did not, how dare you excommunicate a church that is about ten times larger than the Church of Tur Abdin with its head, the Catholicos, and 22 prelates? Furthermore, do we not excommunicate all the Chalcedonian Churches and yet sit with them, and accept their sacramental services? Do you not see this as outrageous hypocrisy and contradiction?

Have you not been establishing cordial relationship with the churches that disagree radically with the doctrine, tradition and sacramental practices of our Church? Do you and their Eminencies, the Metropolitans of our Church, not visit their leaders, and they in turn visit you? Did you not study and later on accept to receive an honorary Ph. D. degree from the General Seminary in New York, which has homosexual students and professors? Do they not have a licensed homosexual club within the seminary? Does the Episcopalian Church not ordain homosexual priests and priestesses and permit them to serve the Holy Sacraments? Does the Episcopalian Church not allow homosexual marriages to be solemnized in their churches? Does this church not ordain women bishops, including divorced ones? Did some of our bishops not study and graduate from this very seminary? After all this, you excommunicate the genuine Syrian Orthodox Church of India, which adheres so strongly and faithfully to the doctrine, tradition, and liturgy of the mother Church of Antioch, even more than the mother church does! Furthermore, you excommunicate us because we chose to be affiliated with this church after you expelled us from our Church. Your Holiness, what would you have done had we chosen to be affiliated with one of the above-mentioned non-Syrian Orthodox Churches such as the Episcopalian Church?

4. You wrote about me in your Synod minutes: “he misled a group of the faithful of our
Church, and thus they joined the administration of the excommunicated bishop, who is one of our excommunicated opponent bishops in India.” In response to this, I have to say: I have already talked about the excommunication of these bishops earlier. As for misleading, we have 350 families with us in our Church, St. James of Srough Syrian Orthodox Church. Among these, there are physicians, engineers, professors, lawyers, scientists, scholars, educators, school principals, teachers, highly educated businessmen and people who are well-informed about the Bible. Is it conceivable that just one priest can mislead all these people? Do you really think that our people would believe you? Why are you distorting the truth, your Holiness? Why are you not saying that you pushed us to join the Syrian Church of India? After walking away from your administration, for one whole year we remained independent and unaffiliated with any religious authority. Why did you or Bishop Kaplan not do anything to solve the problem? Not only did you do nothing, but you also prevented everyone who wanted to intervene or offer help or initiatives to solve it, including the prelates of our church, from doing so. You knew very well that we were going to join the Indian Church if you did not give justice to us. Yet you did absolutely nothing to stop us. This could mean only one thing: you did not care for us, but rather, you wanted to get rid of us. Why, then, are you shedding crocodile tears over this and using it as a pretext to excommunicate us? Your Holiness, be assured that our people discussed the matter for a whole year before they put it to vote. They voted democratically to leave your administration. I did not mislead them as you claimed. Any one who thinks or says otherwise is falsifying the truth.

Your Holiness: do you not remember, how with pure hearts and good intentions, we came to see you in Ma’arrat Saydnaya by your own invitation (May 23-26, 2005,) and offered allegiance (see our attached letter)? We accepted all your conditions and gave you everything you asked for. Our people even abandoned their basic demand to remove Bishop Kaplan and accepted reconciliation. Do you not remember how Bishop Kaplan refused to meet with us, and how he and his company emphatically rejected our return to our own church? You sided with them, Your Holiness. All you did was this: you lifted my suspension and the excommunication imposed by Bishop Kaplan on our people. You did not accept our pleas to issue an order that we
could go back to our Church. You promised us in writing that you would send one or more bishops to mollify the atmosphere and bring us back to the church (A copy of your letter is
attached), but you broke your promise and resorted, once again, to stalling and procrastinating until seven months passed after our meeting with you and after your written promise was made. You did this despite the fact that in response to the request of the General Secretariat of the Holy Synod represented by His Eminence Bishop Theophilus George Saliba, we submitted to you a petition demanding my return to St. Ephraim Church to refute the claims of Bishop Kaplan and his company, although we had already submitted two earlier petitions that clearly showed that the vast majority of St. Ephraim parishioners wanted Fr. Tarzi back to his position. We, nevertheless, organized the requested petition for the third time, and collected signatures from St. Ephraim Church parishioners and submitted to you, with copies sent to the concerned members of the Synod, inviting all the readers and examiners of the said petition to check and substantiate any signature therein, if they wished so. The petition carried the signatures of 535 families the number of whose members exceeded 1800 person (A sample page taken from the 535 pages of the actual petition is attached). This represents more than 85% of St. Ephraim parishioners. Like all previous petitions, this petition, too, was disregarded. It is worth mentioning here that Bishop Kaplan, after hearing of our petition, instructed his few supporters, after his return from Damascus, to organize a counter petition demanding that Fr. Tarzi be prevented from returning to his Church. However, their efforts failed miserably despite their repeated attempts over a period of several weeks. Their previous attempts before they traveled to Damascus had likewise failed.

Finally, you promised us that you would definitely see that a final solution was reached in the Synod meeting on December 13, 2005. Nevertheless, you crossed out the Los Angeles case from the agenda of the Synod on the morning of its convening, and only after insistent pressure from some bishops you reluctantly reintroduced it. When the fathers of the Synod were about to vote on the issue, you sensed the direction of their vote. You knew that they would vote almost unanimously in favor of having us return to our St. Ephraim Church. You stopped them and told them, once again, that you would personally deal with the issue and solve it once and for all very shortly.

We contacted Your Holiness after the Synod was adjourned, and you, once again, went back to procrastinating and stalling. We asked you, “How long would it take, in your opinion, before the problem is solved?” You answered harshly that there was no definite period of time, refusing to give us any glimpse of hope for waiting for the solution in the foreseeable future (I call upon our dear readers to read the final letter of separation to His Holiness, dated January 18, 2006, posted on the suryoyoreformer.org on Feb. 2, 2006). After all this, do you not feel any twinge of conscience when you say that you gave us a chance to come back?

And so you sided with the guilty party, Bishop Kaplan. You defended his wrongdoings, you covered up his transgressions, and you even rewarded him for his iniquities, his violations of the church Constitution and for tarnishing the reputation of the holy church. Going to the extreme of your cruelty and injustice, you severely punished the honest and faithful. Therefore, your excommunication is void, null, and meaningless.

You further wrote in the minutes of your last Synod meeting: “We took our time and did not make this decision before now in order to give him the chance to repent and return, but he went further in his rebellion. He carried out secessional activities, holding suspicious meetings in Germany and some other European countries, and thus some laymen drifted in his deception…”

One cannot but feel deeply sorry for this type and magnitude of distortion of truth. Pardon me, Your Holiness! You never gave me a chance for repentance and return. You had made up your mind to excommunicate and expel me from the church ever since the crisis started in California, according to someone who is very close to you. You hoped that my people would walk away from me and go back to Bishop Kaplan’s administration. This way you could catch me alone and strike me with your final fatal blow, and thus avoid stirring up the people and provoking their anger. However, when this did not happen, you became disappointed and frustrated, so you went ahead and acted on your decision. As for repentance, I have done nothing that calls for it. You and Bishop Kaplan have done a grave injustice in punishing me without any investigation or trial, giving me absolutely no chance to defend myself.

Regarding the matter of attending a meeting in Germany, you have grossly distorted the story so that you may justify your unjust decision. You may have also listened to some tendentious people and took your decision, once again, without any substantiation or examination, or without even hearing my version of the story. This is not surprising; for most, if not all of your decisions, have been arbitrary. The following is the truth of the matter, which can be substantiated by all those who were involved. I am presenting it, not because I take notice of your excommunication, or because I seek to acquit myself from any guilt, but to present the truth. Besides, I am free to travel anywhere I choose, and you neither have authority over me nor the right to interfere in my affairs.

Shortly after you suspended Bishop Hanna Aydin, he called me twice, asking me to go to Germany immediately. They had decided to split from you and establish a separate Patriarchate, he told me. He said that they would like to make use of our experience. Following his telephone calls, tens of other clergy and laity contacted me, insisting that I go to Germany to help them deal with the current situation. I am not going to mention names here in order to protect them from your strike. Before these developments, I had no contact whatsoever with any Syriac group anywhere in the world. My answer to all these requests was, “NO”. I told them I could not go lest it be thought that I was instigating them to separate from the Patriarchate. I did not want to interfere in their affairs. I further told them that they must make their own decision without any external influence. However, they continued to contact me, and every time I gave them the same answer.



About two months later, after Bishop Aydin’s delegation returned from Saydnaya, some clergymen and laity contacted me from Europe assuring me that they had made their final decision without any external influence, to separate from you. They further told me that they had called a meeting with the representatives of their church councils, and designated the time and place for the said meeting to coordinate their planned activities. They invited me to attend their meeting with the presence of a bishop from India, for the purpose of giving them a verbal report about the crisis in California. This meeting was also attended by certain clergymen. However, you purposely failed to mention this in your Synod minutes and only mentioned laymen, obviously because of your feeling of embarrassment.

The above is the exact and accurate account of the matter of my involvement in the situation in Europe. I never instigated anyone to separate from you. I had no involvement whatsoever in their decision to separate. I never called for or held any meeting. You have made me a hero, a leader, and a Superman capable of stirring and controlling the masses of people in Europe, and holding meetings at a time when I hardly knew any one of them; all this to find an excuse or a basis for excommunication. This excuse of yours is totally rejected. You know very well, Your Holiness, that there is a large number of clergymen and laity who have lost hope in your tyrannical and corrupt leadership. They are all yearning to walk away from you, but they do not have enough courage to do so because they are afraid of you striking. Your assistant, Bishop Bahi, and your special envoy, Bishop Hazael Soumi (much trusted by you and much despised by the Syriac people), have both been threatening the clergy and laity everywhere with your known weapon: excommunication. Bishop Bahi never hesitates to speak, using the first person pronoun “I,” as if he were the Patriarch, saying to many monks and priests: “I am going to do this and that to you…” The difference between those clergymen and me, Your Holiness, is that they are frightened by you. As for me, I fear no one except God, because truth is with me.

5. Since the beginning of the crisis in Los Angeles, you and Bishop Kaplan have been accusing me of mutiny and disobeying the orders of my superiors. It is high time for both of
you, after four years of expelling me from my church, to come forth and publicly reveal to the Syriac people in the whole world and to everyone else, with proof and substantiation, what order of yours I have disobeyed besides your impossible order to silence the opposition to Bishop Kaplan and defend his wrongdoings. I had already shown you the number and quality of the people opposing the administration of Bishop Kaplan, and the impossibility of stopping or silencing them even if I wanted to. On the other hand, how could you order me to disobey God by defending the wrong? You know very well, and teach us too, that obedience to God comes before all other obedience. How could I defend the transgressions committed by Bishop Kaplan? Would the people not accuse me of being his partner in his embezzlement scheme, and put me at his class and level? With the exception of your order to defend his wrongdoings and silence the opposition, do come forth, Your Holiness, and name one order that I disobeyed. Enough distorting the truth, Your Holiness, for this does not befit your position. In addition, our people, even the naïve ones, have become conscious of these manners, and these tricks can no longer fool them.

6. Your Holiness: do you not feel embarrassed or feel a twinge in your conscience when you accuse me of transgressing the doctrine and the traditions of the Church? Is there a Syriac priest who adheres to the doctrine and the traditions of the Church more than I do? Do you really expect our people to believe you? Which doctrine or tradition have I transgressed? My doctrine is whole, sound, and pure, and my adherence to the traditions is tenacious. Up to this moment, you have found not even one fault that calls for such an extreme and severe injustice that you have inflicted on me. I have not committed any disgraceful acts such as theft, embezzlement, morality crimes, tarnishing the honor and reputation of priesthood, drunkenness, revelry, telling lies, accepting bribery, simony, and love of mammon or other abominable acts. There are clergymen who committed such acts in the Church you are heading, yet you overlooked their acts, defended some of them, and covered up for others. Some redeemed themselves by paying money. You even reinstated those who committed immoral acts (raping minors and the like), as I mentioned earlier. As for me, the innocent, you have mercilessly thrown me out into the street and even tried to destroy the life of my children by cutting off the only source of my income. You did this to me when you very well knew that I set aside my Ph. D. degree and my career position to dedicate myself to my Church. Furthermore, I loved you, I did favors to you personally, and I defended you in public and in private, but you in turn responded with the harshest punishment. Your Holiness: this is your nature; you use people, and once you get what you want from them, you dump them.

7. You are the Father General of the Church. As such, you are supposed to be wise, loving, just, and impartial, personifying the teachings of the Lord Jesus in love and upholding truth. Where is this love and wisdom in you? A Father General tries to open a dialogue with his children. He tries to find a way to bring them back to the bosom of the Church. Instead, you have been looking for excuses and pretexts, and have been fabricating accusations to torture and humiliate your children in vengeance. For the most part, you have been doing this in response to the incitements of Bishop Kaplan, who is sunken in forbidden acts, with the support and encouragement of the two Bishops who stand behind him, namely, Elia Bahi and Hazael Soumi. These two bishops hate me because of the hate that Bishop Kaplan has for me.



8. Your Holiness: the real reason of excommunicating me and my congregation is quite
clear: to separate my people from me. You have taken this measure on the assumption that most Syriacs (Syrians) are simple and naïve. You think they fear excommunication and will not accept an excommunicated priest, regardless of the reason of the excommunication. You assumed that they would leave me immediately after they heard about the excommunication. However, allow me to remind you, Your Holiness, that your assumption that the Syriac people are naive is wrong; and even if some of them were naïve in the past, they are no longer so. They no longer believe in superstition and unfounded, void, and illegitimate excommunication. They will no longer be misled by erroneous clergy. They will never blindly follow this kind of clergy anymore.

9. I am a true Syrian (Syriac). I follow Christ, Your Holiness, and my path is His path. I say humbly: I am also a truthful, straightforward, sincere, and law-abiding person, obedient to my superiors, except in matters defying the will and the ordinances of God. My light is truth, and nothing is going to force me to abandon these principles. I do not need a license or certificate from you to prove my belongingness or my Syrian Orthodox faith or doctrine; for they are the faith, confession, and conviction of my forefathers, not yours. I will never keep silent in the face of tyranny, oppression, and injustice and I will never stop fighting those who order me to disobey God; for God is the Truth, and as long as I adhere to the truth, God will be on my side because “If God is for me, who is against me?” (Romans 8:31).

Your Holiness: you tried to escape the responsibility of my unjust excommunication. You tried to lay the burden on the Holy Synod for fear of being blamed for excommunicating an innocent priest. This way, you thought, you could come up with a statement in your encyclical that starts with, “The Holy Synod has decided…” despite the fact that you had the decision of the long-planned excommunication in your hands when you entered the room where the Synod meetings were held. You knew very well that it was not the responsibility of the Synod to look into the matter of excommunicating a priest. For this reason the Synod refused to vote on the issue. Consequently, you announced a weak and meager decision based on the wishes of your “Mini and Most Holy Synod,” comprising of the triad, Kaplan-Bahi-Soumi, under your chairmanship, or perhaps under the chairmanship of Bishop Bahi. Tell us, Your Holiness, was it the Holy Spirit Who instructed you to take the decision of the excommunication, just as He guided Bishop Kaplan to embezzle the money of the people, do dealings with the outlaws, and invoke curses with the Holy Cross upon his people and their children from the Holy Altar? It seems that your mini Synod met again on Sunday afternoon, September 16, 2007, taking advantage of the absence of the members of the Holy Synod, and decided to change what was agreed upon by those members. Accordingly, you ended up issuing an addendum to your first encyclical, which did not mention me by name. This was surely to quench your thirst for revenge on me. You people love vengeance, indeed, and carry hate-laden hearts inside you. However, after pressuring you into issuing the above-mentioned addendum that mentioned my name explicitly, and included our congregation in your excommunication, Bishop Kaplan cowered and backed away in fear of the adverse reaction of the people. Consequently, he decided to forge your encyclical. He retyped it, deleting the phrase, “and his followers,” announced the forged copy in his churches, and posted it on his website. The forged encyclical was, of course, devoid of your stamp and signature. At the time of writing this letter, the forged encyclical was still posted. This is not surprising, for Bishop Kaplan is a well-known expert in forging documents. Earlier, he forged the minutes of the Synod of March 29, 2005 (Copies of the original and forged documents are attached, and also posted on suryoyoreformer.org). Even before that, Bishop Kaplan forged the financial statement of St. Thomas Church of San Jose issued by Bank of America. A copy of the forged statement is available for those interested.

CONCLUDING REMARKS


Your Holiness: Thirteen years ago, in 1994, when you were sitting on my chair in my office at St. Ephraim Church in Burbank, Los Angeles, and we were talking about the Church affairs, you said to me: “You are paying the price of your intelligence, success, integrity and honesty.” Today, I have paid for all these virtues a very high price, indeed. You kept praising me for the length of 20 years in all your circles and showering me with compliments. You commended me for my knowledge, conduct, moral values, faith, uprightness, for my love to my Church and for dedicated services to it and to you personally. I was the first priest upon whom you bestowed the holy Cross for free: that is, I did not have to purchase it by money, as some other clergy do, and before I was ordained Chorepiscopus, contrary to the observed custom. All of a sudden, I have become a stray and a misleader! Your Holiness, I am the same person whom you described as having the above-mentioned venerated qualities. I have never changed. But, it seems that anyone who does not submit to your will of disobeying the ordinances of God, and of standing with the wrong is, in your eyes, a stray and a misleader no matter how honest and wise he is. Furthermore, it seems that only hypocrites gain your acceptance and find favor with you. You always want people to throw themselves at your feet and beg for mercy, compassion, and forgiveness of sins or wrongdoings that he never committed.

The slavery and servility era of throwing oneself at Your Holiness’ feet and begging for mercy and compassion, and of repenting for uncommitted and imaginary transgressions has ended for ever. The church of Christ is built on love. It is the church of love and not the Church of hate, spite, vengeance, and invoking curses with the Holy Cross in the name of the Holy Trinity. That is your church, Your Holiness, not ours.

The era of looking at priests as insects crawling on the ground to be trodden upon and crushed mercilessly, whenever Your Holiness wishes, is also gone for ever with no return. Also Gone is the era of brandishing the weapon of excommunication, and making the clergy and laity tremble with fear. This fear from unfounded excommunication used to cause people, especially the clergy, to fall down before you and ask for mercy. No, Your Holiness, I do not belong to that group. Nevertheless, if I were at fault, I would have apologized or offered my “repentance” as you love to call it; but I will never apologize for wrongs that I have never committed, and for unfounded charges thrown left and right. Your Holiness: you denied my request to grant me my natural rights. You leveled no charges against me formally, never questioned me, assembled no jury, and held no trial. This is unheard of even in the most vicious and oppressive secular systems, let alone a religious system. Had you convened an impartial spiritual court and gave me a chance to defend myself, and the court found and proved me guilty, I would have accepted its decision and apologized or offered my “repentance,” according to your terminology.

Your Holiness: may the Lord forgive you just as He forgave His crucifiers, for, just like them, you do not know what you do.

Los Angeles, October 20, 2007


Khouroyo Joseph Tarzi, Ph.D


HTML Format

PDF Format


---------------

The Very Rev. Joseph Tarzi’s interview in “Qolo Heero” TV satellite channel in Sweden, with Mr. Uzjohn Kaldoyo and Mr. Jakob Rohyo, Sunday November 18, 2007.Details...

മാര്‍ തേവോദോസിയോസിനു് അന്ത്യാഞ്ജലി



ഭിലായ്: തിങ്കളാഴ്ച (2007 നവം.5) മസ്ക്കത്തില്‍‍ കാലം ചെയ്ത ഓര്‍ത്തഡോക്സ് സഭയുടെ കൊല്‍ക്കത്ത ഭദ്രാസനാധിപന്‍ സ്തേഫാനോസ് മാര്‍ തേവോദോസിയോസ് മെത്രാപ്പോലീത്തയുടെ ഭൌതിക ശരീരം ഭദ്രാസനാസ്ഥാനമായ ഭിലായ് സെന്റ് തോമസ് ആശ്രമത്തില്‍ ഇന്നലെ (2007 നവം.8)കബറടക്കി. കബറടക്ക ശുശ്രൂഷയ്ക്ക് നിയുക്ത കാതോലിക്കാ പൌലോസ് മാര്‍ മിലിത്തിയോസ് മുഖ്യ കാര്‍മികത്വം വഹിച്ചു.


താന്‍ ശുശ്രൂഷിച്ച ദേവാലയത്തോടും വിശുദ്ധ മദ്ബഹയോടും ഇടവക ജനങ്ങളോടും യാത്രചോദിച്ചു് നിത്യതയിലേയ്ക്കു് പോയ തങ്ങളുടെ ഇടയശ്രേഷ്ഠനെ യാത്ര അയയ്ക്കാന്‍ ആയിരക്കണക്കിനാളുകള്‍ ഭിലായ് സെന്റ് തോമസ് ആശ്രമ ചാപ്പലില്‍ എത്തി.
ഇന്നലെ രാവിലെ ഡോ. യാക്കോബ് മാര്‍ ഐറേനിയോസിന്റെ മുഖ്യ കാര്‍മികത്വത്തില്‍ വിശുദ്ധ കുര്‍ബാനയ്ക്കുശേഷം ഭൌതിക ശരീരം വഹിച്ചുകൊണ്ടുള്ള നഗരികാണിക്കല്‍ ചടങ്ങു് ആരംഭിച്ചു. മെത്രാപ്പോലീത്ത സ്ഥാപിച്ച മാര്‍ ബസേലിയോസ് വിദ്യാഭവന്‍, മാര്‍ ഗ്രിഗോറിയോസ് മെമ്മോറിയല്‍ സീനിയര്‍ സെക്കണ്ടറി സ്കൂള്‍, സെന്റ് തോമസ് കോളജ്, ഭിലായ് ഭദ്രാസനപ്പള്ളി എന്നിവിടങ്ങളിലൂടെയാണു് നഗരികാണിക്കല്‍ ചടങ്ങു് നടന്നതു്. ആയിരക്കണക്കിനാളുകളാണു് ഭൌതിക ശരീരം ഒരു നോക്കു് കാണാന്‍ നഗരികാണിക്കല്‍ നടന്ന 18 കിലോമീറ്റര്‍ റോഡിന്റെ ഇരുവശവും തടിച്ചുകൂടിയതു്.

മൂന്നരയ്ക്കു് ഭൌതിക ശരീരം തിരികെ ആശ്രമം ചാപ്പലില്‍ എത്തിച്ചശേഷം നടന്ന അവസാനഘട്ട കബറടക്ക ശുശ്രൂഷയ്ക്ക് നിയുക്ത കാതോലിക്കാ പൌലോസ് മാര്‍ മിലിത്തിയോസ് മുഖ്യ കാര്‍മികത്വം വഹിച്ചു. മെത്രാപ്പോലീത്താമാരായ ഡോ. മാത്യൂസ് മാര്‍ സേവേറിയോസ്, ഡോ.ഗീവര്‍ഗീസ് മാര്‍ കൂറിലോസ്, കുര്യാക്കോസ് മാര്‍ ക്ളീമീസ്, ഡോ. യാക്കോബ് മാര്‍ ഐറേനിയോസ്, പൌലോസ് മാര്‍ പക്കോമിയോസ്, ഡോ.ഇയ്യോബ് മാര്‍ പീലക്സിനോസ്, ഡോ. ഗബ്രിയേല്‍ മാര്‍ ഗ്രിഗോറിയോസ്, യൂഹാനോന്‍ മാര്‍ ക്രിസോസ്റ്റമോസ് എന്നിവര്‍ സഹകാര്‍മ്മികത്വം വഹിച്ചു.മദ്ധ്യപ്രദേശ് മുന്‍ മുഖ്യമന്ത്രി മോട്ടിലാല്‍ വോറ, ഛത്തിസ്ഘഢ് മുന്‍ മുഖ്യമന്ത്രി അജിത് ജോഗി, മകന് അമിത് ജോഗി തുടങ്ങി ഒട്ടേറെ രാഷ്ട്രീയ നേതാക്കള്‍ അന്ത്യോപചാരം അര്‍പ്പിക്കാന്‍ എത്തിയിരുന്നു.

കബറടക്കത്തിനു് മുമ്പായി നടന്ന അനുസ്മരണ സമ്മേളനത്തില്‍ നിയുക്ത കാതോലിക്ക പൌലോസ് മാര്‍ മിലിത്തിയോസ് അധ്യക്ഷതവഹിച്ചു. പരിശുദ്ധ ബസേലിയോസ് ദിദിമോസ് പ്രഥമന്‍ കാതോലിക്കാബാവായുടെ സന്ദേശം നിയുക്ത ബാവ വായിച്ചു. അത്മായ ട്രസ്റ്റി എം.ജോര്‍ജ് മുത്തൂറ്റ്, സഭാ സെക്രട്ടറി ഡോ. ജോര്‍ജ് ജോസഫ്, മാതൃ ഇടവക വികാരി ഫാ.തോമസ് പി.സഖറിയ തുടങ്ങിയവര്‍ പ്രസംഗിച്ചു.
കാലം ചെയ്തതു് ഒമാനില്‍
ആറു് പതിറ്റാണ്ടോളം ഉത്തരേന്ത്യയില്‍ പ്രേഷിത പ്രവര്‍ത്തനം നടത്തിയ കൊല്‍ക്കാത്ത ഭദ്രാസനാധിപന്‍ സ്തേഫാനോസ് മാര്‍ തേവോദോസിയോസ് മെത്രാപ്പോലീത്ത തിങ്കളാഴ്ച പുലര്‍ച്ചെ മസ്ക്കത്തു് റോയല്‍ ആശുപത്രിയില്‍ ചികിത്സയിലായിരിക്കെയാണു് കാലം ചെയ്തതു്. മസ്ക്കത്തില്‍ സെന്റ് ഗ്രിഗോറിയോസ് പള്ളിയില്‍ കൊണ്ടുവന്ന ഭൌതികശരീരം മതകാര്യ മന്ത്രാലയത്തിന്റെ അനുമതിയോടെ ആചാരപ്രകാരമുള്ള പ്രാര്‍ഥനാ ശുശ്രൂഷയ്ക്കു് ശേഷം ഇന്ത്യയിലേയ്ക്കു് കൊണ്ടുവന്നു.
(ഒരാഴ്ചയായി മസ്ക്കത്തു് സന്ദര്‍ശനത്തിലായിരുന്ന സ്തേഫാനോസ് മാര്‍ തേവോദോസിയോസ് മെത്രാപ്പോലീത്ത ആശുപത്രിയില്‍ പ്രവേശിപ്പിയ്ക്കുപ്പെടുന്നതിനു്മുമ്പു് ഞായറാഴ്ച രാവിലെ മതകാര്യമന്ത്രി ഷെയ്ഖ് അബ്ദുല്ല ബിന്‍ മുഹമ്മദ് അല്‍ സല്‍മിയെ സന്ദര്‍ശിച്ചു് ഒമാനില്‍ ആരാധനാ സ്വാതന്ത്ര്യം അനുവദിച്ച ഭരണകൂടത്തോടുള്ള കടപ്പാടു് രേഖപ്പെടുത്തിയിരുന്നു.)



ഭൌതിക ശരീരം ചൊവ്വാഴ്ച രാത്രി 8.30നു് റായ്പൂര്‍ വിമാനത്താവളത്തില്‍ എത്തിച്ചു. മസ്ക്കത്തു് ഇടവകവികാരി ഫാ.ഷാജി എം ബേബിയും അനുഗമിച്ചിരുന്നു. പ്രത്യേകം ക്രമീകരിച്ച വിമാനത്തില്‍ എത്തിയ ഭൌതികശരീരം മുംബൈ ഭദ്രാസനാധിപന്‍ ഗീവറുഗീസ് മാര്‍ കൂറിലോസ്, റായ്പൂര്‍ സെന്റ് മേരീസ് പള്ളി വികാരി ഫാ.കെ.എസ്.ജോര്‍ജ്, ഫാ.ജെയിംസ് വറുഗീസ്, ഫാ.ഏബ്രഹാം ജോര്‍ജ്, ഫാ.രാജു തോമസ്, ഫാ.ഏബ്രഹാം ഉമ്മന്‍ എന്നിവരും നിരവധി വിശ്വാസികളും ചേര്‍ന്ന് ഏറ്റുവാങ്ങി. തുടര്‍ന്ന് റായ്പൂര്‍ സെന്റ്മേരീസ് പള്ളിയിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി. പ്രാര്‍ത്ഥനയ്ക്കും പൊതുദര്‍ശനത്തിനും ശേഷം വാഹനങ്ങളുടെ അകമ്പടിയോടുകൂടി രാത്രി 12 മണിയോടുകൂടി ഭിലായ് സെന്റ് തോമസ് ആശ്രമചാപ്പലില്‍ എത്തിച്ചു.

ബുധനാഴ്ച രാവിലെ ഗീവറുഗീസ് മാര്‍ കൂറിലോസ് മെത്രാപ്പോലീത്ത വിശുദ്ധ കുര്‍ബാന അര്‍പ്പിച്ചു. തുടര്‍ന്നു് കല്‍ക്കട്ടാ ഭദ്രാസന ആസ്ഥാനമായ ആശ്രമ ചാപ്പലില്‍ പൊതുദര്‍ശനത്തിനു് വച്ചു. വ്യാഴാഴ്ച രാവിലെ വിശുദ്ധ കുര്‍ബാനയെ തുടര്‍ന്ന് നഗരികാണിയ്ക്കല്‍ ചടങ്ങോടെ ആരംഭിച്ച കബറടക്കശുശ്രൂഷ വൈകുന്നരമാണു് പൂര്‍‍ത്തിയായതു്.
വരുന്ന ഞായറാഴ്ച (2007 നവം.11) പൌരസ്ത്യ ഓര്‍ത്തഡോക്സ് സുറിയാനി സഭയുടെ എല്ലാ ഇടവകകളിലും പ്രത്യേക പ്രാര്‍ഥന നടത്തണമെന്നു് പൌരസ്ത്യ കാതോലിക്കോസ് പരിശുദ്ധ ബസേലിയോസ് മാര്‍ത്തോമ്മാ ദിതിമോസ് പ്രഥമന്‍ ബാവ നിര്‍‍ദേശിച്ചിട്ടുണ്ടു്. ഭിലായ് സെന്റ് തോമസ് ആശ്രമ ചാപ്പലില്‍ 2007 നവം.11ഞായറാഴ്ച കണ്ടനാടു് (കിഴക്കു്) മെത്രാപ്പോലീത്ത ഡോ.തോമാസ് മാര്‍‍ അത്താനാസിയോസ് വിശുദ്ധ കുര്‍ബാന അര്‍പ്പിയ്ക്കും.

സ്തേഫാനോസ് മാര്‍ തേവോദോസിയോസ് കാലം ചെയ്തു



മസ്കത്തു് : മലങ്കര ഓര്‍ത്തഡോക്സ് സഭയുടെ കൊല്‍ക്കത്ത ഭദ്രാസനാധിപന്‍ സ്തേഫാനോസ് മാര്‍ തേവോദോസിയോസ് മെത്രാപ്പോലീത്ത(83) കാലം ചെയ്തു. മസ്കത്തിലെ റോയല്‍ ആസ്പത്രിയില്‍ ചികിത്സയിലിരിയ്ക്കെ നവംബര്‍‍‍ അഞ്ചാം തീയതി പുലര്‍ച്ചെയാണു് അന്ത്യം സംഭവിച്ചതു്. സംസ്കാരം വ്യാഴാഴ്ച മദ്ധ്യപ്രദേശിലെ ഭിലായിയില്‍ നടക്കും.


ഒരാഴ്ചയായി മസ്കത്തില്‍ ഇടവക സന്ദര്‍ശനം നടത്തുകയായിരുന്നു മെത്രാപ്പോലീത്ത. പരുമല തിരുമേനിയുടെ പെരുനാളിനോടനുബന്ധിച്ചുള്ള പരിപാടികളില്‍ സംബന്ധിയ്ക്കാനാണു് അദ്ദേഹം മസ്കത്തിലെത്തിയതു്. ദേഹാസ്വാസ്ഥ്യം കാരണം നവംബര്‍‍‍ നാലാം തീയതി ഞായറാഴ്ച ഉച്ചയ്ക്കു് ശേഷമുള്ള പരിപാടികളില്‍ അദ്ദേഹം പങ്കെടുത്തില്ല. തുടര്‍ന്നു് അറ്റ്‍ലസ് മെഡിക്കല്‍ സെന്ററില്‍ പ്രവേശിപ്പിച്ചു. ആരോഗ്യനില വഷളായതിനെത്തുടര്‍ന്നു് റോയല്‍ ആശുപത്രിയില്‍ പ്രവേശിപ്പിച്ചു് വെന്റിലേറ്ററിലാക്കി. ബഹ്റൈന്‍ സമയം നവംബര്‍‍ അഞ്ചാം തീയതി പുലര്‍ച്ചെ അഞ്ചരയോടെ കാലം ചെയ്യുകയായിരുന്നു.

കോട്ടയം പാത്താമുട്ടം കയ്യാലില്‍ കുടുംബാംഗമായി 1924 ഒക്ടോബര്‍‍ 2-നു് ചാക്കോ കുര്യന്‍‍‍‍‍ ‍-മറിയാമ്മ ദമ്പതിമാരുടെ മകനായി ജനിച്ച പുന്നൂസാണു് സ്തേഫാനോസ് മാര്‍ തേവോദോസിയോസ് മെത്രപ്പോലീത്ത. 1975 ഫെബ്രുവരി 16 നാണു് അദ്ദേഹം മെത്രപ്പോലീത്തയായി ഉയര്‍ത്തപ്പെട്ടതു്. 76 മുതല്‍ 79 വരെ മദ്രാസ് ഭദ്രാസനാധിപനായി പ്രവര്‍ത്തിച്ചു. 79 മുതല്‍ കൊല്‍ക്കത്ത ഭദ്രാസനത്തിന്റെ ചുമതല വഹിയ്ക്കുകയായിരുന്ന സ്തേഫാനോസ് മാര്‍ തേവോദോസിയോസ് ഈ ഭദ്രാസനത്തിന്റെ പ്രഥമ മെത്രപ്പോലീത്തയാണു്. നാഗപുര്‍ സെമിനാരിയുടെ സ്ഥാപകനുമാണു് അദ്ദേഹം .

ഭദ്രാസന ഭരണനേതൃത്വം

മെത്രാപ്പോലീത്ത (ഭദ്രാസനാധിപന്‍)
Metropolitan H.E. Dr. Thomas Mar Athanasius
വിലാസം Bishop’s House
Cathedral road, Muvattupuzha
Ernakulam – 686661
ഫോണ്‍: 0485 2833401, 09447083340
ഈ മെയില്‍ thomasathanasius@yahoo.co.in

ഭദ്രാസന പരിഷത്തു് (പാര്‍ലമെന്റ്)

വൈദീക സംഘം

പള്ളിഇടവകകള്‍

57 പള്ളിഇടവകകളാണു് കണ്ടനാടു് (കിഴക്കു്) ഭദ്രാസനത്തിലുള്ളതു്. അവയെ പുത്തന്‍കുരിശ്, പിറവം, കൂത്താട്ടുകുളം ,തൊടുപുഴ എന്നീ നാലു് മേഖലകളായി തിരിച്ചിട്ടുണ്ടു്.

  1. ആറൂര്‍ മേരിഗിരി (Aaroor St. Mary's Marygiri)
  2. Amayapra St. Mary's
  3. Brahmamangalam St. George's
  4. Chempu St. Thomas
  5. Cheriya Oorayam St. George's
  6. Edayar St. Mary's
  7. Idukki St. Mary's
  8. Kalamboor St. George's
  9. കണ്യാട്ടുനിരപ്പു് സെന്റ് ജോണ്‍സ് (Kanniattunirappu St. John's)
  10. Karickode St. Mary's
  11. Karicode St. Thomas Bethel
  12. Karukappilly St. George
  13. Kathipparathadom St. George's
  14. Kayanad St. George's
  15. Kizhumuri Nirmalagiri St. George's
  16. Koothathukulam St. Stephen's
  17. Kozhippilly St. Peter's & St. Paul's
  18. Kunnappilly St. George's
  19. Kuriji St. Peter's & St. Paul's
  20. Mamalassery Mor Michael
  21. Manakunnam Mar Ongen's
  22. Maneed St. Kuriakose
  23. Mannathoor St. George's
  24. Mar Gregorios Chapel, Vetickal, Mulanthuruthy
  25. Marika St. Thomas
  26. Mekkadampu St. Ignatuis
  27. Mulakkulam Kottaramkunnu St. Mary's
  28. Mulappuram St. George's
  29. Muvattupuzha St. Thomas Cathedral
  30. Neeramukal St. Peter's & St. Paul's
  31. Nellikkunnel St. John's    
  32. Njarakkad St. John's
  33. Neeramukal St. Peter's & St. Paul's
  34. Nellikkunnel St. John's
  35. Njarakkad St. John's
  36. Onakkoor Mar Ignatius Sehion
  37. Ooramana St. George's Thabore
  38. Palakuzha St. John's
  39. Pancode St. John's
  40. Pandappilly St. Mary's
  41. Pannoor St. John's
  42. Parepeedika St. Peter's & St. Paul's
  43. Pazhukkamattom    
  44. Periyambra St. George's
  45. Piramadom St. John's
  46. Piravom St. Mary's
  47. Poothrikka St. Mary's
  48. South Marady St. Thomas
  49. South Paravoor St. John The Baptist
  50. St. Gregorios Catholicate Centre, Palakuzha
  51. Thammanimattom St. Mary's    
  52. Thodpuzha St. Mary's
  53. Thottupuram Mar Gregorios
  54. Vadakara St. John's
  55. Vaikom St. George's
  56. Vannappuram Mar Gregorios  
  57. Varikkoli St. Mary's
  58. Vethithara St. Mary's
  59. Vettickal St. Thomas Karmelkunnu
  60. വെട്ടിത്തറ മാര്‍ മിഖായേല്‍‍ (Vettithara Mar Michael)      

ഡയോസിഷന്‍ ബുള്ളറ്റിന്‍

ഭദ്രാസന മുഖപത്രമായ ഇതു് 1990-ല്‍ ആരംഭിച്ചു. ഡയോസിഷന്‍ ബുള്ളറ്റിന്‍ മാസികയുടെ കാര്യാലയം ഭദ്രാസന കേന്ദ്രകാര്യാലയമായ മൂവാറ്റുപുഴ അരമനയിലാണു്‍ പ്രവര്‍ത്തിയ്ക്കുന്നതു്.

പത്രാധിപര്‍‍ : പി ജെ വറു്ഗീസ്

ദൂരഭാഷണി: 0485 2253209.

വായിയ്ക്കുക Diocesan Bulletin (Monthly publication)


Mg. Editor, P.J. Varghese, Puttanil, Koothattukulam

കണ്ടനാടു് (കിഴക്കു്) ഭദ്രാസന സ്ഥാപനങ്ങള്‍

സമന്വയ എക്യുമെനിക്കല്‍ ഡയലോഗ് സെന്റര്‍‍ ,പാമ്പാക്കുട
സുഖദ ധ്യാന കേന്ദ്രം,കോലഞ്ചേരി
സ്വാശ്രയ, വെട്ടിയ്ക്കല്‍‍‍
ട്രിനിറ്റി,കോലഞ്ചേരി
ഗിലയാദ് ധ്യാന കേന്ദ്രം,വടകര
സന്തുല മാനസിക ആരോഗ്യ കേന്ദ്രം,വടകര (നിര്‍മാണത്തില്‍‍)

മെത്രാപ്പോലീത്താസന ആസ്ഥാനം


മൂവാറ്റുപുഴ പട്ടണത്തില്‍ കത്തീഡ്രല്‍ പള്ളി റോഡിനോടു് ചേര്‍ന്നുള്ള മെത്രാപ്പോലീത്താസന അരമനയാണു് കണ്ടനാടു് (കിഴക്കു്) ഭദ്രാസനത്തിന്റെ ആസ്ഥാനം. ഭദ്രാസന കൂരിയ ഇവിടെ പ്രവര്‍ത്തിയ്ക്കുന്നു.

ഭദ്രാസനത്തിന്റെ പ്രഥമ മെത്രാപ്പോലീത്തയായിരുന്ന പരശുദ്ധ മുറിമറ്റത്തില്‍ ബാവ വാങ്ങിയസ്ഥലത്തു് പരിശുദ്ധ ഔഗേന്‍ ബാവ ഭദ്രാസന മെത്രാപ്പോലീത്തയായിരുന്നകാലത്തു് പണികഴിപ്പിച്ച അരമനയും കത്തീഡ്രല്‍ പള്ളിയുമാണു് ഇപ്പോഴുമുള്ളതു് . മലങ്കരയിലെ ഒന്നാം പൗരസ്ത്യ കാതോലിക്കയായിരുന്ന പരിശുദ്ധ ബസേലിയോസ് പൗലോസ് പ്രഥമന്‍ ബാവ കണ്‌ടനാട്‌ ഭദ്രാസനത്തിന്റെ ഒന്നാമത്തെ മെത്രാപ്പൊലീത്തയായിരിയ്ക്കെ കൊല്ലവര്‍ഷം 1063 ല്‍ തീറായി വാങ്ങിയതാണ്‌ സ്ഥലം. ഇതിനുശേഷം കണ്‌ടനാട്‌ ഭദ്രാസനത്തിന്റെ മെത്രാപ്പൊലീത്തയായിരുന്ന ഔഗേന്‍ ബാവ ഭദ്രാസനപള്ളിയും അരമനയും സ്ഥാപിച്ചു് 1964-ല്‍ പൗരസ്ത്യ കാതോലിക്കയായി അഭിഷിക്തനാകുന്നതു് വരെ താമസിച്ചു് ഭരണം നടത്തി.1964 മുതല്‍ പൗലോസ് മാര്‍ പീലക്സിനോസ് കണ്‌ടനാട്‌ ഭദ്രാസനത്തിന്റെ മെത്രാപ്പൊലീത്തയായി താമസിച്ചു. അദ്ദേഹം ബസേലിയോസ് പൗലോസ് ദ്വിതീയന്‍ എന്ന പേരില്‍ എതിര്‍ പൌരസ്ത്യ കാതോലിക്കോസായിരുന്ന കാലത്തു് പൌരസ്ത്യ കാതോലിക്കാസന അരമനയായി ഉപയോഗിച്ചു. 1990 മുതല്‍ ഡോ. തോമസ്‌ മാര്‍ അത്താനാസിയോസ്‌ മെത്രാപ്പൊലീത്തയാണ്‌ ഇവിടെ താമസിച്ചു് ഭദ്രാസന ഭരണം നടത്തുന്നത്‌. അരമന കോംപ്ലക്സ്,സണ്‍ജേ സ്കൂള്‍ കെട്ടിടം ഉള്‍പ്പടെയുള്ള വികസനങ്ങള്‍ നടത്തിവന്നതു് ഡോ. തോമസ്‌ മാര്‍ അത്താനാസിയോസ്‌ മെത്രാപ്പൊലീത്തയാണ്‌.

ഭദ്രാസനപള്ളി ഇടവകയില്‍ 400 കുടുംബങ്ങളുണ്ടു്. ഭദ്രാസനപള്ളിയോടനുബന്ധിച്ചുള്ള ഇടവകയുടെ ഇടവക യോഗം കൂടി നിലവിലുള്ള അരമനപ്പള്ളി പുതുക്കിപ്പണിയുന്നതിനു് തീരുമാനമെടുത്തിട്ടുണ്ടു്. 2010 ഫെബ്രുവരി 27 ന്‌ ആര്‍മീനിയന്‍ ഓര്‍ത്തഡോക്സ് സഭയുടെ കിലിക്യായിലെ കാതോലിക്കയായ ആരാം പ്രഥമന്‍ ബാവ പുതിയ ദേവലായത്തിന്റെ ശിലാസ്‌ഥാപനം നടത്തി.

ചിത്രം 2009 ഒക്ടോബര്‍ എട്ടാം തീയതി കണ്ടനാടു് മെത്രാപ്പോലീത്താസനത്തിന്റെ പുതിയ ആപ്പീസ് ഡോ തോമസ് മാര്‍ അത്താനാസിയോസ് മെത്രാപ്പോലീത്ത ഉദ്ഘാടനം ചെയ്യുന്നു.

കണ്ടനാടു് (കിഴക്കു്) കൂരിയ

ഭദ്രാസന കേന്ദ്രകാര്യാലയമായ മൂവാറ്റുപുഴ അരമനയില്‍‍ ഭദ്രാസന സെക്രട്ടറിയേറ്റും ഭദ്രാസന പരിഷത്തു് കാര്യാലയവും ഡയോസിഷന്‍ ബുള്ളറ്റിന്‍ മാസികയുടെ കാര്യാലയവും മറ്റു് കാര്യാലയങ്ങളും പ്രവര്‍ത്തിയ്ക്കുന്നു.

  • ഭദ്രാസന സെക്രട്ടറിയേറ്റു്
അബ്രാഹം കാരാമ്മേല്‍ കശീശ്ശ
ഭദ്രാസന സെക്രട്ടറി (ചാന്‍സലര്‍): അബ്രാഹം കാരാമ്മേല്‍ കശീശ്ശ

വിലാസം:Fr. Abraham Karammel,
Mudavoor P.O, Muvattupuzha.
ഫോണ്‍: 0485 2833801,0 9495336020
ഈ മെയില്‍ karamelachan@yahoo.co.in

അരമന മാനേജര്‍ : മേരീദാസ് സ്റ്റീഫന്‍ കശീശ്ശ
ഫോണ്‍: 09400740775
വൈദീക സെക്രട്ടറി:ബിനോയ് ജോണ്‍ കശീശ്ശ
വിലാസം:Fr. Benoy John, Pattakunnel
Kalampoor, Piravam – 68664
ഫോണ്‍: 0485 2241193, 9495314833
ഈ മെയില്‍ fatherpattakunnel@gmail.com
  • സമിതികള്‍

വൈദീക നിര്‍ണയ-ശിക്ഷണ സമിതി
ആത്മീയ സംഘടനകള്‍‍ക്കു് വേണ്ടിയുള്ള സമിതി

വനിതാ സമാജം

യുവജനപ്രസ്ഥാനം

ഓര്‍‍ത്തഡോക്സ് സുറിയാനി സണ്‍‍ഡേസ്കൂള്‍ അസോസിയേഷന്‍ ഓഫ് ദി ഈസ്റ്റ്
ആസൂത്രണ-വികസന സമിതി

  • മാര്യേജ് ട്രിബ്യൂണല്‍
  • വിവിധ ആലോചനാസമിതികളുടെ കാര്യാലയങ്ങള്‍

ഭദ്രാസന പരിഷത്തു് കാര്യാലയം

മലങ്കര സുറിയാനി ക്രിസ്ത്യാനി അസോസിയേഷന്‍ പ്രതിനിധി സമിതിയുടെ കാര്യാലയം

വൈദീക സംഘം കാര്യാലയം

  • ഡയോസിഷന്‍ ബുള്ളറ്റിന്‍ മാസികയുടെ കാര്യാലയം

കണ്ടനാടു് ഭദ്രാസന ചരിത്രം

മലങ്കരസഭയുടെ ആദ്യകാല ഭദ്രാസന വിഭജനത്തില്‍ തന്നെ ഉരുത്തിരിഞ്ഞ മെത്രാപ്പോലീത്തന്‍‍ ഇടവകയാണു് കണ്ടനാടു് ഭദ്രാസനം. 1877 മെയ് 17-നു് മുറിമറ്റത്തില്‍ പൗലോസ് മാര്‍ ഈവാനിയോസ് ആദ്യത്തെ കണ്ടനാടു് ഭദ്രാസന മെത്രാപ്പോലീത്തയായി അഭിഷിക്തനായി.അദ്ദേഹമാണു് പിന്നീടു് മലങ്കരയില്‍നിന്നുള്ള പ്രഥമ പൗരസ്ത്യ കാതോലിക്കോസായതു്.

കണ്ടനാടു് ഭദ്രാസനത്തിലെ ആദ്യ ഇടവകകള്‍ ക്രിസ്തുവര്‍ഷത്തിന്റെ ആദ്യ നൂറ്റാണ്ടുകളില്‍‍‍ തന്നെ സ്ഥാപിതമായതാണു്. 9-12 നൂറ്റാണ്ടുകളില്‍ മറ്റു് പ്രധാന ഇടവകകളും രൂപംകൊണ്ടു. 1653 വരെ മലങ്കര സഭാശാസ്ത്രപ്രകാരമുള്ള പൊതുഭാര ശുശ്രൂഷകന്‍മാരും(ജാതിയ്ക്കു് കര്‍ത്തവ്യന്‍‍‍‍‍‍ എന്നറിയപ്പെട്ട അര്ക്കദിയാക്കോന്‍) അവസാനത്തെ പൊതുഭാര ശുശ്രൂഷകന്‍‍ മലങ്കര മെത്രാപ്പോലീത്തയായതിനെത്തുടര്‍ന്നു് 1653 മുതല്‍ മലങ്കര മെത്രാപ്പോലീത്തമാരും ഈ ഭദ്രാസനത്തിലെ പള്ളികള്‍ക്കു് മേലദ്ധ്യക്ഷത വഹിച്ചു. പ്രത്യേക ഭദ്രാസനമായി മാറിയ 1877-നു് ശേഷം മലങ്കര മെത്രാപ്പോലീത്തയുടെ സ്ഥാനം സഭയിലെ വലിയ മെത്രാപ്പോലീത്തയുടേതായി.

ആദ്യത്തെ കണ്ടനാടു് ഭദ്രാസന മെത്രാപ്പോലീത്തയായിരുന്ന മുറിമറ്റത്തില്‍ പൗലോസ് മാര്‍ ഈവാനിയോസ് 1912 സെപ്തംബര്‍‍ 15-ആം തീയതി പരിശുദ്ധ ബസേലിയോസ് പൗലോസ് പ്രഥമന്‍ എന്നപേരില്‍ പൗരസ്ത്യ കാതോലിക്കോസു് കൂടിയായി അഭിഷിക്തനായി. 1913 മെയ് രണ്ടാം‍തീയതി കാലം ചെയ്യുന്നതു് വരെ അദ്ദേഹം കണ്ടനാടു് ഭദ്രാസനാധിപനായിരുന്നു.

അബ്ദുല്‍ മിശിഹാ ബാവാ കക്ഷിയും അബ്ദുല്ലാ ബാവാകക്ഷിയും
മലങ്കര മെത്രാപ്പോലീത്തയായിരുന്ന വിശുദ്ധ വട്ടശേരി മാര്‍ ദിവന്നാസിയോസ് ആറാമനെ അന്ത്യോക്യായുടെ എതിര്‍ പാത്രിയര്‍ക്കീസ് ഇഗ്നാത്തിയോസ് അബ്ദുല്ലാ ദ്വിതീയന്‍ ബാവാ (സാമാന്യ നീതി നിഷേധിച്ചു്കൊണ്ടുള്ളതെന്നു് പില്ക്കാലത്തു് നീതിന്യായ കോടതി കണക്കാക്കിയ കാരണങ്ങളാല്‍ ) മുടക്കിയപ്പോള്‍‍ കാനോനിക പാത്രിയര്ക്കീസ് വിശുദ്ധ ഇഗ്നാത്തിയോസ് അബ്ദുല്‍‍ മിശിഹാ ദ്വിതീയന്‍‍ ‍‍ ബാവാ അതു് റദ്ദാക്കിയതിനെ തടര്‍‍ന്നു് 1911-മുതല്‍‍ 1928 വരെ മലങ്കരസഭ രണ്ടു് കക്ഷിയായി പ്രവര്‍‍ത്തിച്ചു.

അബ്ദുല്‍‍ മിശിഹാ ബാവാ കക്ഷിയില്‍ പരിശുദ്ധ ബസേലിയോസ് പൗലോസ് പ്രഥമന്‍ ബാവയ്ക്കു് ശേഷം 1913 മുതല്‍ 1925 വരെ യുയാക്കിം മാര്‍ ഈവാനിയോസും 1925-നു് ശേഷം മലങ്കരമെത്രാപ്പോലീത്ത വിശുദ്ധ വട്ടശേരി മാര്‍ ദിവന്നാസിയോസ് ആറാമനും കണ്ടനാടു് ഭദ്രാസന മെത്രാപ്പോലീത്താസ്ഥാനം വഹിച്ചു.

അബ്ദുല്ലാ ബാവാകക്ഷിയില്‍ 1911മുതല്‍ 1917വരെ കൊച്ചുപറമ്പില്‍ പൌലോസ് മാര്‍ കൂറിലോസും 1920 മുതല്‍ 1927 വരെ കുറ്റിക്കാട്ടില്‍ പൌലോസ് മാര്‍ അത്താനാസിയോസും 1927 മെയ് 15 മുതല്‍ ഔഗേന്‍ മാര്‍ തീമോത്തിയോസും കണ്ടനാടു് ഭദ്രാസന മെത്രാപ്പോലീത്താസ്ഥാനം വഹിച്ചു.

പാത്രിയര്ക്കീസ് കക്ഷിയും കാതോലിക്കോസ് കക്ഷിയും

1934-ല്‍ വിശുദ്ധ വട്ടശേരി മാര്‍ ദിവന്നാസിയോസ് ബാവയുടെ കാലശേഷം 1958 വരെ മലങ്കരസഭ രണ്ടു് കക്ഷിയായി പ്രവര്‍‍ത്തിച്ചു. മലങ്കര സുറിയാനിക്രിസ്ത്യാനി അസോസിയേഷന്‍ കോട്ടയത്തു് പഴയ സെമിനാരിയില്‍ കൂടി അപ്പോഴത്തെ പൌരസ്ത്യ കാതോലിക്കോസായിരുന്ന പരിശുദ്ധ ബസേലിയോസ് ഗീവറു്ഗീസ് ദ്വിതീയനെ മലങ്കര മെത്രാപ്പോലീത്തയായിക്കൂടി തെരഞ്ഞെടുത്തപ്പോള്‍ പൌരസ്ത്യ കാതോലിക്കോസ് സ്ഥാപനത്തെ എതിര്ക്കുന്ന പാത്രിയര്ക്കീസ് പക്ഷം എന്ന നിലയില്‍ ഒരു വിഭാഗം കരിങ്ങാച്ചിറയില്‍ കൂടി കുറ്റിക്കാട്ടില്‍ പൌലോസ് മാര്‍ അത്താനാസിയോസിനെ അവരുടെ മലങ്കര മെത്രാപ്പോലീത്തയായി തെരഞ്ഞെടുത്തതോടെയാണു് വീണ്ടും രണ്ടു് കക്ഷിയായതു് .

കാതോലിക്കോസ് കക്ഷിയില്‍ 1934 മുതല് 1942 ഒക്ടോബര്‍ വരെ പരിശുദ്ധ ബസേലിയോസ് ഗീവറു്ഗീസ് ദ്വിതീയന്‍ ബാവയും 1942 ഒക്ടോബര്‍ മുതല്‍ ഔഗേന്‍ മാര്‍ തീമോത്തിയോസും കണ്ടനാടു് ഭദ്രാസന മെത്രാപ്പോലീത്താസ്ഥാനം വഹിച്ചു.

പാത്രിയര്ക്കീസ് കക്ഷിയില്‍ 1934 മുതല്‍ 1942 ഒക്ടോബര്‍ വരെ ഔഗേന്‍ മാര്‍ തീമോത്തിയോസും അതിനു് ശേഷം 1953- വരെ കുറ്റിക്കാട്ടില്‍ പൌലോസ് മാര്‍ അത്താനാസിയോസും കുറ്റിക്കാട്ടില്‍ പൌലോസ് മാര്‍ അത്താനാസിയോസ് അനാരോഗ്യവാനായതിനാല്‍ പകരം കണ്ടനാടു് ഭദ്രാസനത്തിനു് വേണ്ടി 1952ഒക്ടോബര് 19-നു് വാഴിയ്ക്കപ്പെട്ട് ആലുവയില്‍ ചെന്നു് അദ്ദേഹത്തില്‍ നിന്നു് ചുമതലയേറ്റ 1953 ജനുവരി 12 മുതല്‍ പൌലോസ് മാര്‍ പീലക്സിനോസും കണ്ടനാടു് ഭദ്രാസന മെത്രാപ്പോലീത്താസ്ഥാനം വഹിച്ചു.

സഭാസമാധാനം
1958 ഡിസംബര്‍ 16-നു് സഭാസമാധാനം ഉണ്ടായതിനെ തുടര്‍ന്നു് ഔഗേന് മാര്‍ തീമോത്തിയോസ് മുതിര്‍ന്ന മെത്രാപ്പോലീത്തായായും പൌലോസ് മാര്‍ പീലക്സിനോസ് സഹായ മെത്രാപ്പോലീത്തായായും 1964 വരെ ഒരുമിച്ചു് ഭദ്രാസന ഭരണം നടത്തി. 1964 മെയ് 22നു് ഔഗേന്‍ മാര്‍ തീമോത്തിയോസ് പൌരസ്ത്യ കാതോലിക്കോസായി പരിശുദ്ധ ബസേലിയോസ് ഔഗേന്‍ പ്രഥമന്‍ ബാവ എന്ന പേരില്‍ സ്ഥാനാരോഹണം ചെയ്തപ്പോള്‍ കണ്ടനാടു് ഭദ്രാസന ഭരണം പൂര്ണമായി പൌലോസ് മാര്‍ പീലക്സിനോസിനു് നല്കി.

മലങ്കര ഓര്‍‍‍ത്തഡോക്സ് സുറിയാനി കക്ഷിയും മലങ്കര സുറിയാനി ഓര്‍‍ത്തഡോക്സ് കക്ഷിയും
1971 നു് ശേഷം മലങ്കരസഭയില്‍ ആരംഭിച്ച പുതിയ കക്ഷിവഴക്കിന്റെ നിര്‍ണായക ഘട്ടത്തില്‍ ‍1975 സെപ്തംബര്‍ 7 നു് പൌലോസ് മാര്‍ പീലക്സിനോസിനെ മലങ്കര സുറിയാനി ഓര്‍ത്തഡോക്സ് സഭയുടെ സമാന്തര പൌരസ്ത്യ കാതോലിക്കോസായി ബസേലിയോസ് പൗലോസ് ദ്വിതീയന്‍ എന്ന പേരില്‍ അന്ത്യോക്യാ പാത്രിയര്ക്കീസ് വാഴിച്ചപ്പോള്‍ ആ വിഭാഗം മലങ്കര സുറിയാനി ഓര്‍‍ത്തഡോക്സ് സഭ എന്നപേരില്‍ സമാന്തര സഭയായും ഔദ്യോഗിക സഭയായ മലങ്കര ഓര്‍ത്തഡോക്സ് സുറിയാനി സഭയുമായി 1996-98 വരെ മല്‍‍സരിച്ചു.

ഔദ്യോഗിക സഭയായ മലങ്കര ഓര്‍‍‍ത്തഡോക്സ് സുറിയാനി സഭയില്‍‍ 1975-ല്‍ പൌലോസ് മാര്‍ പീലക്സിനോസിനു് പകരം ആദ്യം മലങ്കര മെത്രാപ്പോലീത്ത കൂടിയായ പരിശുദ്ധ ബസേലിയോസ് ഔഗേന്‍ പ്രഥമന്‍ ബാവയും അദ്ദേഹം 1975 സെപ്തംബര്‍‍ 24 നു് അനാരോഗ്യം മൂലം മലങ്കര മെത്രാപ്പോലീത്താസ്ഥാനം ഒഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ പിന്ഗാമിയായ മാത്യൂസ് മാര്‍ അത്താനാസ്യോസും പരിശുദ്ധ ബസേലിയോസ് ഔഗേന്‍ പ്രഥമന്‍‍ ബാവ ഒക്ടോബര്‍ 11-നു് പൌരസ്ത്യ കാതോലിക്കോസ് സ്ഥാനവും ഒഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഒക്ടോബര്‍ 27-നു് ബസേലിയോസ് മാര്‍ത്തോമ്മാ മാത്യൂസ് പ്രഥമന്‍ ബാവ എന്ന പേരില്‍ അദ്ദേഹം പൌരസ്ത്യ കാതോലിക്കോസായി സ്ഥാനാരോഹണം ചെയ്തതിനെ തുടര്‍ന്നു് ആ പേരില്‍ 1976 വരെയും 1976 മുതല്‍ ജോസഫ് മാര്‍ പക്കോമിയോസും 1991-ല്‍ അദ്ദേഹം കാലം ചെയ്തതിനെ തുടര്ന്നു് 1993 വരെ മലങ്കര മെത്രാപ്പോലീത്തയെന്ന നിലയില്‍ ബസേലിയോസ് മാര്‍ത്തോമ്മാ മാത്യൂസ് ദ്വിതീയന്‍ ബാവയും 1993 ഓഗസ്റ്റ് 26 മുതല്‍ മാത്യൂസ് മാര്‍ സേവേറിയോസും കണ്ടനാടു് ഭദ്രാസന മെത്രാപ്പോലീത്താസ്ഥാനം വഹിച്ചു.

സമാന്തര സഭയായ മലങ്കര സുറിയാനി ഓര്‍ത്തഡോക്സ് സഭയില്‍‍ പൌരസ്ത്യ കാതോലിക്കോസായ ബസേലിയോസ് പൗലോസ് ദ്വിതീയന്‍ 1996 സെപ്തംബര്‍ 1നു് കാലം ചെയ്യുന്നതു് വരെ കണ്ടനാടു് ഭദ്രാസന മെത്രാപ്പോലീത്താസ്ഥാനംവഹിച്ചിരുന്നു. ഇക്കാലത്തു് 1979 മുതല്‍ 1988 വരെ ഫീലിപ്പോസ് മാര്‍ ഈവാനിയോസും 1990 മുതല്‍ ഡോ തോമാസ് മാര്‍ അത്താനാസിയോസും കണ്ടനാടു് ഭദ്രാസന സഹായ മെത്രാപ്പോലീത്തമാരായിരുന്നു . ബസേലിയോസ് പൗലോസ് ദ്വിതീയന്‍ കാലം ചെയ്തതിനെ തുടര്ന്നു് ഡോ തോമാസ് മാര്‍ അത്താനാസിയോസ് 1996 സെപ്തംബറില്‍ പൂ‍ര്ണ ഭദ്രാസന ചുമതല എറ്റെടുത്തു.

1995-ലെ സുപ്രീം കോടതി വിധിയും സംയുക്ത മലങ്കര സുറിയാനി അസോസിയേഷനും
1995-ലെ സുപ്രീം കോടതി വിധിയെ തുടര്ന്നു് അതു്പ്രകാരം 1996 നവംബറില്‍ സമാന്തര മലങ്കര സുറിയാനി ഓര്‍‍ത്തഡോക്സ് സഭയുടെ എപ്പിസ്കോപ്പല്‍ സുന്നഹദോസു് സഭാസമാധാനത്തിനു് തീരുമാനമെടുത്തശേഷം 1997-98-ല്‍ സമാന്തര മലങ്കര സുറിയാനി ഓര്‍‍ത്തഡോക്സ് സഭയിലെ മെത്രാപ്പോലീത്തമാരെല്ലാം മലങ്കര ഓര്‍‍ത്തഡോക്സ് സഭാഭരണഘടന അംഗീകരിച്ചു് മലങ്കര ഓര്‍‍ത്തഡോക്സ് സുറിയാനി സഭയില്‍ മലങ്കര സുറിയാനി അസോസിയേഷന്‍ കൂടുന്നതു് വരെയുള്ള തല്‍സ്ഥിതി നേടി . ഇതോടെ മലങ്കര സുറിയാനി ഓര്‍‍ത്തഡോക്സ് സഭയും മലങ്കര ഓര്‍‍ത്തഡോക്സ് സുറിയാനി സഭയും ഒന്നു് തന്നെയായി.

2002 മാര്‍‍ച്ച് 20-നു് സുപ്രീം കോടതി വിധിയില്‍ നിര്ദേശിച്ചതു് പ്രകാരമുള്ള സംയുക്ത മലങ്കര സുറിയാനി അസോസിയേഷന്‍ കൂടി അസോസിയേഷന്‍‍ തെരഞ്ഞെടുപ്പില്‍‍ സഹകരിച്ച മെത്രാപ്പോലീത്തമാരുടെയെല്ലാം സ്ഥാനം അംഗീകരിച്ചപ്പോള്‍ മുമ്പ് മലങ്കര സുറിയാനി ഓര്‍‍ത്തഡോക്സ് കക്ഷിയിലായിരുന്ന ഡോ തോമാസ് മാര്‍ അത്താനാസിയോസ് അടക്കമുള്ള നാലു് മെത്രാപ്പോലീത്തമാരുടെ സ്ഥാനവും അംഗീകരിച്ചു. പുതിയ മാനേജിങ് കമ്മിറ്റിയുടെ ശുപാര്ശ പ്രകാരം ഡോ തോമാസ് മാര്‍ അത്താനാസിയോസിന്റ കണ്ടനാടു് ഭദ്രാസനത്തിനു് കണ്ടനാടു് (കിഴക്കു്) എന്നും മാത്യൂസ് മാര്‍ സേവേറിയോസിന്റെ കണ്ടനാടു് ഭദ്രാസനത്തിനു് കണ്ടനാടു് (പടിഞ്ഞാറു്) എന്നും പേരിട്ടു് പള്ളി ഇടവകകള്‍‍ രണ്ടു് ഭദ്രാസനങ്ങളിലുമായി തിരിച്ചു.
കണ്ടനാടു് (കിഴക്കു്) ഭദ്രാസനാധിപന്‍ : ഡോ തോമാസ് മാര്‍ അത്താനാസിയോസ് മെത്രാപ്പോലീത്ത
കണ്ടനാടു് (പടിഞ്ഞാറു്) ഭദ്രാസനാധിപന്‍ :ഡോ മാത്യൂസ് മാര്‍ സേവേറിയോസ് മെത്രാപ്പോലീത്ത


(വറുഗീസ്‍ ജോണ്‍ തോട്ടപ്പുഴയുടെ സഹായത്തോടെ തയ്യാറാക്കിയത്)

വിശ്വാസധീരന്‍ ഡോ. തോമസ് മാര്‍ അത്താനാസ്യോസ് മെത്രാപ്പോലീത്ത

ഓറിയന്റല്‍ ഓര്‍ത്തഡോക്സ് സഭയുടെ അംഗസഭകളിലൊന്നായ മലങ്കര സഭയുടെ കണ്ടനാടു് (കിഴക്കു്) ഭദ്രാസനത്തിന്റെ മെത്രാപ്പോലീത്തയായ ഡോ. തോമസ് മാര്‍ അത്താനാസ്യോസ് പൗരസ്ത്യ ദൈവവിജ്ഞാനീയത്തിന്റെ ശക്തനായ വക്താവും പ്രമുഖ ഇന്ത്യന്‍‍ ക്രൈസ്തവ ചിന്തകനുമാണു്. 1992 മുതല്‍‍ 1998 വരെ അദ്ദേഹം കേരള കൗണ്‍സില്‍‍ ഓഫ് ചര്‍ച്ചസിന്റെ അദ്ധ്യക്ഷനായിരുന്നു.
യൗവനം
കൂത്താട്ടുകുളത്തിന്റെ സമീപ പ്രദേശമായ പെരിയാമ്പ്രയിലെ പുറ്റാനില്‍ യോഹന്നാന്‍ കശ്ശീശയുടെയും ശ്രീമതി മറിയാമ്മയുടെയും മകനായി 1952 ജൂണ്‍ 28നു് ജനിച്ച പി ജെ തോമസ്സാണു് പിന്നീടു് തോമസ് റമ്പാനും ഡോ. തോമസ് മാര്‍ അത്താനാസ്യോസ് എന്ന നാമധേയത്തില്‍ മെത്രാപ്പോലീത്തായുമായതു് . 1971-ല്‍ പൌലോസ് മാര്‍ പീലക്സിനോസ് മെത്രാപ്പോലീത്തായില്‍ നിന്നു് കോറൂയോ പട്ടം സ്വീകരിച്ചു.

ആഗ്ര സെന്റ് ജോണ്‍സ് കലാലയത്തില്‍ നിന്നു് ആംഗലേയസാഹിത്യത്തില്‍ ബിരുദാനന്തരബിരുദംനേടിയ അദ്ദേഹം ബങ്ഗലൂരിലെ യു റ്റി കലാലയത്തില്‍ നിന്നു് ദൈവശാസ്ത്ര ബിരുദവും നേടി. 1984-89 കാലത്തു് ജര്‍‍മനിയില്‍ റീഗന്‍സ്‍ബര്‍ഗ് സര്‍വകലാശാലയിലെ റോമന്‍ കത്തോലിക്കാ ഫാക്കല്‍ട്ടിയില്‍ പഠനം നടത്തി മ്യൂണിക്കിലെ ലുഡ്‍വിഗ് മാക്സ് മില്ലന്‍ സര്‍വകലാശാലയില്‍ നിന്നു് വിശുദ്ധ ഐറേനിയോസിന്റെയും ശ്രീ ശങ്കരാചാര്യരുടെയും ദര്‍ശനങ്ങളുടെ രീതിശാസ്ത്ര താരതമ്യ പഠനം എന്ന വിഷയത്തില്‍ ഡോക്ടറേറ്റ് നേടി.

തുടര്‍ന്നു് വെട്ടിക്കല്‍‍ ഉദയഗിരി സെമിനാരിയില്‍‍ വൈസ് പ്രിന്‍‍സിപ്പലായി സേവനമനുഷ്ഠിച്ചുവരവേയാണു് 1990 ഫെബ്രുവരിയില്‍‍ മലങ്കര സുറിയാനി ഓര്‍ത്തഡോക്സ് കക്ഷിയുടെ കണ്ടനാടു് പള്ളിപ്രതിപുരുഷയോഗം അദ്ദേഹത്തെ കണ്ടനാടു് മെത്രാപ്പോലീത്താ സ്ഥാനത്തേയ്ക്കു് തെരഞ്ഞെടുത്തതു്.
ബാവാപക്ഷ മെത്രാപ്പോലീത്ത
പിന്നീടു് കശ്ശീശ പട്ടവും റമ്പാന്‍ സ്ഥാനവും സ്വീകരിച്ച അദ്ദേഹം 1990 മെയ് മൂന്നാം തീയതി മെത്രാപ്പോലീത്തയായി ബസേലിയോസ് പൗലോസ് ദ്വിതീയന്‍ ബാവയുടെ മുഖ്യ കാര്‍മികത്വത്തില്‍ മൂവാറ്റുപുഴയിലെ (എതിര്‍) പൌരസ്ത്യ കാതോലിക്കാസന അരമനയില്‍ വച്ചു് അഭിഷിക്തനായി.

കണ്ടനാടു് ഭദ്രാസനത്തിന്റെ സഹായ മെത്രാപ്പോലീത്തയായി സ്ഥാനമേറ്റ അദ്ദേഹം അന്ത്യോക്യാ പാത്രിയര്‍ ക്കീസിന്റെ വ്യവസ്ഥാപിതമല്ലാത്ത ഇടപെടലിനെ എതിര്‍‍ക്കുവാനും മൂവാറ്റുപുഴയിലെ പൌരസ്ത്യ കാതോലിക്കാസനത്തിന്റെ അവകാശങ്ങള്‍ സംരക്ഷിയ്ക്കുവാനും പാത്രിയര്‍ക്കീസ് കക്ഷിയായ മലങ്കര സുറിയാനി ഓര്‍ത്തഡോക്സ് സഭയുടെ ഉള്‍ഭരണ സ്വാതന്ത്ര്യം കാക്കുവാനും വേണ്ടി ബസേലിയോസ് പൗലോസ് ദ്വിതീയന്‍ ബാവയോടൊപ്പം ഉറച്ചുനിന്നു. ബസേലിയോസ് പൗലോസ് ദ്വിതീയന്‍ ബാവയ്ക്കെതിരെ അന്ത്യാക്യാ പാത്രിയര്‍ക്കീസിന്റെ പിന്തുണയോടെ നടന്ന വിമതനീക്കം 1993-ലാണു് പൊളിഞ്ഞതു്.

സുറിയാനി ഓര്‍ത്തഡോക്സ് സഭയുടെ സമ്പൂര്‍‍ണ സുന്നഹദോസെന്ന പേരില്‍ 1975-ലും 1981-ലും ദമസ്കോസില്‍ അന്ത്യോക്യാ പാത്രിയര്‍ക്കീസിന്റെ നേതൃത്വത്തിലെടുത്ത അനധികൃതതീരുമാനങ്ങളെയും മലങ്കര സുറിയാനി ഓര്‍ത്തഡോക്സ് സഭയെന്നപേരില്‍ ബസേലിയോസ് പൗലോസ് ദ്വിതീയന്‍ ബാവയുടെ നേതൃത്വത്തില്‍ പ്രത്യേക സഭയായുള്ള 1972 മുതലുള്ള പാത്രിയര്‍ക്കീസ് കക്ഷിയുടെ നിലനില്പിനെയും അപ്രസക്തമാക്കുന്ന ഭാരത സുപ്രീം കോടതി വിധി 1995ലുണ്ടായി. മലങ്കര സുറിയാനി ഓര്‍ത്തഡോക്സ് സഭ(അന്നത്തെ പാത്രിയര്‍ക്കീസ് കക്ഷി)യിലെ ബസേലിയോസ് പൗലോസ് ദ്വിതീയന്‍ ബാവാപക്ഷം ആശ്വാസകരമായാണു് അതിനെ കണ്ടതു്.
സഭാസമാധാനം
പാത്രിയര്‍ക്കീസ് തന്നെയും 1995 ഓഗസ്റ്റ് ഒന്നാം തീയതി ഒരു കല്‍പനയിലൂടെ ഈ വിധിയെ സ്വാഗതം ചെയ്തു. അതു്പ്രകാരവും ടെലിഫോണ്‍ മുഖേന കിട്ടിയ പാത്രിയര്‍ക്കീസിന്റെ സമ്മതപ്രകാരവും സുപ്രീം കോടതി വിധിയുടെ അടിസ്ഥാനത്തില്‍ മലങ്കര സുറിയാനി ഓര്‍ത്തഡോക്സ് സഭയും മലങ്കര ഓര്‍ത്തഡോക്സ് സുറിയാനി സഭയും യോജിച്ചു് ഒന്നായിത്തീരുവാന്‍ 1996 നവംബര്‍ അഞ്ചാം തീയതി മലങ്കര സുറിയാനി ഓര്‍ത്തഡോക്സ് സഭ(അന്നത്തെ പാത്രിയര് ക്കീസ് കക്ഷി)യുടെ എപ്പിസ്കോപ്പല്‍ സുന്നഹദോസ് പരുമ്പള്ളി യൂലിയോസ് സെമിനാരിയില്‍ പാത്രിയര്‍ക്കാ പ്രതിനിധികളുടെ സാന്നിദ്ധ്യത്തില്‍ സമ്മേളിച്ചു് ഏകകണ്ഠമായി തീരുമാനമെടുത്തു.

ബസേലിയോസ് പൗലോസ് ദ്വിതീയന്‍ ബാവ 2006 സെപ്തംബര്‍ ഒന്നാംതീയതി കാലം ചെയ്തതിനെതുടര്‍ന്നു് കണ്ടനാടു് ഭദ്രാസനത്തിന്റെ പൂര്‍ണ മെത്രാപ്പോലീത്തയായി ഡോ. തോമസ് മാര്‍ അത്താനാസ്യോസ് മെത്രാപ്പോലീത്ത ചുമതലയേറ്റതിനു് 6-11-2006-ലെ മലങ്കര സുറിയാനി ഓര്‍ത്തഡോക്സ് സഭ(പാത്രിയര്‍ക്കീസ് കക്ഷി)യുടെ എപ്പിസ്കോപ്പല്‍ സുന്നഹദോസ് അജണ്ടവച്ചു് ചേര്‍ന്നു് അംഗീകാരം നല്‍കി.

1995-ലെ സുപ്രീം കോടതി വിധി നടപ്പാക്കുന്നതിന്റെ ഭാഗമായി കാനോനിക പൌരസ്ത്യ കാതോലിക്കോസു്കൂടിയായിരുന്ന മലങ്കര മെത്രാപ്പോലീത്ത പ രിശുദ്ധ ബസേലിയോസ് മാര്‍ത്തോമ്മാ മാത്യൂസ് ദ്വിതീയന്‍ ബാവ മലങ്കര സുറിയാനി ക്രിസ്ത്യാനി അസോസിയേഷന്‍ തെരഞ്ഞെടുപ്പു് നടപടികളുമായി 1997-ല്‍ നീങ്ങിയപ്പോള്‍ പാത്രിയര്‍ക്കീസ് കക്ഷിയിലെ (ഡോ. തോമസ് മാര്‍ അത്താനാസ്യോസ് മെത്രാപ്പോലീത്ത അടക്കമുള്ള) ബസേലിയോസ് പൗലോസ് ദ്വിതീയന്‍ ബാവാപക്ഷ മെത്രാപ്പോലീത്തമാര്‍ അതുമായി സഹകരിയ്ക്കാന്‍ തീരുമാനിച്ചു. പാത്രിയര്‍ക്കീസ് കക്ഷിയിലെ ബസേലിയോസ് പൗലോസ് ദ്വിതീയന്‍ ബാവാവിരുദ്ധരായ വിമതപക്ഷ മെത്രാപ്പോലീത്തമാര്‍ അതുമായി സഹകരിയ്ക്കാതെ പരിശുദ്ധ ബസേലിയോസ് മാര്‍ത്തോമ്മാ മാത്യൂസ് ദ്വിതീയന്‍ ബാവയുടെ മലങ്കര മെത്രാപ്പോലീത്താസ്ഥാനം ചോദ്യം ചെയ്തു് കേസുകള്‍ കൊടുത്തതോടെ മലങ്കര സുറിയാനി ഓര്‍ത്തഡോക്സ് സഭയെന്ന പാത്രിയര്‍ക്കീസ് കക്ഷി രണ്ടായി പിളര്‍ന്നു.

1997-1998 കാലത്തു് പാത്രിയര്‍ക്കീസ് കക്ഷി മലങ്കര സുറിയാനി ഓര്‍ത്തഡോക്സ് സഭക്കാരായിരുന്ന രണ്ടു് വിഭാഗക്കാരായ മെത്രാപ്പോലീത്തമാരും വിവിധ പള്ളിക്കേസുകളിലായി 1934-ലെ മലങ്കര സഭാഭരണഘടനയോടു് കൂറും വിധേയത്വവും പ്രഖ്യാപിച്ചു് പ്രതിജ്ഞയെടുത്തു് മലങ്കര ഓര്‍ത്തഡോക്സ് സുറിയാനി സഭയുടെ മെത്രാപ്പോലീത്തമാരെന്ന തല്‍‍സ്ഥിതി (പുതിയ മലങ്കര സുറിയാനി ക്രിസ്ത്യാനി അസോസിയേഷന്‍ തെരഞ്ഞെടുപ്പു് വരെ ലഭിയ്ക്കുന്നതു്) നിലനിറുത്തി. അതോടെ മലങ്കര സുറിയാനി ഓര്‍ത്തഡോക്സ് സഭയും മലങ്കര ഓര്‍ത്തഡോക്സ് സുറിയാനി സഭയും ഒന്നു് തന്നെയായി. 1997-ല്‍ മണ്ണത്തൂര്‍ സെന്റ് ജോര്‍ജ് പള്ളിയുടെകേസുമായി ബന്ധപ്പെട്ടാണു് ഡോ. തോമസ് മാര്‍ അത്താനാസ്യോസ് മെത്രാപ്പോലീത്ത സഭാഭരണഘടനയംഗീകരിച്ചതു്. അങ്കമാലിയുടെ തോമസ് മാര്‍ ദിവന്നാസിയോസ് മെത്രാപ്പോലീത്ത 1998 ലും.

പരിശുദ്ധ ബസേലിയോസ് മാര്‍‍ത്തോമ്മാ മാത്യൂസ് ദ്വിതീയന്‍ ബാവയുടെ മലങ്കര മെത്രാപ്പോലീത്താസ്ഥാനം ചോദ്യംചെയ്തു് വിമത പാത്രിയര്‍ക്കീസ് പക്ഷ മെത്രാപ്പോലീത്തമാര്‍ കൊടുത്ത കേസില്‍ 2001 നവംബറില്‍ ഒത്തുതീര്‍പ്പുവിധിയായി പരിശുദ്ധ ബസേലിയോസ് മാര്‍ത്തോമ്മാ മാത്യൂസ് ദ്വിതീയന്‍‍ ബാവ തന്നെ പേരു് വച്ചു് മലങ്കര സുറിയാനി ക്രിസ്ത്യാനി അസോസിയേഷന്‍ തെരഞ്ഞെടുപ്പു് നടത്തട്ടെയെന്നും അദ്ദേഹം മലങ്കര മെത്രാപ്പോലീത്തയാണോയെന്നുള്ള ഹിതപരിശോധനയും തെരഞ്ഞെടുപ്പിന്റെ ഭാഗമായി നടത്തണമെന്നും സുപ്രീം കോടതി നിര്‍ദേശിച്ചു. ഇതംഗീകരിച്ചു് കോടതിയ്ക്കു് പുറത്തു് വന്ന വിമത പാത്രിയര്‍ക്കീസ് പക്ഷ മെത്രാപ്പോലീത്തമാര്‍ 2002-ല്‍ തെരഞ്ഞെടുപ്പു് ബഹിഷ്കരിയ്ക്കുകയും മലങ്കര സഭ വിട്ടു് യാക്കോബായ സുറിയാനി ക്രിസ്ത്യാനി സഭ എന്ന പേരില്‍ പുതിയ സഭയുണ്ടാക്കുകയുമാണു് ചെയ്തതു്.
ഐക്യപ്രതീകം
പുതിയ യാക്കോബായ സുറിയാനി ക്രിസ്ത്യാനി സഭ മലങ്കര സഭയുടെ ഇടവകപ്പള്ളികളുടെയും സ്ഥാപനങ്ങളുടെയും മേല്‍ അവകാശവാദം ഉന്നയിച്ചു്കൊണ്ടു് അവ രാഷ്ട്രീയ ഭരണാധികാരികളുടെയും ഉദ്യോഗസ്ഥരുടെയും സഹായത്തോടെ മുഷ്കുപയോഗിച്ചു് പിടിച്ചെടുക്കുവാന്‍ ശ്രമിയ്ക്കുന്നതാണു് മലങ്കര സഭയുടെ ഇപ്പോഴത്തെ പ്രശ്നം. ചെറുതോണി, കണ്യാട്ടു്നിരപ്പു്, വടകര, പിറവം പള്ളികളിലുണ്ടായ സംഘര്‍ഷങ്ങള്‍‍ മലങ്കര സഭയുടെ ചരിത്രത്തിലെ ഭയങ്കര സംഭവങ്ങളാണു്. 2002-ല്‍ അക്രമികളായ ശീശ്മക്കാര്‍ ചെറുതോണി സെന്റ് മേരീസ് പള്ളി കയ്യേറിയപ്പോള്‍ അതു് തടയുവാനും നീതിബോധം ഉണര്‍ത്തുവാനും ഡോ. തോമസ് മാര്‍ അത്താനാസ്യോസ് മെത്രാപ്പോലീത്ത ദിവസങ്ങളോളം പള്ളിയുടെ പുറത്തു് സത്യാഗ്രഹമിരിയ്ക്കേണ്ടിവന്നു.

സഭാസമാധാനത്തിനായി 2002 അവസാനം അദ്ദേഹം ദൈവത്തിനു് മുമ്പാകെ മാത്യുസ് മാര്‍ സേവേറിയോസ് മെത്രാപ്പോലീത്തയോടൊപ്പവും ആരോഗ്യനിലവഷളായപ്പോള്‍ അദ്ദേഹത്തെ അറസ്റ്റ് ചെയ്തു് ആശുപത്രിയിലാക്കിയപ്പോള്‍ പൌലോസ് മാര്‍ പക്കോമിയോസിനോടൊപ്പവും നടത്തിയ രണ്ടാഴ്ചയിലേറെക്കാലം നീണ്ട തീഷ്ണമായ ഉപവാസ പ്രാര്‍ത്ഥനായജ്ഞം സഭയ്ക്കു് ഉള്‍‍ക്കരുത്തു് പകര്‍ന്നു.

1990 മുതല്‍ അദ്ദേഹം മലങ്കര ഓര്‍ത്തഡോക്സ് സുറിയാനി സഭയുടെ കണ്ടനാടു് ഭദ്രാസന മെത്രാപ്പോലീത്തയായഅദ്ദേഹം മലങ്കരസഭയുടെ ഐക്യത്തിന്റെ പ്രതീകമാണു്. 1972-മുതല്‍ 1995 വരെ നിലനിന്ന കക്ഷിമല്‍സര കാലത്തു് മലങ്കര സുറിയാനി ഓര്‍ത്തഡോക്സ് കക്ഷി നടത്തിയ ഈ നിയമനം സുപ്രീം കോടതി വിധി പ്രകാരം കൂടിയ 2002-ലെ സംയുക്ത മലങ്കര സുറിയാനി ക്രിസ്ത്യാനി അസോസിയേഷന്‍ ശരിവച്ചു. 2002-ലെ മലങ്കര സുറിയാനി ക്രിസ്ത്യാനി അസോസിയേഷനെതുടര്‍ന്നുണ്ടായ ഭദ്രാസന ക്രമീകരണത്തിനു് ശേഷം ഭദ്രാസനനാമം കണ്ടനാടു് (കിഴക്കു്) എന്നായി.
കൃതികള്‍
കണ്ടനാടു് ഡയോസിഷന്‍ ബുള്ളറ്റിന്‍ മാസികയിലെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ സ്ഥിരം പംക്തിയായ മെത്രാപ്പോലീത്തയുടെ കത്തു് പഠനപരവും പ്രബോധനപരവുമായ ലേഖനങ്ങളാണു്. സഭാഭരണവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടു് നിരവധി ലഘുലേഖകള്‍ അദ്ദേഹത്തിന്റേതായിട്ടുണ്ടു്.

പ്രധാന കൃതികള്‍‍: സഭ സമൂഹത്തില്‍ , സഭാജീവിതത്തിനൊരു മാര്‍ഗ രേഖ, സമകാലീന രാഷ്ട്രീയം: ക്രൈസ്തവ പ്രതികരണങ്ങള്‍ , മതം വര്‍‍‍ഗീയത സെക്കുലര്‍ സമൂഹം.‍‍

മലങ്കരസഭയില്‍ ഇനിയും ഐക്യസാദ്ധ്യത:ഡോ. തോമസ് മാര്‍ അത്താനാസ്യോസ് മെത്രാപ്പോലീത്ത

കണ്ടനാടു് ഈസ്റ്റു് ഭദ്രാസന മെത്രാപ്പോലീത്ത ഡോ. തോമസ് മാര്‍ അത്താനാസ്യോസ് എഴുതി കണ്ടനാടു് ഡയോസിഷന്‍ ബുള്ളറ്റിനില്‍ ഖണ്ഡശഃയായും പാമ്പാക്കുട സമന്വയ എക്യൂമെനിക്കല്‍ പഠന സംവാദകേന്ദ്രം പുസ്തക രൂപത്തിലും പ്രസിദ്ധീകരിച്ച പഠനത്തിന്റെ പുര്‍ണരൂപം :

സഭാ ഐക്യം സംഭാവ്യതയുടെയോ സാധ്യതയുടെയോ കാര്യമല്ല, പിന്നെയോ പ്രത്യാശയുടെ കാര്യമാകുന്നു. ക്രൈസ്തവചിന്തയില്‍ പ്രത്യാശ എന്നത് മനുഷ്യന്റെ വിലയിരുത്തലുകള്‍ക്കും കണക്കുകൂട്ടലുകള്‍ക്കും അപ്പുറമുള്ള കാര്യമാണ്. മനുഷ്യന്റെ ബുദ്ധിയ്ക്കും യുക്തിയ്ക്കും അതീതമായി ദൈവീക ഇടപെടല്‍ ഉണ്ടാകുമെന്ന് ബോധ്യവും ഉറപ്പുമാണത്. മാറാരോഗങ്ങള്‍ സുഖപ്പെടുവാന്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്നതും, തകര്‍ച്ചയുടെ നടുവിലും നല്ലകാലത്തിന്റെ പ്രതീക്ഷ വച്ചുപുലര്‍ത്തുന്നതും, മരണത്തിനും ഭൌതീക ശരീരത്തിന്റെ ജീര്‍ണ്ണതയ്ക്കുമപ്പുറം ജീവന്റെ നിലനില്‍പ്പും ആഘോഷവും നടക്കുമെന്ന് ചിന്തിയ്ക്കുന്നതും വിശ്വസിക്കുന്നതും എന്തിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിലാണ്? അതുകൊണ്ട് ഒരേ ചരിത്രവും പാരമ്പര്യവും വിശ്വാസവും ഉള്ള ഒരു സഭയുടെ ഐക്യത്തിനും അഖണ്ഡതയ്ക്കുമായി ശ്രമിക്കുകയും പ്രാര്‍ത്ഥിയ്ക്കുകയും ചെയ്യാന്‍ പ്രേരണ നല്‍കുന്നത് ക്രിസ്തീയ പ്രത്യാശയാണ്... ഇത് സാധ്യമാകുമെന്ന പ്രതീക്ഷ എന്റെ ജീവിതത്തിന്റെ സ്വപ്നവും ലക്ഷ്യവുമാണ്.
ഡോ. തോമസ് മാര്‍ അത്താനാസ്യോസ് മെത്രാപ്പോലീത്ത

സഭാഐക്യം : ചില പ്രാരംഭ ചിന്തകള്‍

ഇനി ഏതായാലും മലങ്കരസഭയില്‍ ഐക്യമുണ്ടാവുകയില്ല എന്ന് വിചാരിക്കുന്നവരും ആ അഭിപ്രായം വേദികളിലും അനൌപചാരിക സംഭാഷണങ്ങളിലും പ്രകടിപ്പിക്കുന്നവരുമുണ്ട്. തീര്‍ച്ചയായും ഈ കാഴ്ചപ്പാട് ചില വിലയിരുത്തലുകളുടേയും നിഗമനങ്ങളുടേയും അടിസ്ഥാനത്തിലാകാം. അതിലേയ്ക്ക് കടക്കുക ഈ ചര്‍ച്ചയുടെ പരിധിയില്‍ വരുന്നില്ല. യാക്കോബായ സഭയുടെ ശ്രേഷ്ഠ കാതോലിക്കാ ഐക്യത്തിലൂടെ സമാധാനമെന്ന ആശയം പണ്ടേ തിരസ്കരിച്ചതാണ്. സഭ രണ്ടാകണം എന്ന നിലപാട് അംഗീകരിച്ചുകൊണ്ട് പിരിയാനുള്ള ചര്‍ച്ചയ്ക്കു മാത്രമേ അദ്ദേഹത്തിന്റെ വിഭാഗം തയ്യാറുള്ളൂ. പള്ളികള്‍ ഇരു വിഭാഗങ്ങള്‍ക്കുമായി പങ്കുവച്ച് രണ്ടു സഭകളായി പിരിയുക എന്ന നിര്‍ദ്ദേശം മാത്രമാണ് അദ്ദേഹം ആവര്‍ത്തിച്ച് പ്രഖ്യാപിക്കുന്നത്. ഓര്‍ത്തഡോക്സ് സഭയിലും ഈ നിലപാട് തന്നെ സ്വീകരിച്ചിട്ടുള്ള ചില നേതാക്കന്മാരുണ്ടു്. പാത്രിയര്‍ക്കീസ് പക്ഷക്കാര്‍ക്കു വേണ്ടത് എന്താണെന്നന്വേഷിച്ച് അത് നല്‍കി അവരെ ഒഴിവാക്കി പ്രശ്നം തീര്‍ക്കുക എന്ന പ്രഖ്യാപനം ശരിക്കും ഒരു പ്രമാണി മനോഭാവമാണു് പ്രകടമാക്കുന്നതു്. സഭയുടെ സ്വാതന്ത്ര്യം നിലനിര്‍ത്താന്‍ അവരെ ഒഴിവാക്കുന്നതു് നല്ലതാണെന്നു് ചിന്തിക്കുന്നവരും ഉണ്ടു്. ഇരുകൂട്ടരിലും പങ്കുവയ്ക്കല്‍ ആശയക്കാരുടെ എണ്ണം വര്‍ദ്ധിച്ചുവരുന്നതായി തോന്നുന്നു. സ്വത്തുക്കള്‍ വിഭജിച്ചു് സഭയുടെ പിളര്‍പ്പ് ശാശ്വതീകരിക്കുന്നതുവഴി പ്രശ്നപരിഹാരം കാണാമെന്ന് ചിന്തിക്കുന്നവര്‍ക്ക് മുന്‍തൂക്കം വര്‍ദ്ധിക്കുമ്പോഴും സഭാഐക്യം മാത്രമാണ് ശരിയായ പോംവഴി എന്ന് ഉറപ്പുള്ള ഒരു വിഭാഗത്തിന്റെ ഇതേസംന്ധിച്ച വീക്ഷണമാണ് ഗ്രന്ഥത്തില്‍ പ്രകടമാക്കുന്നത്.

സഭാഐക്യത്തെ സംബന്ധിച്ച ചില അടിസ്ഥാന വസ്തുതകളാണ് ആദ്യം അവതരിപ്പിക്കുന്നത്. ഇരുപതു ശതകങ്ങളോളമായി ഒന്നിച്ചു നിന്ന് പ്രതിസന്ധികളെ അതിജീവിച്ച ഒരു വിശ്വാസസമൂഹം ഭിന്നിച്ചു മാറുന്നതിന് എന്തു നീതീകരണമാണ് നമുക്ക് കാണാനാവുക? കാലാകാലങ്ങളില്‍ സംഭവിച്ചുപോയ പിളര്‍പ്പുകള്‍ സഭാനേതൃത്വത്തിന്റെ വൈരാഗ്യബുദ്ധിയും ദീര്‍ഘവീക്ഷണമില്ലായ്മയും സ്വാര്‍ത്ഥതയും നയവൈകല്യവും കൊണ്ട് ഉണ്ടായവയാണെന്ന് സഭാ ചരിത്രം പരിശോധിച്ചാല്‍ വ്യക്തമാകും. സമസ്ത സൃഷ്ടികളെയും ക്രിസ്തുവില്‍ ഏകമാക്കുവാന്‍ നിയോഗിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന സഭ തന്നെ സ്വയം ഭിന്നിച്ചാല്‍ അതിന് ഈ ലോകത്ത് എന്തു നിരപ്പിന്റെ ശുശ്രൂഷയാണ് നിര്‍വ്വഹിക്കാനാവുക? സഭ ‘ഏകം’ എന്നു വിശ്വസിച്ച് ഏറ്റുപറയുന്ന സഭാസമൂഹം വിഭജനത്തിന് ആശയ അടിത്തറ അന്വേഷിയ്ക്കുന്നത് വിചിത്രമെന്നേ പറയാനാകൂ.

ഈ ഭിന്നിപ്പ് എന്തെങ്കിലും ആശയത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിലല്ലെന്നത് ആര്‍ക്കാണ് നിഷേധിക്കാന്‍ കഴിയുക? സഭ ഒരു അധികാരഘടനയാണ് എന്ന സങ്കല്പത്തില്‍ നിന്നുമാണ് അധികാരത്തര്‍ക്കം ഉടലെടുക്കുന്നത്. ഈ വീക്ഷണമാകട്ടെ അടിസ്ഥാന ക്രിസ്തീയ കൂട്ടായ്മയ്ക്കും സഭാവീക്ഷണത്തിനും അന്യവും വിരുദ്ധവുമാണ്. സഭയുടെ അടിസ്ഥാന സ്വഭാവത്തിന് അന്യമായ ഒരു കാര്യത്തിന്റെ പേരില്‍ ഭിന്നിച്ചു നില്‍ക്കുന്നു എങ്കില്‍ അതിന് ആശയപരമായ എന്ത് സാധൂകരണം ലഭിക്കും? ഭിന്നിപ്പ് വ്യവസ്ഥാപിതവും ഔപചാരികവുമാക്കുന്ന പ്രക്രിയയ്ക്ക് ഒരു വിശ്വാസിക്കും കൂട്ടുനില്‍ക്കാനാവില്ല. അതുകൊണ്ട് സഭയെ രണ്ടാക്കുക എന്ന ചിന്തയ്ക്ക് പിന്തുണ നല്‍കാന്‍ ഒരാളുടെ ക്രിസ്തീയ ബോധ്യം അനുമതി നല്‍കുകയില്ല.

മറ്റൊരു പ്രശ്നം വേര്‍പിരിയലിന്റെ പേരില്‍ ഒരുവിഭാഗം സഭാംഗങ്ങളെ സ്വന്തം പള്ളികളിലുള്ള അവകാശസ്വാതന്ത്യ്രങ്ങള്‍ നല്‍കാതെ നഷ്ടപരിഹാരം നല്‍കി പുറത്താക്കുന്നതിന് സാധ്യമാകുമോ എന്നതാണ്? വാസ്തവത്തില്‍ ഇരുകൂട്ടര്‍ക്കും യോജിച്ച് സ്വന്തം അവകാശസ്വതന്ത്ര്യങ്ങള്‍ നിലനിര്‍ത്തി ഒരു ആരാധനാ സമൂഹമാകുവാന്‍ സാധ്യമാകും എന്നാണ് ചിന്തിക്കേണ്ടത്. അതാണ് എളുപ്പം; അതാണ് കൂടുതല്‍ പ്രായോഗികം; അതാണ് നീതി. ഒരിക്കലും കുറ്റബോധം ജനിപ്പിക്കാത്ത ക്രിസ്തീയപരിഹാരവും അതുതന്നെ. ഏത് ഉപാധികളോടെ ഐക്യമാകാം എന്ന് ശ്രേഷ്ഠകാതോലിക്കാ പറയുന്നില്ല. അദ്ദേഹത്തെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം പിളര്‍പ്പ് ആവശ്യമാണ്, അനിവാര്യതയാണ്. ഓര്‍ത്തഡോക്സ് സഭയിലെ പങ്കിടല്‍വാദികള്‍ക്കും ഈ വിഷയത്തില്‍ അതേ അഭിപ്രായം തന്നെ. ഇരു കൂട്ടരും നിര്‍ബന്ധവിധേയരാകാതെ അംഗീകരിച്ച കോടതിവിധി വ്യക്തമാക്കുന്നത് ഭിന്നിപ്പിനുമുമ്പുണ്ടായിരുന്ന അവസ്ഥയിലേയ്ക്ക് സഭ തിരികെ പോകണമെന്നാണ്. അതായത് ഒന്നായിരുന്ന ആ സ്ഥിതി പുനഃസ്ഥാപിക്കണമെന്നാണ്. ഇത് അംഗീകരിച്ചാല്‍ പിന്നെ എന്തിന് വഴക്കടിയ്ക്കണം? എത്രയോ ഋജുവും, നിഷ്പക്ഷവും ക്രിസ്തീയവുമായ തീരുമാന
മാണിത്!


ഈ പശ്ചാത്തലത്തില്‍ ഭിന്നിച്ചു നില്‍ക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ച് എന്തു തോന്നുന്നു? സഭാവിശ്വസത്തിനും നീതിപീഠത്തിന്റെ തീര്‍പ്പിനും വിരുദ്ധമാണത്. കോടതിവിധി വഴിയുള്ള പ്രശ്നപരിഹാരം തങ്ങള്‍ക്ക് സ്വീകാര്യമാണ് എന്ന് സുപ്രീംകോടതിയില്‍ ഇരുപക്ഷവും സത്യവാങ്മൂലം നല്‍കിയ ശേഷം അത് നിരാകരിക്കുന്നത് നീതിയല്ല. പിന്നീട് വിഭജനത്തിന്റെ വ്യവസ്ഥകള്‍ പ്രഘോഷിച്ച് നടക്കുന്നത് സ്വന്തം സ്വാര്‍ത്ഥതാതാല്പര്യം സംരക്ഷിക്കാന്‍ വേണ്ടി മാത്രമാണ്. ഇത്തരക്കാര്‍ക്ക് പ്രേരണ ദൈവേഷ്ടമോ, സഭാനന്മയോ അല്ല. സ്വന്തം താല്പര്യങ്ങള്‍ മാത്രം. സഭാംഗങ്ങള്‍ ഈ വസ്തുത ഇനിയെങ്കിലും മനസ്സിലാക്കണം എന്ന് ഓര്‍മ്മപ്പെടുത്തട്ടെ.

മറ്റൊരു കാര്യം. സഭയില്‍ യോജിപ്പ് ഉണ്ടാകണം എന്ന ഉറച്ചബോധ്യം, വെറും പഠനങ്ങളുടെ അടിസ്ഥാനത്തിലോ, ഭൌതിക സാഹചര്യങ്ങള്‍ വിലയിരുത്തിയോ രൂപപ്പെടുത്തിയതല്ല. മറിച്ച് ഇതിന്റെ അടിസ്ഥാനം ക്രിസ്തീയ പ്രത്യാശയാണ്. ക്രൈസ്തവ ചിന്തയില്‍ പ്രത്യാശയെന്നത് മനുഷ്യന്റെ വിലയിരുത്തലുകള്‍ക്കും കണക്കുകൂട്ടലുള്‍ക്കും അപ്പുറമുള്ള കാര്യമാണ്. മനുഷ്യന്റെ ബുദ്ധിക്കും യുക്തിക്കും അതീതമായി ദൈവിക ഇടപെടല്‍ ഉണ്ടാകുമെന്ന ബോധ്യവും ഉറപ്പുമാണത്. മാറാരോഗങ്ങള്‍ സുഖപ്പെടുവാന്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്നതും, തകര്‍ച്ചയുടെ നടുവിലും നല്ലകാലത്തിന്റെ പ്രതീക്ഷ വച്ചുപുലര്‍ത്തുന്നതും, മരണത്തിനും ഭൌതീക ശരീരത്തിന്റെ ജീര്‍ണ്ണതയ്ക്കും അപ്പുറം ജീവന്റെ നിലനില്‍പ്പും ആഘോഷവും നടക്കുമെന്ന് ചിന്തിക്കുന്നതും ഏത് യുക്തിചിന്തയുടെ അടിസ്ഥാനത്തിലാണ്? അതുകൊണ്ട് ഒരേ ചരിത്രവും, പാരമ്പര്യവും വിശ്വാസവുമുള്ള ഒരു സഭയുടെ ഐക്യത്തിനും അഖണ്ഡതയ്ക്കുമായി ശ്രമിക്കുകയും പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുകയും ചെയ്യാന്‍ പ്രേരണ നല്‍കുന്നത് ക്രിസ്തീയ പ്രത്യാശയാണ്. മലങ്കരസഭയുടെ ഐക്യം തകര്‍ക്കാന്‍ തല്പരകക്ഷികള്‍ തീവ്രയ്ത്നം നടത്തുമ്പോഴും വലിയൊരു വിഭാഗം ഇതു സംബന്ധിച്ച് നിസ്സംഗതയിലും ആശയക്കുഴപ്പത്തിലും കഴിയുമ്പോഴും സഭയില്‍ നിരപ്പ് യാഥാര്‍ത്ഥ്യമായി തീരുമെന്ന പ്രതീക്ഷയോടെ ഏറെ സഭാസ്നേഹികള്‍ പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നുണ്ട്. വ്യക്തിപരമായി പറഞ്ഞാല്‍ ഈ പ്രതീക്ഷ എന്റെ ജീവിതത്തിന്റെ സ്വപ്നവും ലക്ഷ്യവുമാണ്.

സഭയില്‍ ഐക്യം ആഗ്രഹിക്കുന്ന അനേകം വിശ്വാസികള്‍ ഉണ്ട് എന്നുതന്നെയാണ് എന്റെ അനുഭവം. ഈ പ്രത്യാശ വച്ചുപുലര്‍ത്തുന്നത് സഭൈക്യത്തില്‍ തങ്ങള്‍ക്ക് നഷ്ടം സംഭവിക്കും എന്ന ഭയപ്പെടുന്ന സഭാനേതൃത്വത്തില്‍ പെട്ടവരല്ല; നേതൃത്വം കൊതിച്ച് നടക്കുന്നവരുമല്ല. സഭായോജിപ്പ് ദൌത്യമായി കരുതുന്നവരാണ്. സഭയ്ക്ക് നന്മ ആഗ്രഹിക്കുന്ന സാധാരണ വിശ്വാസികളാണ്. അവര്‍ക്ക് നിക്ഷിപ്ത വ്യക്തിതാല്പര്യങ്ങള്‍ ഒന്നുമില്ല. സഭാഗാത്രം വെട്ടിമുറിക്കപ്പെടുന്നതില്‍ ഹൃദയവ്യഥ അനുഭവിക്കുന്നവരാണവര്‍. അവര്‍ക്ക് സഭാവിഭജനം വ്യവസ്ഥാപിതമാക്കുന്നതിനോട് പൊരുത്തപ്പെടാനാവില്ല. എന്നാല്‍, നിര്‍ഭാഗ്യവശാല്‍ ഐക്യത്തിന് തുരങ്കം വയ്ക്കുന്നവരാണ് ഇപ്പോള്‍ അരങ്ങ് തകര്‍ക്കുന്നത്. അവരുടെ അട്ടിമറികളെ അതിജീവിച്ച് സഭൈക്യത്തിനും സമാധാനത്തിനും വേണ്ടിയുള്ള പ്രാര്‍ത്ഥനയും അധ്വാനവും ഫലപ്രാപ്തിയിലെത്തുമെന്നാണ് എന്റെ ഉറച്ച വിശ്വാസം.


യോജിച്ച സഭ-അതിന്റെ രൂപവും ഘടനയും

സഭയില്‍ ഐക്യമാണ് ആവശ്യം. വിഭജനവും പങ്കുവയ്ക്കലുമല്ല. യോജിപ്പിനുവേണ്ടത് പിരിയുന്നതിനു മുമ്പുണ്ടായിരുന്ന അവസ്ഥയിലേയ്ക്കുള്ള തിരിച്ചുപോക്കാണ്. സഭയിലെ ഇരുവിഭാഗങ്ങളും സ്വാഗതം ചെയ്ത സുപ്രീംകോടതി വിധിയും സമാധാനകാലത്ത് യോജിച്ച സഭ അംഗീകരിച്ച് പ്രാബല്യത്തില്‍ വരുത്തിയ സഭാഭരണഘടനയും ഐക്യത്തിന് ചട്ടക്കൂട് ആവുക എന്നത് രണ്ടുകൂട്ടര്‍ക്കും സ്വീകാര്യമാകേണ്ടതാണ്. ബാക്കിയുള്ള പ്രശ്നങ്ങള്‍ വിട്ടുവീഴ്ചാമനോഭാവത്തോടെ ചര്‍ച്ചചെയ്ത് പരിഹരിക്കാവുന്നതാണ്.

ഈ അടിസ്ഥാനത്തില്‍ മലങ്കരസഭയുടെ രൂപവും സ്വത്വവും എങ്ങനെ ആയിരിക്കുമെന്ന് ചിന്തിക്കാം.
1) ശീമയിലെ ഓര്‍ത്തഡോക്സ് സഭയും മലങ്കരയിലെ ഓര്‍ത്തഡോക്സ് സഭയും ചേര്‍ന്നതാണ് ഓര്‍ത്തഡോക്സ് സുറിയാനിസഭ. ഓരോ വിഭാഗത്തിനും സ്വന്തമായ സഭാതലവനും ഭരണസംവിധാനവും എപ്പിസ്കോപ്പല്‍ സുന്നഹദോസുമുണ്ട്.
2) ശീമയിലെ സഭയിലെ പ്രധാന തലവന്‍ അന്ത്യോഖ്യാ പാത്രിയര്‍ക്കീസും മലങ്കരസഭയുടെ പ്രധാന തലവന്‍ പൌരസ്ത്യ കാതോലിക്കായും ആയിരിക്കും. ഇരുസഭകള്‍ക്കും ഭരണപരമായ പൂര്‍ണ്ണ സ്വാതന്ത്യ്രം ഉണ്ടായിരിക്കും.
3) മലങ്കരസഭ അന്ത്യോഖ്യാ പാത്രിയര്‍ക്കീസിനെ ഈ സംയുക്തസഭയിലെ പ്രധാന മേലദ്ധ്യക്ഷനായി അംഗീകരിക്കും. എന്നാല്‍ അദ്ദേഹം വാഴിക്കപ്പെടുന്നത് മലങ്കരസഭയുടെ സഹകരണത്തോടെ ആയിരിക്കണം. മലങ്കരസഭയില്‍ അദ്ദേഹം ഇടപെടുന്നത് ഭരണഘടന പ്രകാരവും കാതോലിക്കോസിന്റെ സമ്മതപ്രകാരവും ആയിരിക്കണം.
4) അന്ത്യോഖ്യാപാത്രിയര്‍ക്കീസിന് മലങ്കരസഭയില്‍ ചില പ്രത്യേകപദവികള്‍ ഉണ്ടായിരിക്കുമെന്ന് മലങ്കരസഭാ ഭരണഘടനയും ആരാധനാക്രമങ്ങളും വ്യക്തമാക്കുന്നുണ്ട്. അവ നിലനിര്‍ത്തണം.
(ക) പൌരോഹിത്യശ്രേണിയില്‍ ഒന്നാംസ്ഥാനം പാത്രിയര്‍ക്കീസിനായിരിക്കും. അദ്ദേഹത്തിന്റെ പേര് കാതോലിക്കായുടെ പേര് സ്മരിക്കുന്നിടത്ത് അതിനു മുമ്പായി ഓര്‍ക്കണം.
(ഖ) അന്ത്യോഖ്യാപാത്രിയര്‍ക്കീസിനെ പൌരസ്ത്യ കാതോലിക്കായുടെവാഴ്ചയ്ക്ക് ഔപചാരികമായി ക്ഷണിക്കണം. അദ്ദേഹം ക്ഷണം സ്വീകരിച്ച് വരുന്നപക്ഷം ശുശ്രൂഷയില്‍ മുഖ്യകാര്‍മ്മികനായിരിക്കും.
(ഗ) കാതോലിക്കായ്ക്കെതിരെ വിശ്വാസപരമായ കാര്യങ്ങളില്‍ വ്യവസ്ഥാപിതമായ മാര്‍ഗ്ഗത്തില്‍ പരാതി ഉന്നയിക്കപ്പെടുന്ന സാഹചര്യത്തില്‍ അന്വേഷണത്തിനായി നിയോഗിക്കപ്പെടുന്ന കമ്മിറ്റിയുടെ അദ്ധ്യക്ഷന്‍ എന്ന നിലയില്‍ പ്രവര്‍ത്തിക്കുവാനുള്ള അവസരം പാത്രിയര്‍ക്കീസിനാണ്.
(ഘ) മലങ്കരസഭയിലെ ഏതൊരു സംരംഭത്തിലും കാതോലിക്കായുടെ സമ്മതവും ക്ഷണവും സ്വീകരിച്ച് പങ്കെടുക്കാവുന്നതാണ്.
ഇവയെല്ലാം മലങ്കരസഭ മറ്റൊരു സഭാമേലധ്യക്ഷനും നല്‍കാത്ത പ്രത്യേക പദവികള്‍ ആണ്. അവ ഭരണഘടനാപരമായി തുടര്‍ന്നും നല്‍കുവാന്‍ മലങ്കരസഭ സന്നദ്ധമാണ്. എന്നാല്‍ വ്യവസ്ഥാപിതമല്ലാത്ത ഇടപെടലുകള്‍ സഭയ്ക്ക് അംഗീകരിക്കാനാവില്ല.
(ങ) സംയുക്തസഭയുടെ ഘടകങ്ങളായ മലങ്കരസഭയും അന്ത്യോഖ്യാസഭയും രണ്ട് സ്വതന്ത്രസഭാവിഭാഗങ്ങളാണ്. ഇവ യോജിച്ചുള്ള ഭരണസംവിധാനം കാനോനിലോ, ഭരണഘടനയിലോ ഇല്ല. അതുകൊണ്ട് ആകമാന സുറിയാനിസഭ, ആകമാന സുന്നഹദോസ്, സഭയുടെ പരമാദ്ധ്യക്ഷന്‍ തുടങ്ങിയ സ്ഥാപനങ്ങളോ, സ്ഥാനികളോ ഭരണഘടനാനുസൃതമല്ല. മലങ്കരസഭ ഇവയൊന്നും അംഗീകരിക്കുന്നില്ല.

മലങ്കര മെത്രാപ്പോലീത്താ കൂടിയായ പൌരസ്ത്യ കാതോലിക്കാ മലങ്കരസഭയുടെ പ്രധാന മേലദ്ധ്യക്ഷനാണ്. 1912-ല്‍ മലങ്കരയില്‍ കാതോലിക്കേറ്റ് സ്ഥാപിതമായതു മുതല്‍ ഇവിടെ അന്ത്യോഖ്യാപത്രിയര്‍ക്കീസിന്റെ സ്വതന്ത്രമായ ആത്മീക അധികാരപ്രയോഗം അവസാനിച്ചു. കാരണം മെത്രാന്‍ സ്ഥാനാഭിഷേകം, മൂറോന്‍ കൂദാശ തുടങ്ങി പാത്രിയര്‍ക്കീസിനുള്ള സകല ആത്മീക അധികാരങ്ങളോടും കൂടിയ കാതോലിക്കേറ്റാണ് ഇവിടെ സ്ഥാപിതമായിരിക്കുന്നത്. അങ്ങനെ എല്ലാത്തരത്തിലും മലങ്കരസഭ സ്വതന്ത്രയായി. അതിന്റെ ഭരണത്തിനോ, നിലനില്‍പ്പിനോ മറ്റേതെങ്കിലും വൈദികമേലദ്ധ്യക്ഷനെ മലങ്കരസഭയ്ക്ക് ഇപ്പോള്‍ ആശ്രയിക്കേണ്ടതില്ല. ഈ സഭ പരി. അന്ത്യോഖ്യാപാത്രിയര്‍ക്കീസിനെ അതിന്റെ സംവിധാനത്തില്‍ ഉള്‍ക്കൊള്ളുകയും അന്ത്യോഖ്യയുമായി അതിന്റെ ചരിത്രപരവും പരമ്പരാഗതവും കാനോനികവുമായ ബന്ധം നിലനിര്‍ത്താന്‍ ആഗ്രഹിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. അതായത് ഐക്യത്തില്‍ വരുന്ന മലങ്കരസഭ ഭരണപരമായി അതിന്റെ പൂര്‍ണ്ണസ്വാതന്ത്യ്രം നിലനിര്‍ത്തുകയും അതേസമയം അന്ത്യോഖ്യാപാത്രിയര്‍ക്കീസിന് പ്രത്യേകപദവികള്‍ തുടര്‍ന്നും നല്‍കി സഭയില്‍ ഉള്‍ക്കൊണ്ട് പോവുകയും ചെയ്യുന്ന വ്യവസ്ഥാപിത സംവിധാനം നിലവില്‍ വരുത്തുകയാണ് സഭാതര്‍ക്കത്തിന് ശരിയായ പരിഹാരം.


ഓര്‍ത്തഡോക്സ് സഭ എന്ത് ചെയ്യണം?

സഭാ ഐക്യം സാദ്ധ്യമാക്കാന്‍ ഇരുവിഭാഗവും തയ്യാറെടുക്കേണ്ടതുണ്ട്. ചില ഒരുക്കങ്ങളും നടപടികളും ഇരുഭാഗങ്ങളില്‍ നിന്നും ഉണ്ടാകേണ്ടതുണ്ട്. ഓര്‍ത്തഡോക്സ് സഭ ഇക്കാര്യത്തില്‍ ചെയ്യേണ്ട കാര്യങ്ങള്‍ ആദ്യമെ സൂചിപ്പിക്കട്ടെ.
1) മലങ്കരസഭാ ഭരണഘടനാപ്രകാരം പരി. അന്ത്യോഖ്യാ പാത്രിയര്‍ക്കീസിനുള്ള സ്ഥാനം, പദവികള്‍ എന്നിവ സഭാസംവിധാനത്തില്‍ നിലനിര്‍ത്തുമെന്ന ഉറപ്പ് പ്രഖ്യപിച്ചുകൊണ്ട് സഭാനേതൃത്വത്തില്‍ നിന്ന് അസന്നിഗ്ദ്ധമായ പ്രസ്താവന ഉണ്ടാകണം. കാരണം സഭയ്ക്ക് നേടേണ്ടത് വിശ്വാസസമൂഹത്തെയാണ്. പള്ളിയും വസ്തുവകകളും അല്ല.
2) ‘പൌരസ്ത്യ കാതോലിക്കായുടെ സ്ഥാനനാമം ഇന്ത്യന്‍ പാത്രിയര്‍ക്കീസ് എന്നാക്കണം’. ‘കാതോലിക്കായുടെ കീഴില്‍ രണ്ടുപാത്രിയര്‍ക്കീസുമാരെ ഉടനെ വാഴിച്ചാക്കണം’. എന്നിങ്ങനെയുള്ള നിരുത്തരവാദിത്തപരമായ പ്രസ്താവനകള്‍ സഭയുടെ നേതൃത്വനിരയില്‍ നിന്നുണ്ടാകുന്നത് നിരോധിക്കപ്പെടണം. ഇത്തരം പ്രസ്താവനകള്‍ വിഭജനം നിലനിര്‍ത്തുവാന്‍ ഉദ്ദേശിച്ചിട്ടുള്ളതാണ്. ഇവയില്‍ ആദ്യത്തേത് പാത്രിയര്‍ക്കീസ് പദവി കാതോലിക്കാ സ്ഥാനത്തേക്കാള്‍ ഉയര്‍ന്നതാണെന്നും അതുകൊണ്ട് ആ സ്ഥാനം കാതോലിക്ക സ്വായത്തമാക്കി തുല്യത നേടണമെന്നും ധ്വനിപ്പിക്കുന്നു. രണ്ടാമത്തേത് പാത്രിയര്‍ക്കാ സ്ഥാനത്തെ നിന്ദിക്കുന്ന അല്പത്തരത്തില്‍ നിന്ന് ഉയരുന്നതാണെന്ന് ആര്‍ക്കും മനസ്സിലാകുന്നതാണ്. ഇവ രണ്ടും പ്രകോപനം സൃഷ്ടിക്കാനല്ലാതെ മറ്റൊന്നിനും പ്രയോജനപ്പെടുകയില്ല.

‘പാത്രിയര്‍ക്കീസ്’ എന്ന സ്ഥാനനാമം ചരിത്രപരമായ ചില പ്രത്യേകസാഹചര്യങ്ങളില്‍ സഭയില്‍ രൂപപ്പെട്ടതും അംഗീകരിക്കപ്പെട്ടതുമാണ്. അതിന് പരമാധികാരത്തിന്റെ ഭാവമോ, സൂചനയോ ഇല്ല. യരുശലേം പാത്രിയര്‍ക്കീസിന് ആ നാമം നിലനില്‍ക്കുമ്പോഴും കാനോന്‍ പ്രകാരം അദ്ദേഹം ഭരണപരമായി കേസറിയായിലെ മെത്രാപ്പോലീത്തായ്ക്ക് വിധേയനാണ്. അതില്‍ നിന്ന് പാത്രിയര്‍ക്കീസ് എന്ന സംജ്ഞ ചില സ്ഥലങ്ങളിലെ മേലദ്ധ്യക്ഷന്മാരെ ബഹുമാനസൂചകമായി സംബോധന ചെയ്യുവാന്‍ ഉപയോഗിച്ചു വരുന്ന വാക്കു മാത്രമാണെന്ന് അനുമാനിക്കാം. പൌരസ്ത്യകാതോലിക്കാ എന്നത് പൌരാണികവും കാനോനികവുമായ സ്ഥാനമാണ്. അതു നഷ്ടപ്പെടുത്തി പൌരസ്ത്യ കാതോലിക്കാ ഇതുവരെ ഉപയോഗിച്ചിട്ടില്ലാത്ത നാമം സ്വീകരിക്കുന്നത് ആ പദവിയെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം സ്വന്തം ചരിത്രവും, സ്വത്വബോധവും നിഷേധിക്കുന്ന നടപടിയായിരിക്കും. കാതോലിക്കായുടെ കീഴില്‍ പാത്രിയര്‍ക്കീസ്മാരെ വാഴിക്കണമെന്ന നിര്‍ദ്ദേശം വിലകുറഞ്ഞ പാഷാണ്ഡചിന്തയുടെ ഉല്‍പന്നമാണ്. ഇത്തരത്തിലുള്ള പ്രസ്താവനകള്‍ പ്രകോപനം സൃഷ്ടിക്കാന്‍ മാത്രമേ ഉപകരിക്കുകയുള്ളൂ. അന്ത്യോഖ്യന്‍ അണികളെ അകറ്റുന്നതിനേ അവ സഹായിക്കൂ, അതിനാല്‍ ഇത്തരം പ്രസ്തവനകള്‍ നടത്തി സാധാരണ ജനത്തിന്റെ മനസ്സിനെ വ്രണപ്പെടുത്തുന്ന പ്രവണത പൂര്‍ണ്ണമായും അവസാനിപ്പിക്കണം.
3) മലങ്കരസഭയില്‍ മഞ്ഞപ്പത്രങ്ങള്‍ ധാരാളം ഇറക്കുന്നുണ്ട്. ഇവയില്‍ പലതും സഭയില്‍ കലഹം നിലനിര്‍ത്താന്‍ വേണ്ടി മാത്രം പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നവയാണെന്ന് സഭാനേതൃത്വം തിരിച്ചറിയണം. 1995-ലെ സുപ്രീംകോടതിവിധിക്കുശേഷം സഭയില്‍ സമാധാനം കൈവരാതിരിക്കാന്‍ ഈ പ്രസിദ്ധീകരണങ്ങള്‍ വഹിച്ച പങ്ക് വലുതാണ്. അതുകൊണ്ട് ഇവയെ നിയന്ത്രിക്കണം.
4) മലങ്കരസഭയില്‍ യോജിപ്പുണ്ടായാല്‍ പാത്രിയര്‍ക്കീസ് വിഭാഗത്തെ പലതിലും മേല്‍ക്കൈയുള്ള ഓര്‍ത്തഡോക്സ് സഭ ഒതുക്കിക്കളയും എന്ന അവരുടെ ഭീതി ഗൌരവമായി പരിഗണിക്കേണ്ടതാണ്. അവരുടെ സ്ഥാനമാനങ്ങളും അവസരങ്ങളും അപകടത്തിലാക്കാതെ ഐക്യം യാഥാര്‍ത്ഥ്യമാക്കുമെന്ന ബോദ്ധ്യം വളര്‍ത്തുന്നതിനുള്ള സംവേദനത്വം ഓര്‍ത്തഡോക്സ് നേതൃത്വം പ്രകടമാക്കേണ്ടതാണ്. കാരണം നഷ്ടഭീതി സൃഷ്ടിക്കുന്നതിനേക്കാള്‍ സുരക്ഷിതബോധം പ്രദാനം ചെയ്യുന്നതാണല്ലോ സാഹോദര്യവും ഐക്യവും ബലപ്പെടുത്താന്‍ കൂടുതല്‍ സഹാകമാവുക. എന്നാല്‍ പാത്രിയര്‍ക്കീസ് വിഭാഗത്തില്‍ ബോധപൂര്‍വ്വം പരാജയഭീതി സൃഷ്ടിച്ച് സഭൈക്യപ്രക്രിയയ്ക്ക് തുരങ്കം വയ്ക്കാന്‍ സഭയില്‍ ഒരു വിഭാഗം പ്രവര്‍ത്തിച്ചിട്ടുണ്ട് എന്ന് പറയാതിരിക്കാന്‍ വയ്യ; ഇത് തുടരാതിരിക്കണം.
5) കോടതിവിധി നടപ്പിലാക്കുന്നത് സഭയില്‍ ഐക്യവും സമാധാനവും പുനഃസ്ഥാപിക്കണമെന്ന ലക്ഷ്യത്തോടെയാണ് എന്നത് സഭയുടെ നിലപാടായി മാറണം. കോടതിവിധി നടപ്പാക്കുന്നത് ആധിപത്യം സ്ഥാപിക്കുന്നതിനോ പിടിച്ചെടുക്കുന്നതിനോ അല്ല. മറിച്ച് നീതിയും ന്യായവും അനുസരിച്ച് ഈ സഭ ഒന്നാകുന്നതിനുള്ള ചട്ടക്കൂട് പ്രദാനം ചെയ്യുന്നതിനാണ്. വിഘടിച്ചു നില്‍ക്കുന്നവര്‍ക്ക് ഭരണഘടനാപരമായി അന്ത്യോഖ്യാപാത്രിയര്‍ക്കീസുമായുള്ള വ്യവസ്ഥാപിത ബന്ധത്തില്‍ കഴിയുവാനും സ്വന്തം പള്ളികളും പള്ളിവസ്തുക്കളും തങ്ങളുടേതാക്കി സഭാഭരണഘടന പ്രകാരം ഭരിക്കുന്നതിനുമുള്ള സ്വാതന്ത്യ്രവും അവകാശവുമാണ് കോടതിവിധി നല്‍കിയിരിക്കുന്നത്. ഈ വസ്തുത സഭയിലാകെ ശക്തമായി സംവേദനം ചെയ്യപ്പെടണം. മലങ്കരസഭ നീതിപൂര്‍വ്വകമായ ഐക്യമാണ് വിഭാവനം ചെയ്യുന്നത് എന്നും സഭാവിഭജനത്തിന് കൂട്ടുനില്‍ക്കാന്‍ തയ്യാറല്ല എന്നും ഉറപ്പായി പ്രഖ്യാപിക്കണം.

'യാക്കോബായക്കാര്‍' ചെയ്യേണ്ടത്

യാക്കോബായ വിഭാഗത്തിന്റെ നിലപാടിലും സമീപനത്തിലും വ്യത്യാസം വന്നാല്‍ മാത്രമേ സഭൈക്യം സാദ്ധ്യമാകൂ. അതുകൊണ്ട് അവര്‍ സ്വീകരിക്കേണ്ട മനോഭാവത്തെക്കുറിച്ചും നടപടികളെക്കുറിച്ചും ചര്‍ച്ച ചെയ്യേണ്ടതുണ്ട്.


അടുത്തയിട യാക്കോബായ സുറിയാനിസഭയുടെ നേതൃനിരയിലുള്ള ഒരു വ്യക്തിയുമായി സംസാരിച്ചപ്പോള്‍ സഭയില്‍ ഭിന്നത അവസാനിപ്പിച്ച് യോജിക്കുന്നതിനെപ്പറ്റി അദ്ദേഹത്തിന്റെ അഭിപ്രായമാരാഞ്ഞു. സഭൈക്യത്തിന് അദ്ദേഹത്തിന്റെ വിഭാഗത്തിന് താല്പര്യമില്ല എന്ന മറുപടിയാണ് ഉണ്ടായത്. അതിനു കാരണമായി അദ്ദേഹം പറഞ്ഞത് ഇപ്രകാരമാണ്:


1. യാക്കോബായ വിഭാഗത്തിന് ഇപ്പോള്‍ ഭരണഘടനയും സഭാകേന്ദ്രവും ആവശ്യത്തിന് മെത്രാന്മാരടക്കമുള്ള ഭരണസംവിധാനവുമുണ്ട്. സഭ സ്വയം പര്യാപ്തമായ സാഹചര്യത്തില്‍ സഭായോജിപ്പിന്റെ ആവശ്യം അനുഭവപ്പെടുന്നില്ല.
2. ദീര്‍ഘനാളത്തെ സഭയിലെ കലഹം കൊണ്ട് ഐക്യത്തിന് പറ്റിയ മാനസികാവസ്ഥയും ഇന്നില്ല. ഈ രണ്ടുകാരണം കൊണ്ട് സഭാഐക്യത്തെപ്പറ്റിയുള്ള ചിന്തയ്ക്ക് പ്രസക്തി നഷ്ടപ്പെട്ടു.

അദ്ദേഹം പറഞ്ഞതിന്റെ അര്‍ത്ഥം തങ്ങള്‍ക്ക് സ്വന്തമായ നിലനില്‍പ്പുള്ളതുകൊണ്ട് യോജിക്കേണ്ട കാര്യമില്ല എന്നുള്ളതാണ്. അതായത് സഭാഐക്യ പ്രക്രിയയ്ക്ക് പ്രസ്ക്തിയുണ്ടാകുന്നത് സ്വന്തം നിലനില്‍പ് അപകടത്തിലാകുന്ന സാഹചര്യത്തില്‍ മാത്രമാണ്. സത്യത്തില്‍ സഭ യോജിക്കുന്നതിനുള്ള അനുകൂലഘടകങ്ങളാണ് സ്വന്തം നിലനില്‍പിനെപറ്റിയുള്ള ബോദ്ധ്യവും ഉറപ്പും. അല്ലെങ്കില്‍ യോജിപ്പ് സമ്മര്‍ദ്ദത്തിന് വിധേയമായി നടക്കുന്ന കാര്യമാവും. അങ്ങനെ വന്നാല്‍ അത് ശാശ്വതമാകാനും ഇടയില്ല. 1958-ലെ യോജിപ്പ് അത്തരത്തിലുള്ള ഒന്നായിരുന്നു. അതുവരെ ഐക്യത്തിന് തടസ്സം നിന്നിരുന്ന പാത്രിയര്‍ക്കീസ് വിഭാഗം 1958-ലെ സുപ്രീംകോടതി വിധി പ്രതികൂലമായതോടെ യോജിപ്പിന് തയ്യാറായി. ജയിച്ചവര്‍ക്ക് ഔദ്ധത്യവും തോറ്റവര്‍ക്ക് അപകര്‍ഷതാബോധവും ഉണ്ടാവുക സാധാരണമാണ്. സഭയില്‍ പിന്നീട് പിളര്‍പ്പുണ്ടായതിന്റെ ഒരു കാരണമതാണ്. അതുകൊണ്ട് സ്വന്തം നില അപകടത്തിലാകുമ്പോള്‍ മാത്രംഉണ്ടാകുന്ന ഐക്യം ശാശ്വതമാകാന്‍ ഇടയില്ല. യാക്കോബായ ക്രിസ്ത്യാനിസഭയ്ക്ക് തനിയെ നില്‍ക്കാനുള്ള കരുത്തില്‍ സ്വയം ബോദ്ധ്യമുണ്ട് എങ്കില്‍ യോജിക്കാനുള്ള നിലയില്‍ അവര്‍ എത്തിയിട്ടുണ്ട് എന്നാണ് വിലയിരുത്തേണ്ടത്. അപകര്‍ഷതാബോധം കൂടാതെ ആത്മവിശ്വാസത്തോടുകൂടി യോജിക്കാനുള്ള അവസരം 1995-ലെ കോടതിവിധി നല്‍കിയിരിക്കുന്നത് ഉപയോഗപ്പെടുത്തുകയാണ് വിവേകം.

രണ്ടാമതായി സ്വയം നിലനില്‍ക്കാനുള്ള കരുത്തും പശ്ചാത്തല സാഹചര്യവും കൈവന്നു എന്നതുകൊണ്ട് ഐക്യം ആവശ്യമില്ല എന്ന് പറയാനാവില്ല. സഭയില്‍ ഐക്യമുണ്ടാകേണ്ടത് നേതാക്കന്മാരുടെ ആവശ്യമല്ല. അവര്‍ക്കാവശ്യം അവരുടെ ഇഷ്ടപ്രകാരം ഭരിക്കപ്പെടുവാന്‍ എന്നും ഒരു സഭ ഉണ്ടായിരിക്കണം എന്നുള്ളതാണ്. എന്നാല്‍ സഭ യോജിക്കണമെന്നത് സഭയുടെ ആവശ്യമാണ്. അതിനു ഭിന്നിച്ചും വിഭജിച്ചും നില്‍ക്കാനാവില്ല. കാരണം സഭയുടെ വിളി സകല സൃഷ്ടിയേയും ക്രസ്തുവില്‍ ഏകമാക്കി രക്ഷാസാന്നിദ്ധ്യവും മാധ്യമവുമായി വര്‍ത്തിക്കുക എന്നുള്ളതാണ്. ഭിന്നിച്ചു നില്‍ക്കുന്ന സഭയ്ക്ക് അതിന്റെ വിളിയോട് വിശ്വസ്തത പുലര്‍ത്താനാവില്ല. അത് ഒരു സ്നേഹകൂട്ടായ്മയായി സകലത്തേയും ഐക്യത്തിലേക്കും അനുരഞ്ജനത്തിലേയ്ക്കും നയിക്കുന്ന ക്രിസ്തു സാന്നിദ്ധ്യവും ക്രസ്തുശരീരവുമാണ്. ഐക്യം തകര്‍ന്ന് വിഭക്തമായ സഭയ്ക്ക് ഈ വിളി എങ്ങനെ പ്രാവര്‍ത്തികമാക്കാന്‍ സാധിക്കും. വിളിയോട് പ്രതിബദ്ധതയും സ്വത്വബോധവുമുള്ള സഭാനേതൃത്വത്തിന് യോജിക്കേണ്ട ആവശ്യമില്ല എന്ന് പറയാനാവില്ല. വിഭജിതമായ സഭയ്ക്ക് ജീവനും, സാക്ഷ്യവും ഇല്ല. ഇരുവിഭാഗത്തിലുമുള്ള പല സഭാനേതാക്കന്മാര്‍ക്കും ഇക്കാര്യം മനസ്സിലാകാറില്ല. അതുകൊണ്ട് സഭാഐക്യ സാദ്ധ്യത അല്പമെങ്കിലും തുറന്നു കിട്ടുമ്പോള്‍ അത് തകര്‍ക്കുവാനുള്ള കാര്യപരിപാടികളുമായി ഇരുവിഭാഗത്തിലേയും ക്ളിക്കുകള്‍ പരസ്പരം സഹകരിച്ച് സജീവമാകുന്നത് കാണുന്നു. ഈ വസ്തുത വിശ്വാസികള്‍ തിരിച്ചറിയണം. ഇക്കൂട്ടര്‍ക്കെതിരെ ജാഗ്രത പുലര്‍ത്തുകയും വേണം.

അതുകൊണ്ട് സഭയുടെ അടിസ്ഥാന താല്പര്യത്തെ നേതാക്കന്മാരുടെ താല്‍പര്യത്തില്‍ നിന്ന് വേര്‍തിരിച്ചു കാണുവാന്‍ സാധിക്കണം. സ്വയം നിലനില്‍പ്പുണ്ട് എന്നു പറഞ്ഞ് തെറ്റായ സുരക്ഷിതത്വബോധം സൃഷ്ടിച്ചും യോജിച്ചാല്‍ അപകടമാണെന്ന് പറഞ്ഞ് വിശ്വാസികളില്‍ ഭീതി ജനിപ്പിച്ചുമാണ് നേതാക്കന്മാര്‍ കാര്യം നേടുന്നത്. പള്ളിയുടെ സ്വതന്ത്ര്യം നഷ്ടപ്പെടും, പാത്രിയര്‍ക്കീസ് ബാവായെ പുറത്തുനിറുത്തും, വടക്കരെ അവഗണിക്കും, തെക്കന്‍ ആധിപത്യം വരും-ഈ തരത്തിലുള്ള ഭയാശങ്കകള്‍ സഭാംഗങ്ങളുടെ ഇടയില്‍ പ്രചരിപ്പിച്ച് അവര്‍ക്ക് സഭായോജിപ്പിനെപ്പറ്റി ഭീതി സൃഷ്ടിക്കുകയാണ് ഇക്കൂട്ടരുടെ തന്ത്രം. ഇതില്‍ കുറെ വിജയിച്ചിട്ടുമുണ്ട്. (സമാനമായ തന്ത്രങ്ങള്‍ മറുവശത്തുള്ളവരും മെനയുന്നുണ്ട്). സഭാഭരണഘടനയും കോടതിവിധിയും ഇടവകയ്ക്കും ജനങ്ങള്‍ക്കും സംരക്ഷണമാണ് നല്‍കുന്നത് എന്ന സത്യം ജനങ്ങള്‍ തിരിച്ചറിയണം. പള്ളികളുടെ പ്രാതിനിധ്യം ജനസംഖ്യാനുപാതികമായി വര്‍ദ്ധിപ്പിച്ചതോടെ സഭാസമിതികളില്‍ ന്യായമായ പങ്കാളിത്തം ഉറപ്പാവുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. ഈ സാഹചര്യത്തില്‍ ഇത്തരം ഭയപ്പെടുത്തല്‍ വെറും തട്ടിപ്പായി തിരിച്ചറിയാന്‍ സഭാംഗങ്ങള്‍ക്ക് സാധിക്കേണ്ടതുണ്ട്. വടക്കന്‍ സ്വത്വബോധസൃഷ്ടിയും ജനത്തെ സംഘടിപ്പിച്ചു നിര്‍ത്താനുള്ള ശ്രമത്തിന്റെ ഭാഗമാണ്. അതുകൊണ്ട് പാത്രിയര്‍ക്കീസ് വിഭാഗത്തിന്റെ നേതൃത്വം അനുവര്‍ത്തിച്ച് വരുന്ന നിഷേധാത്മക സമീപനങ്ങളില്‍ നിന്ന് പിന്മാറി ഐക്യത്തിനനുകൂലമായ നിലപാട് സ്വീകരിക്കേണ്ടതാണ്. പഴയ കാതോലിക്കാ കക്ഷിക്കാര്‍ക്കും അവരുടേതായ ഭയപ്പാടുകള്‍ സഭായോജിപ്പ് സംബന്ധിച്ചുണ്ട് എന്ന് വിസ്മരിച്ചുകൊണ്ടല്ല ഞാനിതു് പറയുന്നത്.

ഒരു ഭരണഘടന ഉണ്ടായതു്കൊണ്ടു് മാത്രം പാത്രിയര്‍ക്കീസ് വിഭാഗത്തിന് ഭാവിയില്‍ ഉണ്ടാകുന്ന പ്രതിസന്ധി ഒഴിവാക്കാനാവില്ല. ഭാവിയില്‍ ഉണ്ടാകാനിടയുള്ള പ്രത്യേക പ്രശ്നങ്ങള്‍ കൈകാര്യം ചെയ്യാന്‍ പറ്റുന്ന വകുപ്പുകളോടു കൂടിയ ഭരണഘടന ഉണ്ടായാല്‍ മാത്രമേ ഭരണഘടനകൊണ്ടുള്ള പ്രയോജനം ലഭിക്കൂ. എന്നാല്‍ യാക്കോബായ സുറിയാനി ക്രിസ്ത്യാനികളുടെ 2002-ലെ ഭരണഘടന ഇത്തരത്തിലുള്ളതല്ല എന്ന് അതൊന്ന് ഓടിച്ചു വായിച്ചാല്‍ത്തന്നെ വ്യക്തമാകും.


1. അന്ത്യോഖ്യാ പാത്രിയര്‍ക്കീസിന്റെ മലങ്കരസഭയിലെ ഇടപെടല്‍ സംബന്ധിച്ച് വ്യവസ്ഥാപിത നിര്‍ദ്ദേശങ്ങള്‍ ഒന്നും ഭരണഘടനയിലില്ല. മലങ്കരസഭയില്‍ രണ്ട് നൂറ്റാണ്ടായി സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ട വഴക്കുകളുടെ ഒരു പ്രധാന കാരണം അന്ത്യോഖ്യാ പാത്രിയര്‍ക്കീസുമാരുടെ നിരുപാധികവും മാനദണ്ഡരഹിതവുമായ മലങ്കരയിലെ ഇടപെടലുകളാണ്. യാക്കോബായ സഭയില്‍ ഉപാധികള്‍ കൂടാതെ ഇടപെടാനുള്ള സ്വാതന്ത്യം നിലനില്‍ക്കുന്നിടത്തോളം കാലം അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഇടപെടലുകള്‍ ഉണ്ടായിക്കൊണ്ടിരിക്കും. ഇവിടെ നിന്ന് ഇടപെടുത്തിക്കൊണ്ടുമിരിക്കും. അതുകൊണ്ട് ആ സഭയില്‍ പിളര്‍പ്പ് ഭാവിയില്‍ ഉറപ്പാണ്. 1934-ലെ ഭരണഘടനയ്ക്ക് എന്തെല്ലാം ന്യൂനതകള്‍ ഉണ്ടായാലും അത് പാത്രിയര്‍ക്കീസിന്റെ സ്ഥാനം മാനിച്ചുകൊണ്ട് അദ്ദേഹത്തിന് നല്‍കിയിരിക്കുന്ന പദവികളും സ്ഥാനങ്ങളും വ്യവസ്ഥാപിതമാക്കിയിരിക്കുന്നതുവഴി നിരുപാധിക ഇടപെടലുകള്‍ തടഞ്ഞ് മലങ്കരസഭയ്ക്ക് ആഭ്യന്തര പരിരക്ഷയാണ് നല്‍കിയിരിക്കുന്നത്.



2. ഇടവകമെത്രാപ്പോലീത്തായ്ക്ക് ഒരു ഇടവകയിലെ അവകാശസ്വാതന്ത്യങ്ങള്‍ സംബന്ധിച്ച് പുതിയ ഭരണഘടനയില്‍ അവ്യക്തത നിലനില്‍ക്കുന്നു. ഈ ബന്ധം വ്യക്തമായി നിര്‍വ്വചിക്കപ്പെടാത്തിടത്തോളം കാലം ഭദ്രാസന-ഇടവകബന്ധം എന്നും പ്രശ്നകലുഷിതമായിരിക്കും. കക്ഷിവഴക്കില്‍ ഇടവകകളെ മലങ്കരസഭയ്ക്കെതിരെ സംഘടിപ്പിച്ച് സ്വതന്ത്രമാക്കാനുള്ള പ്രവര്‍ത്തനത്തിന്റെ പരിണതഫലം തടയുവാന്‍ ഈ ഭരണഘടന സഹായകമല്ല.

പാത്രിയര്‍ക്കീസിന്റെ ഭരണത്തിലുള്ള സഭയിലെ അടിസ്ഥാന പ്രശ്നങ്ങള്‍ നേരിടാന്‍ അപര്യാപ്തമായ പുതിയ ഭരണഘടന യാക്കോബായ സുറിയാനിക്രിസ്ത്യാനി സഭയെ കെട്ടുറപ്പുള്ള ഒരു പ്രസ്ഥാനമാക്കാന്‍ സഹായിക്കുമെന്ന് കരുതേണ്ടതില്ല. അതായത് കേരളത്തില്‍ ഓരോ കാലത്തും പാത്രിയര്‍ക്കീസിന്റെ മേല്‍ക്കോയ്മ അംഗീകരിച്ചിരുന്ന സഭയുടെ പ്രശ്നങ്ങള്‍ നേരിടുന്നതിനോ പരിഹാരം കാണുന്നതിനോ വേണ്ടത്ര ശ്രദ്ധകാണിക്കാത്ത യാക്കോബായ സഭാഭരണഘടന പ്രതീക്ഷിക്കുന്ന രീതിയില്‍ സഭയുടെ പിളര്‍പ്പ് ഒഴിവാക്കാനോ ആഭ്യന്തര പ്രശ്നങ്ങള്‍ പരിഹരിക്കാനോ സഭയ്ക്ക് കെട്ടുറപ്പുണ്ടാക്കാനോ അപര്യാപ്തമാണ്.
സുപ്രീംകോടതിയുടെ 1995-ലെ വിധി സംബന്ധിച്ച വിശദീകരണങ്ങളെല്ലാം വന്നുകഴിഞ്ഞ സാഹചര്യത്തില്‍ പള്ളികള്‍ അടുത്തപടിയായി-വിധി നടത്തിപ്പിന്റെ ഘട്ടത്തിലേയ്ക്ക് കടക്കുകയാണ്. നിയമപ്രകാരം യാക്കോബായക്രിസ്ത്യാനിസഭ മലങ്കരസഭയുടെ പള്ളികള്‍ അനധികൃതമായി കൈവശം വച്ചിരിക്കുകയാണ്. അത് വീണ്ടെടുക്കുന്ന പ്രക്രിയയാണ് ആരംഭിച്ചു കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നത്. ഈ പള്ളികളില്‍ ന്യൂനപക്ഷഭൂരിപക്ഷ വിഷയങ്ങളൊന്നും കോടതിവിധി വന്ന പശ്ചാത്തലത്തില്‍ പരിഗണിക്കപ്പെടുന്നില്ല. യഥാര്‍ത്ഥ അവകാശം കോടതിവിധി പ്രകാരം ലഭിച്ചിട്ടുള്ളവര്‍ക്ക് വിട്ടു കൊടുക്കേണ്ടതായി വരും. ഇത് വീണ്ടും യാക്കോബായക്രിസ്ത്യാനി സഭയ്ക്കുള്ളില്‍ പ്രതിസന്ധി സൃഷ്ടിക്കുമെന്നുറപ്പാണ്. അതായത് നിയമം ലംഘിച്ച് അവര്‍ കൈവശപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്ന പള്ളി-സ്ഥാപനങ്ങളില്‍ നിയമപരമായി അവകാശങ്ങള്‍ നടപ്പിലാക്കുമ്പോള്‍ സഭൈക്യത്തിന് നിര്‍ബന്ധിതമാകുന്ന സാഹചര്യം സൃഷ്ടിക്കപ്പെടും. ഇതൊഴിവാക്കി അതിനു മുമ്പേ ഐക്യ ശ്രമത്തോട് സഹകരിക്കുകയാവും വിവേകം. കോടതിവിധി പ്രാബല്യത്തില്‍ വരുമ്പോള്‍ എന്തു നടക്കും എന്നതിന്റെ സൂചനയാണ് കത്തിപ്പാറയിലും കണ്യാട്ടു നിരപ്പിലും ഉണ്ടായത്.
കക്ഷിതലത്തില്‍ നിലനിന്നിരുന്ന അകല്‍ച്ച യോജിപ്പിന് തടസ്സമാണെന്നുള്ള വാദവും വിശകലന വിധേയമാക്കാവുന്നതാണ്. സഭയില്‍ അധികാരം കയ്യാളിയിരുന്നവര്‍ തമ്മില്‍ നിലനിന്നിരുന്ന വൈരാഗ്യവും വിദ്വേഷവുമാണ് കഴിഞ്ഞ നൂറ്റാണ്ടിന്റെ ആരംഭത്തില്‍ അന്ത്യോഖ്യാ പാത്രിയര്‍ക്കീസ് ബാവായുടെ ഇടപെടല്‍ വഴി ഈ സഭയെ രണ്ടാക്കിയത്. അന്ന് പിളര്‍പ്പിന് നേതൃത്വം കൊടുത്തവരുടെ സ്വകാര്യ വാശിയും വൈരാഗ്യവും ഈ സഭയിലെ ഇരുവിഭാഗങ്ങള്‍ മുഴുവനും ഉള്‍ക്കൊണ്ടും സ്വാംശീകരിച്ചും സമൂഹത്തിന്റെ വികാരങ്ങളായി മാറി. വ്യക്തിവിദ്വേഷം കക്ഷിവിരോധമാക്കി മാറ്റുന്നതില്‍ ഈ കുതന്ത്രക്കാര്‍ വിജയിച്ചു. അന്നുമുതല്‍ ആരംഭിച്ച കക്ഷിവൈരാഗ്യം ഇന്നും തുടരുന്നു എന്നത് ശരിയാണ്. എന്നാല്‍ സമാധാനം കൈവരുന്ന സമയം തന്നെ അത് മഞ്ഞുപോലെ ഉരുകി മാറും എന്നത് 1958-ല്‍ പോലും നാം കണ്ടതാണ്. യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ സഭാംഗങ്ങള്‍ തമ്മില്‍ വിദ്വേഷവും വാശിയുമൊന്നുമല്ല. എന്നാല്‍ കൃത്രിമമായി ഇതുണ്ടാക്കാനും, കൂട്ടാനും കുറയ്ക്കാനും നേതൃത്വത്തിന് സാധിക്കും എന്നത് തെളിയിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ള കാര്യമാണല്ലോ. അതുകൊണ്ട് കക്ഷി അടിസ്ഥാനത്തില്‍ ഭിന്നിച്ചു നില്‍ക്കുന്ന ഇന്നത്തെ അവസ്ഥ സഭാഐക്യത്തിന് തടസ്സമാവാതെ മാറ്റിയെടുക്കാന്‍ കഴിയും.

യാക്കോബായ സുറിയാനിക്രിസ്ത്യാനിസഭ എന്ന പേരില്‍ 2002-ല്‍ ആവിര്‍ഭവിച്ച സഭ, പഴയ പാത്രിയര്‍ക്കീസ് കക്ഷി അഥവാ മലങ്കര സുറിയാനി ഓര്‍ത്തഡോക്സ് സഭയുടെ പിന്തുടര്‍ച്ചയാണ് എന്ന മട്ടിലാണ് നേതാക്കന്മാര്‍ സംസാരിക്കുന്നത്. 1975-ല്‍ വീണ്ടും ഭിന്നിച്ച സഭയിലെ മലങ്കരസുറിയാനി ഓര്‍ത്തഡോക്സ് അംഗങ്ങളാണ് പുതിയ സഭയുടെ അനുയായികള്‍ എന്നത് ശരിയുമാണ്. എന്നാല്‍ 2002-ല്‍ വളരെ സ്ഥായിയായ വ്യത്യാസത്തോടെ പുതിയ സഭ രൂപം കൊണ്ടപ്പോള്‍ പഴയ സഭയും അതിന്റെ അടിസ്ഥാന താല്പര്യങ്ങളും കുഴിച്ചുമൂടപ്പെട്ടു എന്ന് എല്ലാവരും അറിയേണ്ട യാഥാര്‍ത്ഥ്യമാണ്. ഈ കാര്യം ഐക്യപ്രക്രിയയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട കാര്യമായതുകൊണ്ട് യാക്കോബായ സഭാംഗങ്ങള്‍ ശ്രദ്ധിക്കേണ്ടതാണ്.

1. പുതുതായി രൂപം കൊണ്ട സഭയില്‍ ‘മലങ്കര’ എന്ന പദം പൂര്‍ണ്ണമായി അപ്രത്യക്ഷമായി. കേരളത്തിലെ മാര്‍ത്തോമാക്രിസ്ത്യാനികളെ സൂചിപ്പിക്കുവാന്‍ കാലങ്ങളായി ഉപയോഗിച്ചു വരുന്ന പദമാണിത്. ഈ സഭയുടെ പ്രാദേശിക തനിമ വ്യക്തിഗതത്വം, വ്യതിരക്തത, സ്വത്വബോധം, ചരിത്രപരത ഇവയെല്ലാമാണ് ഇത് സൂചിപ്പിക്കുന്നത്. ഈ പദം പുതിയ സഭയുടെ പേരില്‍ നിന്ന് തിരോഭവിച്ചതോടെ അതിന്റെ സ്ഥായിയായ സവിശേഷതയാണ് നഷ്ടപ്പെടുത്തിയത്. അങ്ങനെ അതിന്റെ തദ്ദേശീയ പൈതൃകവും സ്വത്വബോധവും നഷ്ടപ്പെടുത്തി മറ്റൊന്നിന്റെ ഭാഗമാക്കിത്തീര്‍ത്താണ് അതിന്റെ രൂപീകരണം നടന്നത്. ശക്തമായ ശ്രേണീ നിബദ്ധത നിലനില്‍ക്കുന്നുവെന്ന് വ്യവഹരിക്കപ്പടുന്ന കത്തോലിക്കാസഭയുമായി മാര്‍ഈവാനിയോസ് തിരുമേനി ഐക്യപ്പെട്ടപ്പോള്‍ പോലും മലങ്കര പൈതൃകം ഉപേക്ഷിക്കാന്‍ തയ്യാറായില്ല. ‘മലങ്കരകത്തോലിക്കാസഭ’ എന്നാണ് അവരുടെ സഭാകൂട്ടായ്മയ്ക്ക് പേരിട്ടത്. സ്വന്തം സഭാസമൂഹത്തിന്റെ വ്യക്തിത്വം നഷ്ടപ്പെടുത്തിയല്ല പ്രത്യുത റോമന്‍ കത്തോലിക്കാസഭപോലെ മാര്‍പ്പാപ്പായെ അംഗീകരിക്കുന്ന വ്യക്തിഗതത്വമുള്ള മറ്റൊരു പൂര്‍ണ്ണ സഭയായിട്ടാണ് ഈ കൊച്ചു സഭാസമൂഹം സ്വയം മനസ്സിലാക്കുന്നത്. സാര്‍വ്വത്രികത്വം വളരെ ഊന്നിപ്പറയുന്ന കത്തോലിക്കാസഭപോലും പ്രാദേശിക സ്വത്വബോധത്തിനും പാരമ്പര്യസഭാരൂപങ്ങള്‍ക്കും തങ്ങളുടെ സംവിധാനത്തില്‍ ഇടംകൊടുക്കുമ്പോള്‍ നൂറ്റാണ്ടുകളായി തങ്ങളുടെ സഭാജീവിതത്തിന്റെയും ചരിത്രത്തിന്റേയും അവിഭാജ്യഘടകമായ ‘മലങ്കരത്വം’ പാമ്പ് പടംപൊഴിക്കുന്ന ലാഘവത്തില്‍ പാത്രിയര്‍ക്കാ ഭക്തര്‍ തിരസ്കരിച്ചതിന് എന്ത് ന്യായീകരണമാണ് ഉള്ളത്? ഇത് മനഃപൂര്‍വ്വം ചെയ്തതാണെന്ന് വിശ്വാസികള്‍ തിരിച്ചറിയേണ്ടതാണ്.

രണ്ടാമതായി പേരില്‍ നഷ്ടപ്പെടുത്തിയ മറ്റൊരു പദം കിഴക്കന്‍ സഭകളുടെ പൊതുനാമമായ ‘ഓര്‍ത്തഡോക്സ്’ എന്ന വാക്കാണ്. ഓര്‍ത്തഡോക്സ് എന്ന പദം ഋജുവായത്, സത്യവചനം പ്രഘോഷിക്കുന്നത്, ചൊവ്വായ വിശ്വാസമുള്ളത് എന്നൊക്കെ അര്‍ത്ഥമാക്കുന്നു. എല്ലാ പൌരസ്ത്യസഭകളും ഈ പദം തങ്ങളുടെ പേരിനോട് ചേര്‍ത്ത് ഉപയോഗിക്കുന്നു. പാശ്ചാത്യ സഭയില്‍ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായ പാരമ്പര്യം, ദൈവശാസ്ത്രം, ആരാധന, സംസ്കൃതി ഇവയെല്ലാമാണ് ഇതുകൊണ്ട് സൂചിപ്പിക്കപ്പെടുന്നത്. അതുപേക്ഷിക്കുകവഴി ഓര്‍ത്തഡോക്സ് സഭയുടെ പൊതു പാരമ്പര്യത്തോടും പൈതൃകത്തോടുമാണ് അവര്‍ വിടപറഞ്ഞിരിക്കുന്നത്. ഓര്‍ത്തഡോക്സ് എന്ന പദം വെട്ടിക്കല്‍ സെമിനാരിയുടെ ബോര്‍ഡിലും കെ.സി.സി.യുടെ രജിസ്ററിലും കോട്ടയം ഭദ്രാസന മാസികയിലും അവശേഷിക്കുന്നത് ഈ വിഷയം സംബന്ധിച്ച് ഒരു പുനര്‍വിചിന്തനത്തിന് സാധ്യത നല്‍കുന്നു. എന്തായാലും മലങ്കരയോടൊപ്പം ഓര്‍ത്തഡോക്സ് എന്ന പദവും ഉപേക്ഷിച്ചത് ആ സഭയുടെ നിലപാടും ചിന്തയുമാണ് സൂചിപ്പിക്കുന്നത്.

1975-ല്‍ സഭ പിളര്‍ന്നപ്പോള്‍ നിലവില്‍ വന്ന പാത്രിയര്‍ക്കീസ് വിഭാഗം അതിന്റെ പേരില്‍ മലങ്കരയും ഓര്‍ത്തഡോക്സും നിലനിര്‍ത്തി ഈ പൌരാണിക സഭയുടെ പൈതൃകവും പിന്തുടര്‍ച്ചയും സ്വയം കണ്ടെത്തി എങ്കില്‍ പുതിയ സഭയുടെ നേതാക്കന്മാര്‍ അവ രണ്ടും ഉപേക്ഷിച്ചു എന്നത് സാധാരണ വിശ്വാസികള്‍ തിരിച്ചറിയേണ്ടതാണ്. 1912-ല്‍ ഇന്ത്യയില്‍ നിലവില്‍ വന്ന പൌരസ്ത്യ കാതോലിക്കേറ്റിലാണ് പരി. യാക്കോബ് തൃതീയന്‍ ബാവ, പരി. ഔഗേന്‍ പ്രഥമന്‍ ബാവായെ വാഴിച്ചതും, അദ്ദേഹത്തിന്റെ പിന്‍ഗാമിയായി അഭി. പൌലോസ് പീലക്സിനോസ് തിരുമേനിയെ കാതോലിക്കയായി വാഴിച്ചതും. പൌലോസ് ദ്വിതീയന്‍ ബാവ പൌരസ്ത്യ കാതോലിക്കാ എന്ന പേരിലാണ് വാഴിക്കപ്പെട്ടതും അറിയപ്പെട്ടതും. ആ സ്ഥാനത്തിന്റെ നിയമപരമായ സാധൂകരണം നേടിയെടുക്കുന്നതിനാണ് വ്യവഹാരങ്ങള്‍ നടത്തിയത്. യഥാര്‍ത്ഥ പൌരസ്ത്യ കാതോലിക്കാ ആരെന്ന തര്‍ക്കമായിരുന്നല്ലോ അന്ന് നിലവിലിരുന്നതും. അദ്ദേഹത്തിന്റെ വാദം കോടതി അംഗീകരിച്ചിരുന്നെങ്കില്‍ അദ്ദേഹം നിയമപരമായി പൌരസ്ത്യ കാതോലിക്കയായി അറിയപ്പെടുമായിരുന്നു. 1981-ല്‍ ദമസ്കോസില്‍ സുന്നഹദോസ് കൂടി പൌരസ്ത്യ കാതോലിക്കേറ്റിന്റെ അധികാരാവകാശങ്ങള്‍ വെട്ടിക്കുറച്ചപ്പോള്‍ അന്ത്യോഖ്യാ പാത്രിയര്‍ക്കീസിനെതിരെ വ്യവഹാരം നടത്തിച്ചതും അദ്ദേഹത്തിന്റെ നിര്‍ദ്ദേശ പ്രകാരമായിരുന്നു എന്നതും എല്ലാവര്‍ക്കും അറിയാവുന്ന കാര്യമാണ്. അതായത് 1995 വരെ പാത്രിയര്‍ക്കീസ് വിഭാഗത്തിന്റെ കാതോലിക്ക അവകാശപ്പെട്ടിരുന്നത് പൌരസ്ത്യ കാതോലിക്കേറ്റ് ആയിരുന്നു. എന്നാല്‍ ഇന്നത്തെ ശ്രേഷ്ഠ കാതോലിക്കാബാവ തിരുമേനിയുടെ നിയമന കല്പനപ്രകാരം അദ്ദേഹം യാക്കോബായ ക്രിസ്ത്യന്‍ അസ്സോസിയേഷന്റെ കാതോലിക്കയാണ്. പൌരസ്ത്യ കാതോലിക്കയല്ല. സഭയുടെ നില മാത്രമല്ല, അതിന്റെ അദ്ധ്യക്ഷന്റെ സ്ഥാനവും പഴയതില്‍ നിന്നും താഴെപ്പോയി. കാനോനിക കാതോലിക്കേറ്റിന്റെ നാമം, അധികാരം, അവകാശം, സ്വതന്ത്ര നിലനില്‍പ് ഇവയൊന്നും ശ്രേഷ്ഠബാവായുടെ കാതോലിക്കേറ്റിനില്ല. ‘മേജര്‍ ആര്‍ച്ച്ബിഷപ്രിക്’ ആയി ഉയര്‍ത്തപ്പെട്ട മലങ്കര കത്തോലിക്കാസഭ സ്വയം കാതോലിക്കേറ്റായി പ്രഖ്യാപിച്ച് കാതോലിക്കായുടെ പേരിനോട് കൂടെ ‘മോറാന്‍ മോര്‍’ ചേര്‍ത്ത് കാതോലിക്കായുടെ അവകാശ അധികാര സ്വാതന്ത്യ്രങ്ങള്‍ ഉറപ്പിക്കുമ്പോള്‍ യാക്കോബായ ക്രിസ്ത്യാനിസഭ പൌരസ്ത്യ കാതോലിക്കേറ്റിന്റെ അധികാര സ്വാതന്ത്യ്രങ്ങള്‍ സ്വയം നഷ്ടപ്പെടുത്തി കാതോലിക്കേറ്റിന്റെ വെറും വിളറിയ അനുകരണപ്പതിപ്പായി തീര്‍ന്നു. അതുകൊണ്ട് പഴയ പാത്രിയര്‍ക്കീസ് കക്ഷി ഇന്ന് നിലവിലില്ല. അതിന്റെ നിലപാട് പുതിയ സഭയില്‍ പ്രതിഫലിക്കുന്നുമില്ല. സാഹചര്യം വിലയിരുത്തുമ്പോള്‍ ഈ സഭയുടെ സ്വാതന്ത്യ്രവും വ്യക്തിത്വവും വീണ്ടെടുക്കുന്നതിന് ഒരു സ്വയം തിരുത്തല്‍ സാദ്ധ്യമാണ് എന്ന് തോന്നുന്നില്ല. അത് ഇനി സഭാഐക്യത്തിലൂടെ മാത്രമേ സാധിക്കൂ എന്ന് മനസ്സിലാക്കേണ്ടതാണ്.


ഇനിയും ചില കാര്യങ്ങള്‍ ശ്രേഷ്ഠബാവായുടെ കൂടെയുള്ളവര്‍ ചിന്തിക്കണം. അവിടെയുള്ള നേതാക്കന്മാര്‍ പറയുന്നത് ഇതൊരു പ്രത്യേക സഭയല്ല, ഇന്‍ഡ്യയിലുള്ള അന്ത്യോഖ്യന്‍ സഭയാണ് എന്നാണ്. വ്യക്തിഗതത്വവും പ്രാദേശികത്വവും നഷ്ടപ്പെടുത്തിയെങ്കിലും അതുവഴി സാര്‍വ്വത്രികതയും ഐക്യവും നേടി എന്ന് ചിന്തിക്കാവുന്നതാണ്. എന്നാല്‍ അതും നേടിയില്ല എന്നുള്ളതാണ് വസ്തുത. വ്യക്തിത്വവും സ്വാതന്ത്യ്രവും നഷ്ടപ്പെടുത്തിയവര്‍ ഇന്ന് സാര്‍വ്വത്രിക പങ്കാളിത്തത്തില്‍ വിവേചനവും അപമാനവും അനുഭവിച്ചു വരികയാണ്. ശീമക്കാര്‍ ഇന്ത്യാക്കാരുടെ കടുത്ത ഐക്യാഭിലാഷവും സാര്‍വ്വത്രികബന്ധത്തിനുള്ള അഭിനിവേശവും വേണ്ടവിധം പരിഗണിക്കുന്നതായി തോന്നുന്നില്ല. ഏതായാലും ഈ തിരിച്ചറിവ് യാക്കോബായക്രിസ്ത്യാനികള്‍ക്ക് ഉണ്ടായാല്‍ ഐക്യശ്രമത്തിന് ആക്കം കൂട്ടാവുന്ന ഘടകമായി തീരാവുന്നതാണ്. ആത്മാഭിമാനം പുനരാര്‍ജ്ജിക്കുകയാണ് അതിനാവശ്യം. ഈ വിവേചനം പ്രകടമാകുന്ന ചില മേഖലകള്‍ ചൂണ്ടിക്കാണിക്കട്ടെ.

1. പരി. അന്ത്യോഖ്യാപാത്രിയര്‍ക്കീസ് ബാവായുടെ നേരിട്ടുള്ള ഭരണത്തിലുള്ള ഇന്ത്യന്‍ വംശജരുടെ ഭദ്രാസനങ്ങളുടെ മെത്രാപ്പോലീത്താമാര്‍ ന്യായമായും അന്ത്യോഖ്യന്‍ സുന്നഹദോസിലെ അംഗങ്ങളായിരിക്കേണ്ടതാണ്. എന്നാല്‍ അവര്‍ അവിടത്തെ സുന്നഹദോസിന് പുറത്താണ്. അമേരിക്കന്‍ ഭദ്രാസന മെത്രാപ്പോലീത്ത, സിംഹാസന പള്ളികളിലെ മെത്രാപ്പോലീത്താമാര്‍, പൌരസ്ത്യ സുവിശേഷസമാജ മെത്രാപ്പോലീത്താമാര്‍ തുടങ്ങി ആറേഴുപേര്‍ ഇതില്‍ പെടും. ഇവര്‍ക്ക് അന്ത്യോഖ്യന്‍ സിനഡില്‍ അംഗത്വം കൊടുക്കാത്തതിന്റെ അര്‍ത്ഥം അവര്‍ ഇവരെ തുല്യരായി പരിഗണിച്ച് ഉള്‍ക്കൊള്ളാന്‍ തയ്യാറല്ല എന്നതാണ്. അന്ത്യോഖ്യന്‍ സിനഡില്‍ അംഗമായിത്തീരുവാനുള്ള യോഗ്യത അറബി വംശത്വമാണ് എന്ന് ശഠിക്കുന്ന സാഹചര്യത്തില്‍ ഏകസഭ എന്ന് പറയുന്നതിന് എന്തെങ്കിലും അര്‍ത്ഥമുണ്ടോ എന്ന് ചിന്തിക്കുന്നത് നല്ലതാണ്. പരി. പാത്രയര്‍ക്കീസിനാല്‍ നേരിട്ട് ഭരിക്കുന്നവരുടെ സ്ഥിതി ഇതാണെങ്കില്‍ ശ്രേഷ്ഠ കാതോലിക്കായുടെ കൂടെയുള്ളവരുടെ സാര്‍വ്വത്രിക-ഏകത്വാനുഭവം എന്തായിരിക്കും?

2. പാത്രിയര്‍ക്കീസ് ബാവായുടെ കീഴില്‍ ഭരിക്കപ്പെടുമ്പോള്‍ വിഭജനവും വിവേചനവുമില്ലാത്ത ഐക്യാനുഭവമാണെന്നാണ് പ്രചാരണം. അന്ത്യോഖ്യയുമായി നേരിയ അകല്‍ച്ച പോലും തങ്ങള്‍ക്ക് താങ്ങാനാവില്ല എന്നതാണ് യാക്കോബായ ക്രിസ്ത്യാനിസഭയുടെ വക്താക്കള്‍ പറയുന്നത്. ഇത്രയെല്ലാം അലിഞ്ഞുചേര്‍ന്നിട്ടും അന്ത്യോഖ്യാപാത്രിയര്‍ക്കീസിന്റെ തിരഞ്ഞെടുപ്പില്‍ നാട്ടുമെത്രാന്മാര്‍ക്ക് വെളുത്തപുക നോക്കിയിരിക്കുക എന്നതിനു പുറമേ മറ്റ് ചുമതലകള്‍ ഒന്നുമില്ലല്ലോ? അവിടെ അറബിവംശജരായ മെത്രാന്മാര്‍ക്കും അതിന്റെ ഇവിടുത്തെ പതിപ്പായ ക്നാനായക്കാര്‍ക്കും മാത്രം തിരഞ്ഞെടുപ്പ് അവകാശം. പാത്രിയര്‍ക്കീസിന്റെ നേരിട്ട് ഭരണത്തിലുള്ള നാട്ടുമെത്രാന്മാര്‍ക്കു മുതല്‍ ശ്രേഷ്ഠ കാതോലിക്കായുടെ കീഴിലുള്ള മെത്രാന്മാര്‍ക്കു് വരെ തെരഞ്ഞെടുപ്പ് പ്രക്രിയയില്‍ യാതൊരു ഭാഗധേയത്വവുമില്ല. വോട്ടവകാശ സൌജന്യം ശ്രേഷ്ഠ കാതോലിക്കാബാവായ്ക്ക് ഉണ്ട് എന്നു കേള്‍ക്കുന്നു. അവിടെയുള്ള മുപ്പത്തഞ്ച് മെത്രാന്മാര്‍ക്കിടയില്‍ ഭൂരിപക്ഷമെന്നു പറയുന്ന ഇന്‍ഡ്യന്‍ ഭാഗത്തിന്റെ പങ്കാളിത്തം വട്ടപ്പൂജ്യം. ഏകസഭ എന്ന പദം. വാക്കുകളിലും കടലാസ്സിലുമായി പരിമിതപ്പെടുന്നു. ഏട്ടിലെ പശു പുല്ലു തിന്നാറില്ലല്ലോ.


3. ഇന്ത്യാക്കാരന് അന്ത്യോഖ്യാപാത്രിയര്‍ക്കീസാവാനുള്ള യോഗ്യത ഇല്ലെന്ന കാര്യം ശീമക്കാര്‍ സുന്നഹദോസുകൂടി 1979 ല്‍ തന്നെ ഇവിടെ അറിയിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഈ അയോഗ്യതയുടെ അടിസ്ഥാനം വംശീയതയാണെന്ന് വ്യക്തം. ശീമക്കാരുടെ സുന്നഹദോസിന്റെ തീരുമാനം അംഗീകരിച്ച് കൈകൊട്ടുന്നതാണോ ഏകസഭകൊണ്ട് ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്. തീര്‍ച്ചായയും ഈ വിവേചനം ഒരു ഐക്യസാദ്ധ്യതയാണ്. കത്തോലിക്കാസഭയില്‍ കുറെക്കാലത്തേയ്ക്ക് പോപ്പുമാര്‍ ഇറ്റലിക്കാര്‍ മാത്രമായിരുന്നു. എങ്കിലും പോപ്പാവുന്നതിനുള്ള യോഗ്യത ഇറ്റലിക്കാരനായിരിക്കണമെന്ന് ഒരിക്കലും തീരുമാനമെടുത്തിരുന്നില്ല. അന്ത്യോഖ്യന്‍ സിനഡിന്റെ ഈ തീരുമാനം സഭയുടെ ഐക്യവും സാര്‍വ്വത്രികത്വവും മാത്രമല്ല അതിന്റെ ക്രൈസ്തവികത പോലും കാറ്റില്‍ പറത്തിയ ഒന്നാണ്. വിവേചനത്തിന്റെ രൂക്ഷമായ ദംഷ്ട്രം പ്രകടമാകുമ്പോഴും ഞങ്ങളും ശീമക്കാരും ഒന്നാണ് എന്ന പ്രഖ്യാപനം ഉണര്‍ത്തുന്നത് കൌതുകം മാത്രമാണ്. ‘ഏകസഭയിലെ’ വിവേചനവും അവഹേളനവും മനസ്സിലാക്കുവാന്‍ എത്രവേഗം സാധിക്കുന്നുവോ അത്രയും വേഗം മലങ്കരസഭയില ഐക്യപ്രക്രിയ സുഗമമാകും.

4. ആകമാന സുറിയാനി സുന്നഹദോസ് എന്ന ഒരുസ്ഥാപനത്തെപ്പറ്റി എല്ലാവരും കേട്ടിരിക്കുമല്ലോ. സഭ ഏകമായ സാഹചര്യത്തില്‍ അങ്ങനെയൊന്നുണ്ടാകുന്നത് നല്ലതാണ്. കാനോനിലും ഭരണഘടനയിലും ഒന്നുമില്ല എങ്കിലും സഭഐക്യത്തിന്റെ പ്രതീകമായി ഇതിനെ കാണാവുന്നതാണ്. എന്നാല്‍ ഈ സ്ഥാപനം എന്താണെന്ന് നേരിട്ടറിയേണ്ടതാണ്. ഇന്ത്യാക്കാര്‍ക്ക് എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നം ഉണ്ടാകുമ്പോള്‍ ഇന്ത്യാക്കാരും-ശീമക്കാരുമായ മെത്രാപ്പോലീത്താമാരെ പാത്രിയര്‍ക്കേറ്റില്‍ വിളിച്ചുകൂട്ടി നടത്തുന്ന യോഗമാണിത്. അതായത് ഇവിടത്തെ പ്രശ്നം പാത്രിയര്‍ക്കീസ് ബാവായ്ക്ക് തന്റെ താല്പര്യ പ്രകാരം തീര്‍ക്കാനായി ശീമമെത്രാച്ചന്മാരെ കൂട്ടി നടത്തുന്ന സംവിധാനം. എന്നാല്‍ ശീമക്കാരുടെ ഇടയില്‍ എന്ത് അട്ടിമറി നടന്നാലും നാട്ടുമെത്രാന്മാരെ അത് തീര്‍ക്കാന്‍ ചേരുന്ന യോഗത്തില്‍ വിളിക്കാറില്ല. അതായത് ശീമക്കാര്‍ക്ക് അവരുടെ കാര്യത്തിന് ആഗോള സുന്നഹദോസിന്റെ ആവശ്യമില്ല. അവരുടെ കാര്യം അവര്‍ തന്നെ തീരുമാനിക്കുന്നു. ആഗോള സുറിയാനി സുന്നഹദോസിന്റെ സ്വഭാവവും കൂടുന്ന സാഹചര്യവും പിന്നിലുള്ള തന്ത്രവുമെല്ലാം വ്യക്തമാണല്ലോ. ഇനി സിനഡില്‍ ഇന്ത്യാക്കാരന്റെ അഭിപ്രായ സ്വതന്ത്ര്യത്തെപ്പറ്റി ഒരു വാക്ക്. 1981-ലെ ആകമാന സുറിയാനി സുന്നഹദോസ് ,മൂവാറ്റുപുഴ ആസ്ഥാനമായ കാതോലിക്കേററിന്റെ അധികാരങ്ങള്‍ വെട്ടിച്ചുരുക്കി. അതുസംബന്ധിച്ച് കാലം ചെയ്ത പൌലോസ് ദ്വിതീയന്‍ ബാവായോട് അദ്ദേഹം എന്തുകൊണ്ടാണ് ആ തീരുമാനങ്ങളെ അവിടുന്ന് സിനഡില്‍ വച്ച് എതിര്‍ക്കാന്‍ മുതിരാത്തത് എന്ന് ഞാന്‍ ചോദിച്ചു. “എന്റെ ആബൂനെ, എതിര്‍ത്തിരുന്നു എങ്കില്‍ ജീവനോടെ ഞാന്‍ തിരികെ എത്തുകയില്ലായിരുന്നു” എന്നായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റെ മറുപടി. പരി. പാത്രിയര്‍ക്കീസ് ബാവാതിരുമേനിയും അവിടത്തെ മെത്രാപ്പോലീത്താമാരും ഇവിടെയുള്ള വിശ്വാസികള്‍ക്കും സഭയ്ക്കും നല്‍കുന്ന വില എത്രമാത്രമാണെന്നും നടപടികള്‍ എത്ര ജനകീയമാണെന്നും ഏകദേശം വ്യക്തമായല്ലോ.

ഈ വിവേചനത്തിനും അധീശത്വത്തിനും പരിഹാരം ഒന്നുമാത്രമാണ്. വിഭക്തമായ മലങ്കരസഭ ഒന്നാകണം. അല്ലാതെ മേല്‍പ്പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങള്‍ തിരുത്തിക്കിട്ടാന്‍ സാദ്ധ്യത കുറവാണ്. അവ തിരുത്താതെ അവയില്‍ നിന്നും രക്ഷപ്പെടുവാനുള്ള വഴി ഐക്യത്തില്‍ വന്ന് അടിമത്വത്തില്‍ നിന്നും വിവേചനത്തില്‍ നിന്നും തലയൂരുക എന്നതാണ്. നിലവിലിരിക്കുന്ന 1934-ലെ സഭാഭരണഘടന വിഭാവനം ചെയ്യുന്ന സഭാസംവിധാനത്തില്‍ പരമാവധി സ്വാതന്ത്യ്രം നിലനിര്‍ത്തി സഭാഭരണം കൂടുതല്‍ ജനകീയവും പങ്കാളിത്തമുള്ളതും സന്തുലിതവുമാകണമെങ്കില്‍ സഭാഐക്യം യാഥാര്‍ത്ഥ്യമാവണം. ഭിന്നിച്ചും കലഹിച്ചും ആത്മാഭിമാനം നഷ്ടപ്പെട്ട ഈ പുരാതന സഭാസമൂഹം അതിന്റെ സ്വത്വവും വിളിയും മനസ്സിലാക്കി ഐക്യത്തില്‍ പുലരുവാന്‍ ദൈവം ഇടയാക്കട്ടെ. ഐക്യത്തിലൂടെ സമാധാനം എന്നാകട്ടെ നമ്മുടെ ചിന്ത.

ശ്രേഷ്ഠ കാതോലിക്കാ ബാവാ തിരുമേനിയുടെ പ്രത്യേകമായ ശ്രദ്ധ ഈ കാര്യത്തിലുണ്ടാകണം. അദ്ദേഹത്തിന്റെ നിലപാടുളോടും പ്രവര്‍ത്തന രീതികളോടും പലര്‍ക്കും വ്യക്തമായ വിയോജിപ്പുണ്ടാകാം. എന്നാല്‍ അദ്ദേഹം നേടിയിരിക്കുന്ന സ്ഥാനവും ആര്‍ജ്ജിച്ചെടുത്ത കഴിവും സഭയുടെ യോജിപ്പിനും യോജിച്ച സഭയുടെ പുരോഗതിക്കും ഉപയോഗപ്പെടുത്തിയാല്‍ അത് ഈ സഭയ്ക്ക് അദ്ദേഹം ചെയ്യുന്ന ഏറ്റവും വലിയ സേവനമായിരിക്കും. സഭാഐക്യത്തിന് നിര്‍ണ്ണായക തീരുമാനം എടുക്കാന്‍ ഇന്നത്തെ സാഹചര്യത്തില്‍ കഴിയുന്ന ഏകവ്യക്തി അദ്ദേഹം മാത്രമാണ്. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ശേഷി മലങ്കരസഭയുടെ ഭാവി സമാധാനകരമാകുവാന്‍ പ്രയോജനപ്പെടട്ടെ എന്ന് പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്നു. സഭയില്‍ ഐക്യമുണ്ടായാല്‍ അന്ത്യോഖ്യാപാത്രിയര്‍ക്കേറ്റുമായ ആരോഗ്യകരമായ ബന്ധം സൃഷ്ടിക്കാന്‍ മലങ്കരസഭയ്ക്ക് സാധ്യമാകുകയും ചെയ്യും.

സഭാതര്‍ക്കത്തില്‍ വിശ്വാസകാര്യമില്ല

വിശ്വാസപരമായി ഓര്‍ത്തഡോക്സ്-യാക്കോബായ വിഭാഗങ്ങള്‍ തമ്മില്‍ ഭിന്നതയിലാണ് എന്ന വാദം നിലനില്‍ക്കുന്നുണ്ട്. യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ ഇത് വിഘടനവാദികളുടെ പ്രചാരണം മത്രമാണ്. ഇതില്‍ യാതൊരു കഴമ്പുമില്ലെന്നതാണ് സത്യം. അന്ത്യോഖ്യാപാത്രിയര്‍ക്കീസ് വി. പത്രോസിന്റെ സ്ഥാനത്താകയാല്‍ സകല സഭാമേലദ്ധ്യക്ഷന്മാരും അദ്ദേഹത്തിന്റെ കീഴില്‍ ആയിരിക്കണം എന്ന ചിന്തയാണ് ‘വിശ്വാസം’ എന്ന പേരില്‍ പ്രചരിപ്പിച്ചുവരുന്നത്. ഇന്ന് സുറിയാനി സഭയുമായി ഏകവിശ്വാസത്തിലും കുര്‍ബാന സംസര്‍ഗ്ഗത്തിലും കഴിയുന്ന സഭകളാണ് അലക്സാന്ത്രിയന്‍, അര്‍മ്മീനിയന്‍, എത്യോപ്യന്‍, എറിത്രിയന്‍ സഭകള്‍. ഇവയൊന്നും പത്രോസിന്റെ പിന്‍ഗാമികളായ സഭാദ്ധ്യക്ഷന്മാര്‍ക്ക് മറ്റുള്ള സഭാദ്ധ്യക്ഷന്മാരുടെ മേല്‍ ആധിപത്യമുള്ളതായി പഠിപ്പിക്കുന്നില്ല. അന്ത്യോഖ്യാപാത്രിയര്‍ക്കീസ് പോലും മറ്റുള്ള സഭകളുമായുള്ള ബന്ധത്തില്‍ ഈ വാദം ഉന്നയിക്കുന്നില്ല. ഇതൊരു വിശ്വാസകാര്യമായി വ്യവഹരിക്കുന്നുമില്ല. അതുകൊണ്ടാണല്ലോ മറ്റ് ഓറിയന്റല്‍ സഭകളുമായി വിശ്വാസ-ആചാര്യത്വപരവും കൌദാശികവുമായ ഐക്യത്തില്‍ പുലരുവാന്‍ സുറിയാനി പാത്രിയര്‍ക്കേറ്റിനും സഭാസംവിധാനത്തിനും കഴിയുന്നത്. മറ്റുള്ള സഭകളുമായുള്ള ബന്ധത്തില്‍ ഇതൊരു വിശ്വാസ വിഷയമല്ലെങ്കില്‍ ഇതെന്തിന് മലങ്കരസഭയുമായുള്ള ബന്ധത്തിന് വിശ്വാസപ്രശ്നമാക്കണം?

സുറിയാനിസഭ ഉള്‍പ്പെടുന്ന ഓറിയന്റല്‍ ഓര്‍ത്തഡോക്സ് സഭകളില്‍ ഒന്നാം സ്ഥാനത്തു നില്‍ക്കുന്ന അലക്സാന്ത്രിയ പാത്രിയര്‍ക്കീസ് വി. മര്‍ക്കോസിന്റെ പാരമ്പര്യമാണ് അവകാശപ്പെടുന്നത്. അവര്‍ വി. പത്രോസിന്റെ കൈവെയ്പ് വഴിയുള്ളവര്‍ക്ക് പ്രത്യേകസ്ഥാനം കല്പിക്കുന്നവരുമല്ല. അദ്ദേഹത്തിന് തന്നേക്കാള്‍ മൂപ്പും, സ്ഥാനവും, നേതൃത്വവും നല്‍കി അന്ത്യോഖ്യാപാത്രിയര്‍ക്കീസ് അംഗീകരിക്കുന്നു. അപ്പോള്‍ ഇവിടെ വിശ്വാസവിഷയമില്ല. പിന്നെയെന്തിന് മലങ്കരസഭാ കാര്യത്തില്‍ പത്രോസ്-തോമസ് കാര്യം പറഞ്ഞ് വിശ്വാസ വിഷയമാക്കുന്നു? അന്ത്യോഖ്യയ്ക്ക് നല്‍കുന്ന മൂപ്പുസ്ഥാനത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനം പത്രോസിന്റെ സ്ഥാനവുംപിന്‍ഗാമിത്വവുമല്ല. ആയിരുന്നെങ്കില്‍ അന്ത്യോഖ്യാപാത്രിയര്‍ക്കീസിന് എങ്ങനെ അലക്സാന്ത്രിയന്‍ പാത്രിയര്‍ക്കീസിന് മൂപ്പുസ്ഥാനം നല്‍കുവാന്‍ കഴിയുമായിരുന്നു? ഓര്‍ത്തഡോക്സ്-യാക്കോബായ വിഭാഗങ്ങള്‍ തമ്മില്‍ വിശ്വാസപരമായ ഭിന്നതകള്‍ ഒന്നുമല്ല എന്നതാണ് സത്യം. ഈ സത്യം വിശ്വാസികളില്‍ എത്തിക്കുന്നതിന് മലങ്കരസഭ കൂടുതല്‍ ശ്രദ്ധിക്കണം.


യോജിപ്പിന്റെ ചട്ടക്കൂട്

സഭ യോജിക്കണമെങ്കില്‍ അതിനൊരു അടിസ്ഥാന ചട്ടക്കൂട് ഉണ്ടാകണം. 1958 ല്‍ സഭ യോജിച്ചു. 1964-ല്‍ പരിശുദ്ധ പാര്‍ത്രിയാര്‍ക്കീസ് ബാവ മലങ്കരയിലെത്തി പൌരസ്ത്യ കാതോലിക്കാ വാഴ്ചയ്ക്ക് നേതൃത്വം നല്‍കി സഭാഐക്യം ഉറപ്പാക്കി. സഭ പുതിയ മെത്രാപ്പൊലീത്താമാരെ വാഴിച്ച് ഭദ്രാസന ചുമതല ഏല്പിച്ചു. 1972 വരെ ഈ ഐക്യം തുടര്‍ന്നു. ഈ കാലഘട്ടത്തിലെ സാഹചര്യത്തിലേയ്ക്ക് തിരിച്ചു പോകണമെന്നാണ് പരമോന്നത നീതിപീഠത്തിന്റെ 1995-ലെ വിധിയുടെ ഉള്ളടക്കം. മലങ്കര സഭയുടെ ക്ഷേമകാലമെന്ന് വിശേഷിപ്പിക്കപ്പെടുന്ന ആസുവര്‍ണ്ണ ഘട്ടത്തെ മാനദണ്ഡവും മാതൃകയുമാക്കിക്കൊണ്ട് സഭയ്ക്കു് ഒന്നാകാം. ഇതിന് എന്തു തടസ്സമാണുള്ളത്? ഇതിനോട് ചേര്‍ത്ത് അന്നത്തെ സാഹചര്യം എന്തായിരുന്നു എന്ന് ഇരു വിഭാഗവും സ്വാഗതം ചെയ്തിട്ടുള്ള കോടതിവിധി പറയുന്നത് ശ്രദ്ധിക്കുക.

1. 1934 ലെ സഭാഭരണഘടന പ്രാബല്യത്തില്‍ വന്നു. പാത്രിയര്‍ക്കീസ് വിഭാഗത്തിലെ പള്ളികളില്‍ പൊതുയോഗങ്ങള്‍ ചേര്‍ന്നു തന്നെ 1934 ഭരണഘടന അംഗീകരിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഇതിലിപ്പോള്‍ ആര്‍ക്കും എതിര്‍പ്പിന് അവകാശമില്ല.

2. സഭാഭരണഘടന പ്രകാരമുള്ള അന്ത്യോഖ്യാപാത്രിയര്‍ക്കീസിന്റെ സ്ഥാനം നിലനിര്‍ത്തണം. ഇതിലധികം ആവശ്യങ്ങള്‍ ആരും ഉന്നയിക്കുന്നത് ശരിയല്ല. ആ സ്ഥാനം നിഷേധിക്കാന്‍ ആവുകയുമില്ല.

3. ഭരണഘടന വിവക്ഷിക്കുന്ന കാതോലിക്കേറ്റും ഭരണസംവിധാനവും നിലനിര്‍ത്തേണ്ടതുണ്ട്. ഇതു സമാധാനകാലയളവില്‍ നടന്നിരുന്ന കാര്യമാണ്.

4. ഇടവക പള്ളികളെ സംബന്ധിച്ച് ഭരണഘടനയിലുള്ള വ്യവസ്ഥകള്‍ അംഗീകരിച്ച് മുന്നോട്ടു പോകണം. അതിലില്ലാത്ത കാര്യങ്ങളില്‍ തീരുമാനമെടുക്കാന്‍ ഇടവകകള്‍ക്ക് സ്വാതന്ത്യം ഉണ്ടായിരിക്കും.

1975-ലെ സഭാതര്‍ക്കത്തിന്റെ പശ്ചാത്തലത്തില്‍ ഉണ്ടായ തീരുമാനങ്ങള്‍ മാത്രം പ്രത്യേക കോടതിവിധി എന്ന നിലയില്‍ അംഗീകരിക്കണം. അവ മാത്രമാണ് 1958- 72 കാലഘട്ടത്തില്‍ നിന്ന് പ്രത്യേകമായി പരിഗണിക്കേണ്ട കാര്യം.
1. പൌരസ്ത്യ സുവിശേഷ സമാജം, സിംഹാസനപള്ളികള്‍, ഹൊന്നവാര്‍ സൊസൈറ്റി തുടങ്ങിയവയ്ക്ക് സ്വതന്ത്രമായി നിലനില്‍ക്കാന്‍ സ്വാതന്ത്യ്രമുണ്ട്.
2.‘മാര്‍ത്തോമായുടെ സിംഹാസനത്തില്‍’ എന്ന പൌരസ്ത്യ കാതോലിക്കായുടെ കല്പനാശീര്‍ഷകം തുടര്‍ന്നും ഉപയോഗിക്കാം.
3. മലങ്കര അസ്സേസിയേഷനിലേയ്ക്കും ഭദ്രാസന പൊതുയോഗങ്ങളിലേയ്ക്കുമുള്ള പ്രാതിനിധ്യം ജനസംഖ്യാനുപാതികമായി തട്ട് (stage) അടിസ്ഥാനത്തില്‍ നിര്‍ണ്ണയിക്കണം. തെരഞ്ഞെടുക്കപ്പെടുന്ന പ്രതിനിധികളുടെ ഔ ദ്യോഗിക കാലാവധി അഞ്ച് വര്‍ഷമായിരിക്കും.

ഇത്രയും കാര്യങ്ങള്‍കൂടി പ്രത്യേകമായി അംഗീകരിച്ചാല്‍ ഐക്യചട്ടക്കൂടിന്റെ രൂപം പൂര്‍ണ്ണമാകും.
ഒരു വിശ്വാസ സമൂഹത്തില്‍ ഭരണപരമോ വ്യക്തിതാല്പര്യങ്ങളുടെ അടിസ്ഥാനത്തിലുള്ളതോ ആയ കാരണങ്ങളാല്‍ പിളര്‍പ്പ് ഉണ്ടാകാന്‍ പാടില്ല എന്നതാണ് കാതലായ കാര്യം. തര്‍ക്കങ്ങള്‍ ഉണ്ടായാല്‍ അവയ്ക്ക് നീതിപൂര്‍വ്വകമായ പരിഹാരം കണ്ടെത്തുകയാണാവശ്യം. സഭയെ ഭിന്നിപ്പിച്ച് നിര്‍ത്തിക്കൊണ്ട് നേട്ടമുണ്ടാക്കാന്‍ താല്പര്യപ്പെടുന്നവര്‍ വ്യക്തിപരമായ മുതലെടുപ്പിന് ശ്രമിക്കുന്നവരാണെന്ന് സഭാംഗങ്ങള്‍ തിരിച്ചറിഞ്ഞ് പ്രതികരിക്കണം.

ഉപസംഹാരം

കഴിഞ്ഞകാലങ്ങളിലെ പിളര്‍പ്പിന്റേയും ശത്രുതയുടേയും പൈതൃകം പുതിയ തലമുറയിലേയ്ക്കു് കൈമാറുകയല്ല മലങ്കരസഭയുടെ ധര്‍മ്മം. നേരെ മറിച്ച് ശപ്തമായ ഭൂതകാലം ഇനിയെങ്കിലും കുഴിച്ചുമൂടി ഐക്യത്തിന്റേയും സമാധാനത്തിന്റേയും സാക്ഷ്യത്തിന്റേയും സുവര്‍ണ്ണ കാലത്തിന് ജന്മം കൊടുക്കുന്ന പ്രക്രിയയില്‍ പങ്കുചേരുകയാണ് വേണ്ടതു്.

© 2007 ആഗോള പകര്‍പ്പവകാശം ലേഖകനില്‍ നിക്ഷിപ്തം‍‍.

പകര്‍പ്പനുമതി വിവരം

പകര്‍പ്പകാശ വിവരം പ്രത്യേകം പരാമര്‍‍ശിയ്ക്കാത്തവ പകര്‍പ്പവകാശനുമതിയുള്ളതായിരിയ്ക്കും. അവ എടുത്തു് പ്രസിദ്ധീകരിയ്ക്കുമ്പോള്‍ ഈ ഉറവിടത്തെ ഉദ്ധരിയ്ക്കേണ്ടതാണു്.